Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DETERMINING THE FACTORS AFFECTING VOTERS' VOTING DECISION WITHIN THE SCOPE OF POLITICAL MARKETING: THE CASE OF SİVAS PROVINCE

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 4, 927 - 949
https://doi.org/10.47525/ulasbid.1574175

Öz

Political marketing is widely employed by parties and candidates before and during election processes as an effective tool to shape voter preferences. The primary goals of these strategies are to influence voters, promote the policies of the party or candidate, and secure votes. Particularly in mayoral elections, political marketing activities are implemented on a more localized scale, directly addressing the needs of the electorate. This study aims to identify the factors influencing voters’ decisions in mayoral elections within the framework of political marketing, using Sivas province as a case study. A qualitative research method was adopted, and voter opinions were analyzed in depth using content analysis techniques. The findings indicate that party ideology, face-to-face campaigning, and informative campaigns play significant roles in shaping voter preferences. Additionally, the lack of trust in leaders emerged as a critical negative factor, directly impacting voter decisions when leaders are perceived as untrustworthy. The study also highlights the significance of social media as a primary source for voters to follow political news, underscoring its pivotal role in communicating mayoral candidates’ ideas and projects to the public.

Kaynakça

  • Akbıyık, F. (2014). Yerel seçimlerde uygulanan siyasal pazarlama uygulamalarının seçmenler üzerindeki etkisi: Isparta ili örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Akbıyık, F., & Çağlar, N. (2023). Evaluatıng the perceptıon of marketıng communıcatıon ın polıtıcal marketıng from a generatıonal perspectıve. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 5. Yıl(12), 25-39.
  • Akgün, B. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Akın, E., & Özbezek, B.D. (2017). User tendencies towards the political Word of mouth communications over the social media. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 8(1), 21-46.
  • Andaç, A., & Akbıyık, F. (2016). Siyasal pazarlama açısından sosyal medya kullanımı: Isparta ili örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3).
  • Aslan, R. (2021). Türkiye’de siyasal pazarlama alanında yayınlanan tezlerin bibliyometrik analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(39), 698-721.
  • Attilla, N. (1997). Politika pazarlaması örnekleriyle türkiye’de politika pazarlaması ve bir kampanya araçları etkinlik araştırması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
  • Aydoğan, B. (2007). Politik pazarlama ve politik pazarlama uygulamalarına yönelik eği̇li̇mler: üni̇versi̇te öğrenci̇leri̇ üzeri̇ne bi̇r uygulama (Yayın No. 220630) [Yüksek Lisans Tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Ayparçası, M. (2023). Siyasal pazarlama süreçlerinde lider unsurunun sosyolojik rolü üzerine bir değerlendirme. Habitus Toplumbilim Dergisi, 4(4), 93-114.
  • Aziz, A. (2012). Siyasal iletişim Ankara: Nobel Yayınları.
  • Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi.,7(1), 231-274.
  • Bayrakdaroğlu, F., Uzun, T., & Özkoç, H.H. (2016). Siyasal pazarlama kapsamında seçmenlerin stratejik oylama eğilimleri üzerine bir araştırma: menteşe örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3).
