Araştırma, huzurevinde yaşayan orta yaş ve yaşlı bireylerde günlük yaşam aktiviteleri öz- bakım gücü ve yaşam doyumunun incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Tanımlayıcı türdeki araştırma Eylül 2014-Ekim 2014 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini İç Anadolu bölgesinde bir il merkezinde yer alan bir huzurevinde yaşayan 61 birey oluşturmuştur. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi, Öz-Bakım Gücü Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde; sayı ve yüzdelik dağılım, t testi, Mann-Whitney U ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Huzurevinde yaşayan bu bireyler 55-96 (yaş ortalaması: 74,00±9,04) yaş arasındadır. Bu bireylerin % 57,4’ünün 55-75 yaş aralığında, % 63,9’unun erkek, % 88,5’inin günlük yaşam aktivitelerini yapma konusunda bağımsız olduğu saptanmıştır. Çalışmada günlük yaşam aktivitesi ile öz-bakım gücü arasında, pozitif yönlü anlamlı ilişki olduğu (r=0,253; p=0,049), günlük yaşam aktivitesi puanları arttıkça öz-bakım gücünün de arttığı, günlük yaşam aktiviteleri ile yaşam doyumu arasında anlamlı bir ilişki olmadığı (p>0,05) bulunmuştur. Cinsiyet, herhangi bir hastalık tanısının olması, düzenli ilaç kullanma, günlük işlerini yapabilme durumuna göre günlük yaşam aktivitesi puanları arasında; yaşa göre yaşam doyumu puanları arasında; sağlık durumunu algılama durumuna göre öz-bakım gücü puanları arasında anlamlı fark olduğu (p<0,05) belirlenmiştir. Bu bulgular doğrultusunda yaşlı bireylerin günlük yaşam aktivitelerini bağımsız olarak yapmaları konusunda desteklenmeleri, öz-bakım gücü ve yaşam doyumlarını arttırmaya yönelik planlamaların yapılması önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 24, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 9 Issue: 1 |