SAHTE BİR TARİHİN İFŞASI: STALIN’İN KIRIM TATARLARINA KARŞI ÖNE SÜRDÜĞÜ İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI ESNASINDA ‘TOPLU İHANET’ SAHTE SUÇLAMASININ ORTAYA ÇIKIŞI VE YAYILMASI

Year 2015, Issue: 16, 19 - 44, 01.03.2015

Andrew Dale Straw

Abstract

18 Mayıs 1944’de, Sovyetler Birliği’nin, Karadeniz’deki KırımYarımadası’ndaki tüm Kırım Tatarlarını Orta Asya’ya sürgün etmesi,yirminci yüzyılda yaşanan en hızlı ve en topyekun etnik temizlikhareketlerinden bir tanesidir. Joseph Stalin, bu suçu İkinci DünyaSavaşı’nda Kırım Tatarlarının mihver güçleri ile toplu olarak işbirliğiyaptığı iddiası ile gerekçelendirmiştir. Her ne kadar, Kırım Tataraktivistleri on yıllardan beri mihver güçleri ile işbirliği yapanlardan çokdaha fazla Kırım Tatarının Sovyetler Birliği’nin yanında savaştıklarınıhaklı olarak iddia edegelseler de, Kırım Tatarlarının ‘toplu ihaneti’söylentisi post-Sovyet coğrafyada halen canlılığını korumaktadır. Sovyetarşivlerinde gerçekleştirilen geniş kapsamlı bir araştırmaya dayananbu çalışmada ilk olarak, düzenli Sovyet ordusu ve partizanbirliklerindeki Kırım Tatarları ve Kırım’ın Naziler tarafından işgalinedair gerçeği irdelenerek, savaş zamanına dair, Stalin’in suçlamalarınakarşı bir karşı-anlatı geliştirilmektedir. Bunu takiben, Sovyet popülertarihi içine ‘toplu ihanet’ suçlamasının, Stalin’in diğer siyasi ve etnik‘düşman’larına karşı öne sürdüğü başka pek çok asılsız ithamındandaha çarpıcı ve kalıcı olmasında aldatmaca ve sansürün nasıl bir roloynadığı tartışılmaktadır

Keywords

Kırım Tatar sürgünü, Sansür, Etnik temizlik, Partizan savaşı, Kızıl Ordu, Sovyet propagandası, Sovyetler Birliği

EXPOSING DISHONEST HISTORY: THE CREATION AND PROPAGATION OF STALIN’S FALSE ALLEGATION OF ‘MASS TREASON’ AGAINST CRIMEAN TATARS DURING WORLD WAR II

Abstract

On May 18th, 1944, the Soviet Union deported all CrimeanTatars from the Crimean Peninsula on the Black Sea to Central Asia inwhat was one of the quickest and most total ethnic cleansings of thetwentieth century. Joseph Stalin justified this crime by alleging the“mass collaboration” of Crimean Tatars with the Axis during WorldWar II. While Crimean Tatar activists have correctly argued for decadesthat far more Crimean Tatars fought for the Soviet Union thancollaborated, the myth of Crimean Tatar mass treason remains alive inthe former Soviet Union. Through an extensive research at Sovietarchives, this paper first presents a wartime counter-narrative to Stalin’scharges by exploring Crimean Tatar service in the regular Soviet armedforces and in partisan units, and the reality of the Nazi occupation ofCrimea. Next, this paper interrogates how deceit and censorship helpedin writing the “mass collaboration” charge into Soviet popular history,giving it a staying power more impressive than many of Stalin’s otherfalse charges against political and ethnic ‘enemies.’

Keywords

Crimean Tatar deportation, Censorship, Ethnic cleansing, Partisan warfare, Red Army, Soviet propaganda, Soviet Union

References

• Allworth, Edward A. (ed.). The Tatars of Crimea: Return to the Homeland. Duke University Press: Durham, 1998.
• Al’manakh Krym, No. 3. Simferopol, 1949.
• Bekirova, Gulnara T. Krymskie Tatary, 1941-1991: Opyt politisheskoi istorii. Simferopol’, 2008.
• Krymskotatarskaia Problema v SSSR, 1944-1991. Simferopol: Odzhak”, 2004.
• Nekrich, Aleksander M. The Punished Peoples: The Deportation and Tragic Fate of Soviet Minorities at the End of the Second World War. New York: W. W. Norton & Company, 1978.
• Fisher, Alan. The Crimean Tatars. Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1978.
• Roman’ko O. V. Krym pod piatkoi Gitlera. Nemetskaia okkupatsionnaia politika v Krymu 1941-1944. Moskva: Veche, 2011.
• Uehling, Greta Lynn. Beyond Memory: The Crimean Tatars’ Deportation and Return. New York: Palgrave Macmillan, 2004.
• Vergasov, I. Z. Krymskie tetradi. Moscow, 1971.
• Zvezdy nemerknushcei slavy. Simferopol: Krymizdat, 1967.