Growth Performance and Suruival Rate of Hair Goat and Hamdani Kids

Year 2019, Volume: 30 Issue: 1, 1 - 5, 25.03.2019

Sema Alaşahan Yahya Öztürk

Abstract

The aim of this study was to determine the survival rate and growth performances of Hamdani and Hair goat kids raised under the rural conditions. 40 Hamdani and 32 Hair, a total of 72 goat kids were utilized in the study. The body weights of Hamdani and Hair goat kids at birth, weaning (120th days) and 180th days were 3.15 and 3.11 kg (P <0.05), 22.9 and 21.64 kg (P <0.01) and 31.54 and 29.63 kg (P <0.01), respectively. The average daily live weight gains of Hamdani and Hair goat kids from birth to 120th days and birth to 180th days of age were 162 and 151 g (P <0.05), 161 and 143 g (P <0.01), respectively. Single born kids were more advantageous to twin born kids in terms of birth weight but 60th days weight lower than twin born kids (P<0.01, P<0.05), while female kids were higher weight than male kids at birth, weaning and after periods (P <0.01, P <0.05 P <0.05 and P <0.01). The survival rates of Hamdani and Hair kids were 85.0% and 87.5% of the study (P<0.05). The results found in this study showed that growth performance of Hamdani kids higher than Hair kids during the 6 month growth period and genotype did not affect the survival rate.

Keywords

Hamdani Goat, Hair Goat, Kids, Growth, Survival Rate

Hamdani ve Kıl Keçisi Oğlaklarının Büyüme Performansı ve Yaşama Gücü

Abstract

Bu çalışmanın amacı yetiştirici koşullarında yetiştirilen Hamdani ve Kıl keçisi oğlakların büyüme ve yaşama gücü özelliklerinin belirlenmesidir. Araştırmada 40 baş Hamdani ve 32 baş Kıl keçisi olmak üzere toplam 72 baş oğlak kullanılmıştır. Hamdani ve Kıl keçisi oğlaklarının doğum, 120. gün (sütten kesim) ve 180. gün ağırlıkları sırasıyla 3.15 ve 3.11 kg (P<0.05), 22.9 ve 21.64 kg (P<0.01),31.54 ve 29.63 kg (P<0.01); doğum-120 ve doğum-180 arası dönemde günlük canlı ağırlık artışı (GCAA) sırasıyla162 ve 151 g (P<0.05) ve 161 ve 143g (P<0.01) olduğu belirlenmiştir. Tek doğan oğlakların ikiz doğan oğlaklardan daha yüksek doğum ağırlığına ve 60. gün daha düşük canlı ağırlığa sahip olduğu (P<0.01 ve P<0.05); dişi cinsiyetteki oğlakların doğum ve sütten kesim ve sonrası dönemlerde erkek cinsiyetteki oğlaklardan daha yüksek canlı ağırlığa sahip olduğu (P<0.01, P<0.05, P<0.01ve P<0.01) olduğu belirlenmiştir. Hamdani ve Kıl keçisi oğlaklarında yaşama gücü sırasıyla %85.0 ve %87.5 olarak bulunmuştur (P>0.05). Sonuç olarak; 6 aylık büyüme döneminde Hamdani ırkı oğlakların Kıl keçisi oğlaklarından daha yüksek büyüme performansına sahip olduğu, genotipin yaşama gücünü etkilemediği görülmüştür.

