Yabancılara Türkçe Öğretiminin Temel Sorunları ve Bunlara Çözüm Önerileri

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 17, 30.06.2021

Mehmet Kara , Eda Işır

Öz

Yabancılara Türkçe öğretimi, kökenleri 11. yüzyıla dayandırılmakla birlikte akademik çalışmaların niceliği ve niteliği bakımından yeni ve gelişmekte olan bir alandır. Alanın akademik çalışmalarında, çeşitli sorunlarla karşılaşıldığı gözlemlenmiştir. Bu çalışmanın amacı; yabancılara Türkçe öğretimi alanyazınında sık karşılaşılan temel sorunları derleyip tespit etmek ve başlıklar altında incelemektir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmıştır. Veriler alanyazın taraması yoluyla elde edilmiştir. Elde edilen veriler betimsel içerik analizi ile incelenmiştir. Yabancılara Türkçe öğretimi alanyazınında tespit edilen sorunlar, öğretici, öğrenici, öğretim programı, yöntemler, öğretim ortamı, kullanılan ders materyalleri ve alanyazın çalışmalarından kaynaklanan sorunlar şeklinde sekiz ana başlık altında toplanmıştır. Araştırma sonucunda bu sorunların çözümüne dair görüşler belirtilmiş ve birtakım öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yabancılara Türkçe öğretimi sorunları, sorunlar, çözüm önerileri

Kaynakça

• Açık, F. (2008). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu. Doğu Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Mayıs 2008. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.
• Ankara TÖMER. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi öğretim programı. http://tomer.ankara.edu.tr/ adresinden erişildi. (Erişim Tarihi: 14.03.2021)
• Balçıkanlı, C. (2021). 50 soruda dil öğrenme. İstanbul: Bilim ve Gelecek Kitaplığı.
• Barın, E. (2008). Yabancılara Türkçe öğretiminde Nasreddin Hoca fıkralarının yeri, Türk Yurdu, 255, 61-63.
• Başar, U. ve Akbulut, E. (2016). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrenen ihtiyaçlarının belirlenmesi: Yunus Emre Enstitüsü Tiflis Türk kültür merkezi örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 1005-1020.
• Biçer, N. (2012). Hunlardan günümüze yabancılara Türkçe öğretimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(4), 107-133.
• Boylu, E. (2021). Soru ve cevaplarla yabancı dil olarak Türkçe öğretimi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Boylu, E. ve Başar, U. (2016). Türkçe öğretim merkezlerininin güncel durumu ve standartlaştırılması üzerine. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(24), 309-324.
• Caferoğlu, A. (2000). Türk dili tarihi I-II, İstanbul: Enderun Kitabevi.
• Çakmak, C. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminin tarihçesine genel bir bakış denemesi. 4(2). 122-131.
• Çaydaş, A. (2016). Gazi Üniversitesi TÖMER ve İzmir yabancılar için türkçe öğretim setlerinde kullanılan kalıp sözlerin incelenmesi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• Duman, G. B. (2013) Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal geliştirme ve materyallerin etkin kullanımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi,1(2),1-8.
• Durmuş, M. (2013). Türkçenin yabancılara öğretimi: sorunlar, çözüm önerileri ve yabancılara Türkçe öğretiminin geleceğiyle ilgili görüşler. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(11).
• Durmuş, M. (2019). Dil Öğretiminde öğretici yeterlilikleri ve pedagojik muhakeme becerisi. İstanbul: Grafiker Yayınları.
• Durukan, E. ve Maden, S. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi programı geliştirme. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Dündar, Ş. ve Kara, M. (2019). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde dijital platformların kullanılmasına yönelik öğretmenlerin görüşleri. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (24) , 557-579.
• Er, O., Biçer, N. ve Bozkırlı, K. (2012). Yabancılara Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların ilgili alan yazını ışığında değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(2), 51-69.
• Ercilasun, A. Bican (2005). Başlangıçtan yirminci yüzyıla Türk dili tarihi, Ankara: Akçağ Yayınları.
• Ergin, M. (2009). Türk dili. İstanbul: Bayrak Yayınları.
• Göçer, A. (2007). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesinde 22- 23 Kasım 2007 tarihleri arasında düzenlenen Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresinde sunulmuştur.
• Halis, İ. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
• Hengirmen, M. (1993). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi. AÜ TÖMER Dil Dergisi, (10), 5- 9.
• İşcan, A. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yabancı dil kaygısının Türkçe öğrenenler üzerindeki etkisi (Ürdün Üniversitesi örneği). Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, (17), 106‐120.
• Kara, M. (2017). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarında metinler arası aşamalılık: Yedi iklim Türkçe ve İzmir üzerine karşılaştırmalı bir inceleme. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 411-426.
• Karababa, C. (2012). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan ders kitaplarının öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Dil Dergisi, 157.
• Maden, S. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma kaygıları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 748-769.
• McCarten, J. (2007). Teaching vocabulary lessons from the corpus, lessons for the classroom. Cambridge University Press.
• Memiş, M. (2021). Yabancılara Türkçe öğretiminin güncel sorunları. Ankara: Pegem Akademi.
• Türkiye Maarif Vakfı. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı. https://turkiyemaarif.org/page/524-Turkiye-Maarif-Vakfi-12 adresinden erişildi. (Erişim Tarihi: 01.06.2021).
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.