Adapting Social and Emotional Loneliness Scale(Selsa-S) to Turkish Culture: Relevance and Reliability

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 21, 54 - 69, 15.10.2020

Hanife Akgül

Öz

Loneliness is a global social problem in which children, young people, adults, elderly people, or individuals of all ages, live. In this study, it was aimed to adapt the short form of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA-S) to Turkish culture. In the scope of the study, 873 adult individuals living in Çanakkale were administered a scale to obtain sampling data to represent the universe. In order to test the validity of SELSA-S, construct validity and criterion-related validity studies were conducted. The construct validity of the measuring instrument was tested by exploratory and confirmatory factor analysis. As a result of factor analysis, it was found that all the items of SELSA-S were collected in three factors whose eigenvalue was greater than one, and the scale had a three-factor structure as in the original. In the context of criterion-related validity studies, the correlation of SELSA-S with UCLA Loneliness Scale scores was .44, DAY .58, SY .75 and .62 in total, respectively. Life Satisfaction Scale scores were correlated with DRY -.62, DAY -.58, SY -.52 and -.60 in total. The Cronbach's alpha reliability coefficient of the scale was .85, DAY .76, SY .82, and a total of .83. Test-retest continuity coefficients of the scale were; r = DRY .89, DAY .90, SY .92 and a total of .93. According to the findings of the research, it can be said that SELSA-S is able to make stable measurements in terms of both sub-dimensions and total score and its reliability is sufficient.

Anahtar Kelimeler

Adult, Loneliness, Emotional Loneliness, Social Loneliness

Yetişkinler İçin Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği’nin (SELSA-S) Türk Kültürüne Uyarlaması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Yalnızlık, çocukların, gençlerin, yetişkinlerin, yaşlıların yani hemen her yaştan bireyin yaşadığı küresel boyutlu sosyal bir sorundur. Bu çalışmada, Yetişkinler için Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği'nin (SELSA-S) kısa formunun Türk kültürüne uyarlanması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında evreni temsil edecek örnekleme verilerine ulaşabilmek üzere, Çanakkale ilinde yaşayan 873 yetişkin bireylere ölçek uygulanmıştır. SELSA-S’nin geçerliliğini sınamak amacıyla yapı geçerliliği ve ölçüt bağıntılı geçerlilik çalışmaları yapılmıştır. Ölçme aracının yapı geçerliliği açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile test edilmiştir. Faktör analizleri sonucunda SELSA-S’nin tüm maddelerinin, öz değeri birden büyük üç faktörde toplandığı, orijinalinde olduğu gibi ölçeğin üç faktörlü bir yapıya sahip olduğu bulunmuştur. Ölçüt bağıntılı geçerlik çalışmaları kapsamında SELSA-S’nin UCLA Yalnızlık Ölçeği puanları ile korelasyonu sırasıyla DRY .44, DAY .58, SY .75 ve toplamda .62’dır. Yaşam Doyumu Ölçeği puanları ile korelasyonu sırasıyla DRY -.62, DAY -.58, SY -.52 ve toplamda -.60’dır. Ölçeğin Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ise DRY .85, DAY .76, SY .82 ve toplamda .83’dür. Ölçeğin test-tekrar test devamlılık katsayıları ise; r= DRY .89, DAY .90, SY .92 ve toplamda .93’dür. Araştırma sonucundaki bulgulara göre SELSA-S’nin hem alt boyutlar hem de toplam puan açısından kararlı ölçümler yapabildiği ve ölçüm güvenirliğinin yeterli olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Yetişkin, Yalnızlık, Duygusal Yalnızlık, Sosyal Yalnızlık, Ölçek Uyarlama