Keywords

Hamdani Keçisi, Kıl Keçisi, Oğlak, Büyüme, Yaşama Gücü

References

• Arıtürk E, Yalçın BC, İmeryüz F, Müftüoğlu Ş, Sincer N (1979). Genetic and environmental aspects of Angoragoat production: I. General preformance levels and the effects of some measurable environmental factors on the production traits. İstanbul Üniv Vet Fak Der, 5 (2), 1-17.Çayan O (1986). Alman Geyik Renkli x Kıl melezi (Fı) ve saf Kıl erkek oğlakların besi gücü ve karkas özellikleri üzerinde karşılaştırmalı bir araştırma. Yüksek lisans tez Özeti, Basılmamış, Adana.Erten Ö, Yılmaz O (2013) Ekstansif Koşullarda yetiştirilen Kıl Keçisi Oğlaklarının Yaşama Gücü ve Büyüme Performanslarının Araştırılması. YYU Vet Fak Derg. 24 (3), 105 - 107FAO (2014). Faostat. Food and Agriculture Organization. http://www.fao.org/faostat/en/#compare Erişim Tarihi: 01 Nisan 2018.Güneş H, Evrim M (1993). Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri orijinli Ankara keçisi hatları arasındaki birleştirmelerden elde edilen çeşitli genotip gruplarının önemli verim özellikleri yönünden karşılaştırılması: II. Dölverimi ve vücut gelişimi. İstanbul Üniv Vet Fak Derg, 19 (1), 101-119.Güney O, Pekel E, Biçer O (1990). Alman Alaca ve yerli Kıl keçi ırkları arasındaki melezlemelerden elde edilen birinci geriye melez erkek oğlaklarının besi gücü ve karkas özellikleri. Doğa- Turk J Vet Anim Sci, 14 (3), 352-362.Harvey WR (1972). Instructions for use of LSMLMM Least-squares and maximum likelihood general purpose program, Ohio State Univ. Colombs Ohio, USA.Koyuncu M, Tuncel E (1996). Ankara keçisi oğlaklarının mer’a ve entansif koşullarda besi gücü ve karkas özellikleri. Turk J Vet Anim Sci, 20, 157-161.Köseman A, Şeker İ (2015). Türkiye’de Sığır, Koyun ve Keçi Yetiştiriciliği. Van Vet J, 26(2), 111-117.Mohamed AM (1985). Characterization of five breedsof dairy goats. Dissertation Abstracts İnternational, B, 46 (5), 1397.Odabaşıoğlu F, Altın T (1992). Walliser-Schwarzhals ve Walliser-Schwarzhals x Kıl keçisi melezlerinin yaşama gücü gelişme özellikleri üzerine bir araştırma. SÜ Vet Fak Derg, 8 (1), 51-54.Sincer N, Öznacar K (1960). Lalahan numune çiftliği Ankara keçilerinin beden ölçüleri, doğum ve canlı ağırlıkları ile tiftik verimleri üzerine araştırmalar. Lalahan Zootek Araştırma Enst Derg, 23, 39.Sönmez, R (1974). Melezleme Yolu ile yerli ırk keçilerinin süt keçisine çevrilmesi olanakları. Ege. Üniversitesi. Ziraat Fak.Yayınları, No:226. İzmirSönmez K, Kaymakçı M (1974). Saanen ve Malta Melez oğlaklarının büyütülmesinde süt emme süresinin gelişme gücüne etkisi. EÜ Ziraat Fak Derg, 11 (1), 107-121.Sönmez R, Şengonca M, Alpbaz AG (1970). Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Saanen sütçü keçilerinin çeşitli özellikleri ve verimleri üzerinde bir araştırma. EÜ Ziraat Fak Derg, 7 (1), 115-134.Sönmez R, Şengonca M, Alpbaz AG (1971). Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Malta keçilerinin çeşitli özellikleri ve verimleri üzerinde bir araştırma. EÜ Ziraat Fak Derg, 8 (1), 57-71.Sönmez R, Şengonca M, Alpbaz AG (1974). Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesinde Yetiştirilen Kilis keçilerinin verimleri üzerinde bir araştırma. E. Ü. Ziraat Fak. Yayınları. No: 239. İzmirSönmez R, Şengonca M, Kaymakçı M (1973). Ege bölgesinde yetiştirilen çeşitli süt tipi keçilerle bunların melezlerinin adaptasyon durumu ve verim özellikleri üzerinde mukayeseli bir araştırma. IV. Bilim Kongresi, AnkaraŞengonca M (1966). İzmir, Manisa, Aydın, Denizli ve Muğla illerinde keçi yetiştiriciliği, keçi tipleri ile bunların değişik şartlarda süt ve diğer verimleri üzerinde araştırmalar. (Doktora Tezi). E. Ü. Ziraat Fak.Yayınları, No:116. İzmirŞengonca M (1989). Küçükbaş Hayvan Yetiştirme: 1. Bölüm. Uludağ Üniversitesi Basımevi, BursaŞengonca M, Kaymakçı M (1982). Orman bölgeleri açısından Kıl keçi varlığının ıslahı. E. Ü. Ziraat Fak Derg, 19 (1), 189-192.Şengonca M, Kaymakçı M, Sönmez R (1983). Ege bölgesinde yetiştirilen süt keçilerin melezleme yolu ile ıslahı olanakları. (I. kademe proje). Doğa Bilim Derg, 7 (3), 257-263.Şengonca M, Sönmez R, Alpbaz AG (1977). Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesinde yetiştirilen Saanen x Kıl ve Malta x Kıl birinci generasyon melezlerinin çeşitli özellikleri ve verimleri üzerinde mukayeseli bir araştırma. EÜ Ziraat Fak Derg, 7 (1), 69-90.Şengonca M, Sönmez R, Kaymakçı M (1977). Ege Üniversitesi. Ziraat Fakültesinde damızlık süt keçisi yetiştirme çalışmaları. Batı Anadolu I. Süt Hayvancılığı semineri, 208, 86-94, AnkaraŞengonca M, Sönmez R, Kaymakçı M (1980). Islah edilmiş Beyaz Alman keçilerinin Ege bölgesi koşullarına uyarlaması ve verimleri üzerinde karşılaştırmalı bir araştırma. EÜ Ziraat Fak Derg, 17 (3), 71-83.Tuncel E, Aşkın Y (1982). Saanen x Kilis melezi sütçü keçilerde erken damızlıkta kullanma olanakları. Doğa bilim dergisi, 6 (2), 57-65.Tuncel E, Eker M, Cengiz F (1983). Saanen ve Saanen x Kilis melezi Gı tekeler Kullanılarak Kilis keçilerinin ıslahı olanakları. Doğa Bilim Dergisi, 7 (29), 199-208.Tuncel E, Eliçin A, Koca AR (1976). Saanen x Kilis melezi sütçü keçilerin Antalya Bölge Ziraat Araştırma Enstitüsü koşullarına adatasyonu üzerine araştırmalar (Dölverimi, yaşama gücü ve süt verimi). AÜ Ziraat Fak Derg, 26, 93-106.