Pozitif hukukumuzda anlaşmalı boşanmaya hükmedilebilmesi için eşlerin hem boşanma iradesinde hem de boşanmanın yan sonuçları üzerinde anlaşmış olmalarını gerektirmektedir. Ancak bazen yan sonuçlarda ortaya çıkan anlaşmazlıklar sebebiyle anlaşmalı boşanma süreci başarısızlıkla sonuçlanmaktadır.
Çalışmamızda Roma, İslam, Alman ve İsviçre hukukundaki anlaşmalı boşanma düzenlemeleri incelenmiş; özellikle İsviçre hukukunda yer alan kısmi anlaşmalı boşanma kurumu Türk hukuk sistemi için “de lege ferenda” kapsamında örnek olarak ele alınmıştır.
Kısmi anlaşmalı boşanma imkânı sayesinde, tarafların yalnızca boşanma iradesinde anlaşmaları durumunda dahi evliliğin sona erdirilmesi mümkün hale gelebilecek; boşanmanın yan sonuçları ise hâkimin müdahalesine açık bırakılarak boşanma süreci sekteye uğratılmamış olacaktır. Böyle bir düzenleme hem tarafların iradelerine saygı gösterilmesini hem de yargılamanın daha etkin ve adil bir biçimde sürdürülmesini sağlayacaktır.
Boşanma Anlaşmalı Boşanma Kısmi Anlaşmalı Boşanma Boşanma Protokolü Boşanma Protokolünün Bağlayıcılığı
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Family Law |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | June 26, 2025 |
| Submission Date | April 19, 2025 |
| Acceptance Date | May 16, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 22 Issue: 2 |