Kaynakça

• Akgül, H. ve Yeşilyaprak, B. (2015). “Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeğinin Türk Kültürüne Uyarlanması”, Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 8(1), 34-45. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/203247
• Asher, S.R. and Wheeler, V.A. (1985). “Children’s loneliness: A comparison of rejected and neglected peer status”. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 53, 500-505. Bayır, D. (1997). USMARC uygulamasına genel bir bakış. B. Yılmaz (Yay. Haz.). Kütüphanecilik Bölümü 25.Yıl'a armağan içinde (s. 199-218). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Kütüphanecilik Bölümü.
• Beal, C., (2006). “Lonelıness In Olderwomen: A Revıew Of The Lıterature”. Issues in Mental Health Nursing, 27, 795–813. DOI: 10.1080/01612840600781196 http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/01612840600781196?journalCode=imhn20 Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (20. bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Büyüköztürk, S. (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Büyüköztürk, S., Çokluk, Ö., Şekercioglu, G. (2010). Çok Değişkenli İstatistik. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Cortina, J. M. (1993). What is coefficient alpha? An examination of theory and applications. Journal of applied psychology, 78(1), 98. Cutrona, C. E. (1982). Transition to college: Loneliness and the process of social adjustment. In L. A. Peplau & D. Perlman (Eds.), Loneliness: A sourcebook of current theory, research and therapy (pp. 291-309). New York: John Wiley. Çakmak, T. ve Körpeoğlu, H. (2012). Web content management within the organizational identity framework: A Study for Hacettepe University Department of Information Management web content management system. BOBCATSSS 2012 Information in E-motion 23-25 Ocak 2012 içinde (s. 91-93). Amsterdam: Hogeschool van Amsterdam. Dağlı, A ve Baysal N. (2016). “Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/yasam-doyumu-olcegi-toad.pdf De Jong Gierveld, J. (1988). “A review of loneliness: concept and definitions, determinants, and consequences”. Review in Clinical Gerontology, 8:73-80. Demir, A., (1989).“U.C.L.A. Yalnızlık Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirliği”. Psikoloji Dergisi,7 (23), 14-18.
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. and Griffin, S. (1985). “The satisfaction with life scale”. Journal of Personality Assessment, 49 (1), 71-75. DiTommaso, E. (1997). Assessing an attachment model of loneliness: The relationship between attachment style, chronic loneliness, and coping. Unpublished dissertation, the University of New Brunswick, Fredericton. DiTommaso E., Brannen C., and L.A. Best, (2004). “Measurement And Valıdıty Characterıstıcs of The Short Versıon Of The Socıal And Emotıonal Lonelıness Scale For Adults”, Educational and Psychological Measurement, 64 (1), 99-119. DOI: 10.1177/0013164403258450 http://epm.sagepub.com/content/64/1/99 DiTommaso, E., and Spinner, B. (1997). “Social and emotional loneliness: A reexamination of Weiss’ typologyof loneliness”. Personality and Individual Differences, 22, 417-427. DiTommaso, E., and Spinner, B. (1993). “The development and initial validation of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA)”. Personality and Individual Differences, 14, 127-134. Doğan T., Çetin B. ve Sungur M.Z. (2009) “İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması” Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10, 271-277. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/is-yasaminda-yalnizlik-olcegi-toad.pdf Dykstra, P. A. (2009). “Older Adult Loneliness: Myths and Realities”. European Journal of Ageing, 6, 91–100. DOI: 10.1007/s10433-009-0110-3. http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10433-009- 0110-3 Eris, F.P. and Wolf M., (2005). “Combatıng Lonelıness Among Persons Wıth Severe Mental Illness: Socıal Network Interventıons’ Characterıstıcs, Effectıveness, And Applıcabılıty”. Issues in Mental Health Nursing, 26:591–609. ISSN: 0161-2840print/1096 -4673 online DOI:10.1080/01612840590959425. Fink, A. (2003). How to sample in surveys (2nd ed.). California: Sage. Gençöz, T. (2000). “Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/pozitif-ve-negatif-duygu-olcegi-toad.pdf Gray, G., Ventis, D., and Hayslip, B. (1992). “Socio-cognitive skills as a determinant of life satisfac-tion in aged persons”. International Journal of Ageing and Human Development, 35, 2205- 2218. Goodwin, R., Cook, O., and Yung, Y. (2001). “Loneliness and life satifaction among three cultural groups”. Personal Relationships, 8, 225-230. Hojat, M. (1983). “Comparison of transitory and chronic loners on selected personality variables”. British Journal of Psychology, 74, 199-202. Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). “Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives” Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55. Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (Üçüncü Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım. Karakelle, S. (2012). Üstbilişsel Farkındalık, Zekâ, Problem Çözme Algısı ve Düşünme İhtiyacı Arasındaki Bağlantılar”. Eğitim ve Bilim, 37(164), 237-250. doi:10.15390/EB.2014.3078