  • Bayraktaroğlu, G. (2002). Geleneksel pazarlamada politik pazarlamanın yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 58-84.
  • Çakır, B. (2023). Siyasal pazarlama yöntemlerinin 2023 seçimlerinde gençler üzerinde etkilerine ilişkin projeksiyonel yaklaşımların analizi. International Anatolia Academic Online Journal Social Sciences Journal, 9(2), 37-43.
  • Çakmak, F., & Tavlan, H. (2023). Siyasal pazarlama aracı olarak siyasal reklam: 2023 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi örneğinde göstergebilimsel bir analiz. 4. BOYUT Medya Ve Kültürel Çalışmalar Dergisi (23), 23-51.
  • Çelik, R. (2022). Siyasal pazarlama uygulamalarının seçmen tercihleri üzerine etkileri (Ankara İli Örneği). Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 47-66.
  • Demirtaş, M. C., & Orçun, Ç. (2015). Siyasal pazarlama uygulamalarının ilk kez oy kullanacak seçmenler üzerindeki etkilerine yönelik bir araştırma. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (1), 41-48.
  • Demirtaş, M.C., & Özgüven, N. (2012). Siyasal pazarlama uygulamaları açısından belediye başkanlarının web sitelerinin değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 238.
  • Divanoğlu, S.U. (2008). Seçim kampanyalarında siyasal pazarlama karması elemanlarının yeri ve önemi. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 103.
  • Divanoğlu. S.U. (2017).Siyasal İletişim Sürecinin Belirleyicileri. The Journal of Academic Social Science Studies, 62. ss. 399-415.
  • Doğan, Ş. (2020). Siyasal pazarlama iletişimde beden dili: 31 mart 2019 Türkiye yerel seçimlerine yönelik bir çözümleme. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 10(2), 204-220.
  • Ekinci N. (2014) Siyasal iletişim çalışmalarında kapsam ve yaklaşım sorunsalı. İletişim ve Diplomasi(4), 5-24.
  • Eroğlu, A. H., & Bayraktar, S. (2010). Siyasal pazarlama uygulamalarının seçmen tercihleri üzerine etkileri – İzmir ili örneği -. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (12), 187-207.
  • Geçer, E. (2018). Polıtıcal marketıng in a Turkısh context: values and practıces. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(1), 129-148.
  • Göksu, O. (2019). Siyasal liderlikte yeni bir model önerisi: recep tayyip erdoğan örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(3), 1058-1080. https://doi.org/10.21547/jss.491824.
  • Gürbüz, E. ve İnal, M.E. (2004), Siyasal pazarlama. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım .
  • İnal, M.E. (1998). Kar amacı gütmeyen kuruluşlarda pazarlama planlaması ve üniversiteler üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, SBE, İstanbul.
  • Kaleli, S., & Denkel, Ç. (2019). Yeltsin sonrası dönem Putin’in siyasal pazarlama çalışmaları 2000-2008 dönemi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(1), 289-308.
  • Kalender, A., Siyasal İletişim, Çizgi Kitabevi, Konya, 2005.
  • Karaçor, S. (2012). Siyasal katılım açısından siyasal pazarlama ve seçim kampanyalarının önemi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (25). ss.81-93.
  • Kılıçaslan, E. (2021). Bölgesel güç olma bağlamında siyasal pazarlama açısından kamu diplomasisi: kurtlar vadisi dizisi söylem analizi. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 5(14), 167-185.
  • Kotler, P. (1972). Pazarlama yönetimi, ( Çev. Yaman Erdal ) c.2, Beta Basım Yayınevi, Nortwestern, University, İstanbul.
  • Limanlılar, M. (1991), Siyasal pazarlama. Pazarlama Dünyası Dergisi, (5), ss.29-39.
  • Okumuş, A. (2007). Pazarlama anlayışında siyasal pazarlamanın yeri ve pazar konumlarına göre siyasi partilerin stratejik analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (17): 157-172.
