Karı-koca ilişkisinde iyi muamele esastır. Ne şekilde olursa olsun, evlilik bağı devam ettiği sürece iyi muâmele muhafaza edilir. Kocanın te’dîb hakkı, ıslah ve evliliği koruma amacına matuf olduğundan ötürü iyi muâmele esasını zedeleyecek şekilde kullanılamaz. Te’dîb vasıtalarından biri olan darbın şer’î hükmü ne vâcib ne de müstehabtır. Ayrıca bu hüküm, vahyin nüzulü esnasında toplumun mevcut örfüne uygun olarak belli bir maslahata dönük nâzil olan nas ile ortaya konmuştur. Bu bakımdan darbın hükmü, örf ve maslahata göre değişken karaktere sahiptir. Bu nitelikteki şer’î hükümler üzerinde yöneticilerin toplumun yararına olacak şekilde tedbir alma, tasarrufta bulunma yetkisi söz konusudur. Bu çalışmada; Kur'ân-ı Kerim’de bir terbiye aracı olarak geçen darbın hükmünün değişken karaktere sahip oluşu ve idarenin bu hüküm üzerindeki tasarruf yetkisi, Hz. Peygamber’in (as) tatbikatı, makâsıdu’ş-şerîa ve fıkıh müktesebatı ışığında ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 4, 2020 |
Submission Date | May 21, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 33 Issue: 33 |
Usul Journal of Islamic Studies is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).