• Kaya A. (2005). “Çocuklar İçin Yalnızlık Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması” Eurasian Journal of Educational Research, 19, pp, 220-237. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/cocuklar-icin-yalnizlik-olcegi-toad_0.pdf Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling (2nd ed.). The Guilford Press, New York. Kozaklı, H. (2006). Üniversite Öğrencilerinde Yalnızlık ve Sosyal Destek Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin. Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeyinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/yasam-doyumu-olcegi-toad_4.pdf Lei, P. W., & Shiverdecker, L. K. (2019). Performance of Estimators for Confirmatory Factor Analysis of Ordinal Variables with Missing Data. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 1-18. Lewis, B. (2000). Modern Türkiye'nin doğuşu (M. Kıratlı, çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu. Lynch, J. J. (1977). The broken heart and the medical consequences of loneliness. New York: Basic Books.
• Mantar, E. (2003). Kütüphanecilikte Sürekli Eğitim: Ankara'da Bulunan Üniversite Kütüphaneleri Üzerine Bir İnceleme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe üniversitesi, Ankara. McWhirter, B. T. (1990). “Loneliness: A review of current literature, with implications for counseling and research”. Journal of Counseling and Development, 68, 417-422. Mertler, C. A. and Vannatta, R.A. (2005). Advanced multivariate statistical methods:Practical application and interpretation (3rd Edition). Glendale: Pyrczak Publishing. Neto, F. and Barros, J. (2000). “Psychosocial Concominants of Loneliness Amongstudents of Cape Verde and Portugal”. Journal of Psychology, 134(5), 245–255. Neto, F. (1995). “Predictors of satisfaction with life among second-generation migrants”. social Indicators Research, 35, 93-116. Perlman, D. (1988). Loneliness: A life-span, family perspective. In R. M. Milardo (Ed.), Families and social networks (pp. 190-220). Newbury Park, CA: Sage. Peplau, L.A. and Perlman, D. (1982). Perspective on loneliness. In L.A. Peplau and D.Perlman (Eds), Loneliness: A Sourcebook of Current Theory, Research, and Threapy. (pp. 1–8). Wiley Interscience, New York. Özdamar, K. (2002). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. (4.Baskı). Eskişehir: Kaan Yayınları. RCore Team (2018). R: A Language and envionment for statistical computing. [Computer software]. Retrieved from https://cran.r-project.org/. Rokach, A. (2004). “Loneliness Then and Now. Reflections on Social and Emotional Alienation In Everyday Life”. Current Psychology, 23 (1), 24-40. Rosseel, Y., et al. (2018). lavaan: Latent Variable Analysis. (R package). Retrieved from https://cran.r-project.org/package=lavaan. Russel, D., Cutrona, C. E., Rose, J., and Yurko, K., (1984). “Social and Emotional Loneliness: An Examination of Weiss’s Typology of Loneliness”. Journal of Personality and Social Psychology, 46(6), 1313-1321. Sullivan, H. S. (1953). The Interpersonal Theory of Psychiatry, New York: W.W. Norton and Company. Tabachnick, B. G. and Fidell L. S. (1996). Using multivariate statistics. Herper Collins College Publishers, USA. Tufan, İ., (2003). Modernleşen Türkiye’de Yaşlılık ve Yaşlanmak. İstanbul: Anahtar Kitaplar. UNESCO. (2013). World Heritagelist. http://whc.unesco.org/en/list adresinden erişildi. Watson, D., Clark, C.A., and Tellegen A. (1988). “Develepment and Vatidation of Briefmsasures of Positive and Negative Affect: The PANAS Scales”, Journal of Personality and Social Psychology. 54, 1063-1070. Weiss, R. S. (1987). “Reflections on the present state of loneliness research”. Journal of Social Be-havior and Personality, 2, 1-16. Weiss, R.S. (1973). Loneliness: The experience of emotion and social isolation. Cambridge: MIT Press. West, D. A., Kellner, R., and Moore-West, M. (1986). “The effects of loneliness: A review of the literature”. Comprehensive Psychiatry, 27, 351-363. Wright S.L., Burt C.D.B., and Strongman K.T. (2006). “Loneliness in the workplace: Construct definition and scale development”. NZ J Psychol, 35, 59-68.