  • Özkan, A. (2004). Siyasal iletişim. İstanbul: Nesil Yayınları.
  • Özkaynar, K. (2023). Political marketing in the 100th year of the republic of Turkey: A bibliometric comparison of international and Turkish literature. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(49-1), 329-344.
  • Pirtini, S. (2012). Seçim kampanyalarında siyasal pazarlama yaklaşımı açısından ilişki pazarlaması boyutu ve bütünleşik pazarlama iletişimi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (18).
  • Polat, C., & Külter, B. (2011). Genç ve potansiyel seçmenler gözüyle siyasi lider özelliklerinin değerlendirilmesi: siyasal pazarlama bakış açısıyla lise ve üniversite öğrencileri üzerine bir uygulama. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (35), 191-213.
  • Polat, C., Gürbüz E. ve İnal, M.E. (2004). Hedef Seçmen: Siyasal pazarlama yaklaşımı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ruşen Keleş, R. (1998). Belediye Başkanı. Kamu Yönetimi Sözlüğü, 1. Basın, TODAİE Yayını, Ankara.
  • Şener, T., & Aydın, S. Z. (2018). Siyasal pazarlama anlayışı çerçevesinde adayın ve aday belirleme sürecinin seçmenin oy verme kararındaki etkisi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 8(1), 193-209.
  • Tan, A. (2002). İlke ve uygulamalarıyla politik pazarlama. 1.Basım, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
  • Tan, Ahmet (1998). Politik pazarlama ve Kahramanmaraş örneği. Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Sivas.
  • Tatar, A. (2019). Siyasal pazarlama açısından siyaset kurumu imajının seçmenler tarafından algılanması ve Iğdır iline yönelik bir inceleme. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(4), 2810-2836.
  • Tehci, A., & Yıldız, S. (2020). Siyasal pazarlama sürecinde sosyal medya ve elektronik ağızdan ağıza iletişime yönelik yapısal bir model önerisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 15(1), 95-118.
  • Tek, Ö. B. (1999). Pazarlama ilkeleri Türkiye uygulamaları, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Tolan, B. (1983). Toplum bilimlerine giriş-sosyal ve sosyal psikoloji, Savaş Yayınları, Ankara.
  • Tunca, E.A., & Koldaş, N.A. (2014). Siyasal iletişim ve siyasal pazarlama perspektifinden 2013 KKTC erken genel seçimine katılan partilerin yürüttükleri seçim kampanyaları. İletişim ve Diplomasi(4), 49-81.
  • Uslu, Z. K. (1996). Siyasal iletişim ve 24 Aralık 1995 genel seçimleri. Yeni Türkiye Dergisi, 11, 785-803.
  • Uztuğ, F. (199). Siyasal Marka: Seçim kampanyaları ve aday imajı, Mediacat Yayınları, Ankara.
  • Ünnü Ayyıldız, N. A. (2009). Politik pazarlamada pazar yönlülük ve otantik liderliğin önemi. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review 9 (4): 1243- 1273.
  • Ünür, E. (2024). Siyasal pazarlama süreçlerinde dijital kampanyalar: 2023 Cumhurbaşkanlığı seçimleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(1), 139-176.
  • Üste, R. B., Yüksel, B., & Çalışkan, S. (2007). 2007 genel seçimlerinde siyasal pazarlama tekniklerinin kullanımı ve İzmir ili örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2007(15), 19-38.
  • Yetkin, Ç. (2002). İletişim odakları kullanılarak türkiye totaliter bir yapıya sürükleniyor. Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafa - i Hukuk, Yıl: 5, Sayı. 48, Eylül.
  • Yılmaz, A., Yolcu, T., Özkaynar, K., & Aykaç, Ö.S. (2020). Siyasal pazarlama ve siyasal iletişimde post-truth: Donald Trump örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 298-309.

