BibTex RIS Cite

Relationship between health management and health education

Year 2013, Volume: 3 Issue: 1, 0 - 0, 01.04.2013

Abstract

Changing paradigms in health such as change of population structure, scientific developments, increase of expectation etc. have raised the need of specialization by making health management and health education more important day by day. In the case of medical education, three phases stand out, which are the education given before graduation in medicine faculties, post-graduation education given as specialty training, and continuing medical education taken throughout the professional practice that seem apart from each other but actually complete one another. For instance, the education given before graduation in medicine faculties can be provided as a classic, integrated, problem-based or combined model. Their sub-models which are society-based, active, student-centered, qualification-based, and evidence-based education etc. can be also used. It is expressed that information load is over student capacity, basic sciences are taught without associating with clinical practices and healthcare services are thought inside the box in classical medical education; while in integrated education, course contents are prepared together with related faculty members and the freedom of faculty members is more limited compared to classical education, students meet with patients early, and it is seen that it may not be appropriate sometimes to lead students towards patients without the knowledge of basic medical terms. Consequently, regardless of the model applied in medical education curriculum, it becomes obligatory to update the curriculum according to current conditions and changing paradigms of healthcare services, and to renew according to the requirements of health management. It was suggested in the meeting of Global Standards in Medical Education for Better Health Care in 2003 that sustainable, measurable, achievable, relevant and time bound standards should be the main topics of smart medical education. Therefore, through this perspective, undergraduate and postgraduate education curricula should be rearranged, an association of society and related industries with university should be established, changing paradigms of health should be picked up, and moreover, initiation of new changes should be led up.

References

  • Çelik, F. (2009). Tıp eğitimine farklı bir bakış. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kül- türü Dergisi, 11, 28-29.
  • Onur, Ö. (2003). Future of medical education – Students expectations. International Federation of Medical Students’ Associations (IFMSA) World Conference on Medical Education, Copenhagen, March 17, 2003. 15 Şubat 2013 tarihinde <http://www.arktiswind.de/scome/future.html> adresin- den erişildi.
  • Özsarı, S. H. ve Söylet Y. (2012-2013). Yükseköğretimde sağlık eğitimi için öneriler. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 25, 28-29.
  • Sava, S., Armitage, K., and Kaufman, A. (2013). It’s time to integrate pub- lic health into medical education and clinical care. Journal of Public Health Management and Practice, 19, 197-198.
  • Terzi, C. (2001). Tıp eğitimi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Türk Tabipleri Birliği (TTB) (2006). TTB mezuniyet öncesi tıp eğitimi raporu 2006. Ankara: TTB Yayınları.
  • Cilt/ Volume3 |Sayı/ Issue1 |Nisan/ April 2013 11