SİYASAL PAZARLAMA KAPSAMINDA SEÇMENLERİN OY VERME KARARINA ETKİ EDEN UNSURLARIN BELİRLENMESİ: SİVAS İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 4, 927 - 949
https://doi.org/10.47525/ulasbid.1574175

Öz

Siyasal pazarlama, seçmenlerin tercihlerinin belirlenmesinde etkili bir araç olarak, seçim öncesinde ve seçim sürecinde partiler ve adaylar tarafından yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Bu pazarlama stratejilerinin amacı, seçmenleri etkilemek, parti ya da adayın politikalarını tanıtmak ve oy kazanmaktır. Özellikle belediye başkanlığı seçimlerinde, siyasal pazarlama faaliyetleri daha yerel bir düzlemde yürütülmekte ve halkın ihtiyaçlarına doğrudan hitap etmektedir. Bu kapsamda çalışmanın amacı siyasal pazarlamada seçmenlerin belediye başkanı seçiminde oy verme kararlarına etki eden unsurların belirlenmesidir. Sivas ili örneklem olarak belirlenmiştir. Bu amaçla nitel araştırma yöntemi tercih edilmiş ve seçmenlerin görüşleri içerik analizi tekniği ile derinlemesine incelenmiştir. Bulgular; belediye başkanı seçimlerinde parti ideolojisi, yüz yüze propaganda ve bilgilendirici kampanyaların seçmenler üzerinde etkili olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca; liderlerin güvenilir bulunmamasının seçmenler için en büyük olumsuz faktörlerden biri olarak öne çıktığı; güven eksikliğinin seçmen kararlarını doğrudan etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Sosyal medyanın, seçmenlerin politika ile ilgili haberleri takip ettikleri en önemli kaynak olduğu ve bu platformların, belediye başkan adaylarının fikir ve projelerini seçmenlere ulaştırmada kritik bir rol oynadığı da görülmüş ve anlaşılmıştır.

Etik Beyan

Çalışmanın etik onayı alınmış ve ek dosyalar bölümüne eklenmiştir

Kaynakça

  • Akbıyık, F. (2014). Yerel seçimlerde uygulanan siyasal pazarlama uygulamalarının seçmenler üzerindeki etkisi: Isparta ili örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Akbıyık, F., & Çağlar, N. (2023). Evaluatıng the perceptıon of marketıng communıcatıon ın polıtıcal marketıng from a generatıonal perspectıve. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 5. Yıl(12), 25-39.
  • Akgün, B. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Akın, E., & Özbezek, B.D. (2017). User tendencies towards the political Word of mouth communications over the social media. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 8(1), 21-46.
  • Andaç, A., & Akbıyık, F. (2016). Siyasal pazarlama açısından sosyal medya kullanımı: Isparta ili örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3).
  • Aslan, R. (2021). Türkiye’de siyasal pazarlama alanında yayınlanan tezlerin bibliyometrik analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(39), 698-721.
  • Attilla, N. (1997). Politika pazarlaması örnekleriyle türkiye’de politika pazarlaması ve bir kampanya araçları etkinlik araştırması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
  • Aydoğan, B. (2007). Politik pazarlama ve politik pazarlama uygulamalarına yönelik eği̇li̇mler: üni̇versi̇te öğrenci̇leri̇ üzeri̇ne bi̇r uygulama (Yayın No. 220630) [Yüksek Lisans Tezi]. Çukurova Üniversitesi.
  • Ayparçası, M. (2023). Siyasal pazarlama süreçlerinde lider unsurunun sosyolojik rolü üzerine bir değerlendirme. Habitus Toplumbilim Dergisi, 4(4), 93-114.
  • Aziz, A. (2012). Siyasal iletişim Ankara: Nobel Yayınları.
  • Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi.,7(1), 231-274.
  • Bayrakdaroğlu, F., Uzun, T., & Özkoç, H.H. (2016). Siyasal pazarlama kapsamında seçmenlerin stratejik oylama eğilimleri üzerine bir araştırma: menteşe örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3).
  • Bayraktaroğlu, G. (2002). Geleneksel pazarlamada politik pazarlamanın yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 58-84.
  • Çakır, B. (2023). Siyasal pazarlama yöntemlerinin 2023 seçimlerinde gençler üzerinde etkilerine ilişkin projeksiyonel yaklaşımların analizi. International Anatolia Academic Online Journal Social Sciences Journal, 9(2), 37-43.
  • Çakmak, F., & Tavlan, H. (2023). Siyasal pazarlama aracı olarak siyasal reklam: 2023 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi örneğinde göstergebilimsel bir analiz. 4. BOYUT Medya Ve Kültürel Çalışmalar Dergisi (23), 23-51.
  • Çelik, R. (2022). Siyasal pazarlama uygulamalarının seçmen tercihleri üzerine etkileri (Ankara İli Örneği). Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 47-66.
  • Demirtaş, M. C., & Orçun, Ç. (2015). Siyasal pazarlama uygulamalarının ilk kez oy kullanacak seçmenler üzerindeki etkilerine yönelik bir araştırma. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (1), 41-48.
  • Demirtaş, M.C., & Özgüven, N. (2012). Siyasal pazarlama uygulamaları açısından belediye başkanlarının web sitelerinin değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 238.
  • Divanoğlu, S.U. (2008). Seçim kampanyalarında siyasal pazarlama karması elemanlarının yeri ve önemi. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 103.
  • Divanoğlu. S.U. (2017).Siyasal İletişim Sürecinin Belirleyicileri. The Journal of Academic Social Science Studies, 62. ss. 399-415.
  • Doğan, Ş. (2020). Siyasal pazarlama iletişimde beden dili: 31 mart 2019 Türkiye yerel seçimlerine yönelik bir çözümleme. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 10(2), 204-220.
  • Ekinci N. (2014) Siyasal iletişim çalışmalarında kapsam ve yaklaşım sorunsalı. İletişim ve Diplomasi(4), 5-24.
  • Eroğlu, A. H., & Bayraktar, S. (2010). Siyasal pazarlama uygulamalarının seçmen tercihleri üzerine etkileri – İzmir ili örneği -. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (12), 187-207.
  • Geçer, E. (2018). Polıtıcal marketıng in a Turkısh context: values and practıces. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(1), 129-148.
  • Göksu, O. (2019). Siyasal liderlikte yeni bir model önerisi: recep tayyip erdoğan örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(3), 1058-1080. https://doi.org/10.21547/jss.491824.
  • Gürbüz, E. ve İnal, M.E. (2004), Siyasal pazarlama. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım .
  • İnal, M.E. (1998). Kar amacı gütmeyen kuruluşlarda pazarlama planlaması ve üniversiteler üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, SBE, İstanbul.
  • Kaleli, S., & Denkel, Ç. (2019). Yeltsin sonrası dönem Putin’in siyasal pazarlama çalışmaları 2000-2008 dönemi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(1), 289-308.
  • Kalender, A., Siyasal İletişim, Çizgi Kitabevi, Konya, 2005.
  • Karaçor, S. (2012). Siyasal katılım açısından siyasal pazarlama ve seçim kampanyalarının önemi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (25). ss.81-93.
  • Kılıçaslan, E. (2021). Bölgesel güç olma bağlamında siyasal pazarlama açısından kamu diplomasisi: kurtlar vadisi dizisi söylem analizi. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 5(14), 167-185.
  • Kotler, P. (1972). Pazarlama yönetimi, ( Çev. Yaman Erdal ) c.2, Beta Basım Yayınevi, Nortwestern, University, İstanbul.
  • Limanlılar, M. (1991), Siyasal pazarlama. Pazarlama Dünyası Dergisi, (5), ss.29-39.
  • Okumuş, A. (2007). Pazarlama anlayışında siyasal pazarlamanın yeri ve pazar konumlarına göre siyasi partilerin stratejik analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (17): 157-172.
  • Özkan, A. (2004). Siyasal iletişim. İstanbul: Nesil Yayınları.
  • Özkaynar, K. (2023). Political marketing in the 100th year of the republic of Turkey: A bibliometric comparison of international and Turkish literature. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(49-1), 329-344.
  • Pirtini, S. (2012). Seçim kampanyalarında siyasal pazarlama yaklaşımı açısından ilişki pazarlaması boyutu ve bütünleşik pazarlama iletişimi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (18).
  • Polat, C., & Külter, B. (2011). Genç ve potansiyel seçmenler gözüyle siyasi lider özelliklerinin değerlendirilmesi: siyasal pazarlama bakış açısıyla lise ve üniversite öğrencileri üzerine bir uygulama. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (35), 191-213.
  • Polat, C., Gürbüz E. ve İnal, M.E. (2004). Hedef Seçmen: Siyasal pazarlama yaklaşımı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ruşen Keleş, R. (1998). Belediye Başkanı. Kamu Yönetimi Sözlüğü, 1. Basın, TODAİE Yayını, Ankara.
  • Şener, T., & Aydın, S. Z. (2018). Siyasal pazarlama anlayışı çerçevesinde adayın ve aday belirleme sürecinin seçmenin oy verme kararındaki etkisi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 8(1), 193-209.
  • Tan, A. (2002). İlke ve uygulamalarıyla politik pazarlama. 1.Basım, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
  • Tan, Ahmet (1998). Politik pazarlama ve Kahramanmaraş örneği. Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Sivas.
  • Tatar, A. (2019). Siyasal pazarlama açısından siyaset kurumu imajının seçmenler tarafından algılanması ve Iğdır iline yönelik bir inceleme. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(4), 2810-2836.
  • Tehci, A., & Yıldız, S. (2020). Siyasal pazarlama sürecinde sosyal medya ve elektronik ağızdan ağıza iletişime yönelik yapısal bir model önerisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 15(1), 95-118.
  • Tek, Ö. B. (1999). Pazarlama ilkeleri Türkiye uygulamaları, İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Tolan, B. (1983). Toplum bilimlerine giriş-sosyal ve sosyal psikoloji, Savaş Yayınları, Ankara.
  • Tunca, E.A., & Koldaş, N.A. (2014). Siyasal iletişim ve siyasal pazarlama perspektifinden 2013 KKTC erken genel seçimine katılan partilerin yürüttükleri seçim kampanyaları. İletişim ve Diplomasi(4), 49-81.
  • Uslu, Z. K. (1996). Siyasal iletişim ve 24 Aralık 1995 genel seçimleri. Yeni Türkiye Dergisi, 11, 785-803.
  • Uztuğ, F. (199). Siyasal Marka: Seçim kampanyaları ve aday imajı, Mediacat Yayınları, Ankara.
  • Ünnü Ayyıldız, N. A. (2009). Politik pazarlamada pazar yönlülük ve otantik liderliğin önemi. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review 9 (4): 1243- 1273.
  • Ünür, E. (2024). Siyasal pazarlama süreçlerinde dijital kampanyalar: 2023 Cumhurbaşkanlığı seçimleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(1), 139-176.
  • Üste, R. B., Yüksel, B., & Çalışkan, S. (2007). 2007 genel seçimlerinde siyasal pazarlama tekniklerinin kullanımı ve İzmir ili örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2007(15), 19-38.
  • Yetkin, Ç. (2002). İletişim odakları kullanılarak türkiye totaliter bir yapıya sürükleniyor. Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafa - i Hukuk, Yıl: 5, Sayı. 48, Eylül.
  • Yılmaz, A., Yolcu, T., Özkaynar, K., & Aykaç, Ö.S. (2020). Siyasal pazarlama ve siyasal iletişimde post-truth: Donald Trump örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 298-309.
Toplam 56 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Cinsiyet, Politika ve Yönetim
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Beyzanur Adıyahşi 0009-0003-0206-0779

Mualla Akçadağ 0000-0002-0785-3976

Erken Görünüm Tarihi 21 Kasım 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 26 Ekim 2024
Kabul Tarihi 20 Kasım 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Adıyahşi, B., & Akçadağ, M. (2024). SİYASAL PAZARLAMA KAPSAMINDA SEÇMENLERİN OY VERME KARARINA ETKİ EDEN UNSURLARIN BELİRLENMESİ: SİVAS İLİ ÖRNEĞİ. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 8(4), 927-949. https://doi.org/10.47525/ulasbid.1574175

19792  21391 18309     

Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License