Sağlık Yönetimi ve Sağlık Eğitimi İlişkisi

Year 2013, Volume: 3 Issue: 1, 0 - 0, 01.04.2013

Abstract

Nüfus yapısı değişimi, bilimsel ilerlemeler, beklenti artışı gibi sağlıkta paradigma farklılaşmaları da; sağlık yönetimi ve eğitimini her geçen gün daha önemli bir hale getirerek uzmanlaşma ihtiyacını arttırmıştır. Tıp eğitimi örneğinde konunun incelenmesi durumunda; tıp fakültesinde verilen mezuniyet öncesi eğitim, uzmanlık eğitimi olarak verilen mezuniyet sonrası eğitim ve meslek uygulaması boyunca alınan sürekli tıp eğitimi olarak birbirinden ayrı gibi gözüken oysa biri diğerini tamamlayan üç aşama dikkat çeker. Örneğin, tıp fakültelerinde verilen mezuniyet öncesi eğitim; klasik, entegre, probleme dayalı veya karma modelle verilebilir. Hatta bunların; topluma dayalı, aktif, öğrenci merkezli, yeterliliğe bağlı, kanıta dayalı eğitim gibi alt modelleri de kullanılabilir. Klasik tıp eğitiminde; bilgi yükünün öğrenci kapasitesinin üzerinde olduğu, temel bilimlerin klinik uygulamalarla ilişkilendirilmeden öğretildiği, sağlık hizmetine çok dar pencereden bakıldığı ifade edilirken, entegre eğitimde; ders içeriğinin ilgili öğretim üyeleri ile birlikte hazırlandığı ve klasik eğitime göre öğretim üyesinin özgürlüğünün daha kısıtlı olduğu, öğrencinin erken dönemde hastalarla karşılaştığı, temel tıp terimlerini bilmeden hastalıklara yönlendirilmenin doğru olmadığının da görüldüğü vurgulamaktadır. Sonuçta, tıp eğitimi müfredatına uygulanan model ne olursa olsun, müfredatın günün koşullarına ve sağlık hizmetlerinin değişen paradigmalarına uygun olarak güncellenmesi ve sağlık yönetiminin gereklerine uygun olarak yenilenmesi zorunlu hale gelmektedir. 2003 yılında Daha İyi Sağlık Hizmeti için Tıp Eğitimi Küresel Standartları Toplantısında akıllı tıp eğitiminin ana başlıkları olarak; sürdürülebilir, ölçülebilir, elde edilebilir, ilişkilendirilebilir ve güncel ölçütler de olması önerilmektedir. Dolayısıyla, bu bakış ile lisans ve lisansüstü eğitim müfredatları yeniden düzenlenerek toplumun ve ilgili sektörlerin üniversite ile birlikteliği sağlanmalı, sağlıkta değişen paradigmaların yakalanması ve hatta yeni yeni değişimlerin başlatılabilmesinin önü açılmalıdır.

References

  • Çelik, F. (2009). Tıp eğitimine farklı bir bakış. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kül- türü Dergisi, 11, 28-29.
  • Onur, Ö. (2003). Future of medical education – Students expectations. International Federation of Medical Students’ Associations (IFMSA) World Conference on Medical Education, Copenhagen, March 17, 2003. 15 Şubat 2013 tarihinde <http://www.arktiswind.de/scome/future.html> adresin- den erişildi.
  • Özsarı, S. H. ve Söylet Y. (2012-2013). Yükseköğretimde sağlık eğitimi için öneriler. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 25, 28-29.
  • Sava, S., Armitage, K., and Kaufman, A. (2013). It’s time to integrate pub- lic health into medical education and clinical care. Journal of Public Health Management and Practice, 19, 197-198.
  • Terzi, C. (2001). Tıp eğitimi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Türk Tabipleri Birliği (TTB) (2006). TTB mezuniyet öncesi tıp eğitimi raporu 2006. Ankara: TTB Yayınları.
  • Cilt/ Volume3 |Sayı/ Issue1 |Nisan/ April 2013 11
There are 7 citations in total.

Details

Other ID JA66CF47YU
Journal Section Original Empirical Research
Authors

S. Haluk Özsarı This is me

Publication Date April 1, 2013
Published in Issue Year 2013 Volume: 3 Issue: 1

Cite

APA Özsarı, S. H. (2013). Sağlık Yönetimi ve Sağlık Eğitimi İlişkisi. Yükseköğretim Dergisi, 3(1).

Yükseköğretim Dergisi/TÜBA Higher Education Research/Review (TÜBA-HER) does not officially agree with the ideas of manuscripts published in the journal and does not guarantee for any product or service advertisements on both printed and online versions of the journal. Scientific and legal responsibilities of published manuscripts belong to their authors. Materials such as pictures, figures, tables etc. sent with manuscripts should be original or written approval of copyright holder should be sent with manuscript for publishing in both printed and online versions if they were published before. Authors agree that they transfer all publishing rights to the Turkish Academy of Sciences (TÜBA), the publisher of the journal. Copyrights of all published contents (text and visual materials) belong to the journal. No payment is done for manuscripts under the name of copyright or others approved for publishing in the journal and no publication cost is charged; however, reprints are at authors' cost.

To promote the development of global open access to scientific information and research, TÜBA provides copyrights of all online published papers (except where otherwise noted) for free use of readers, scientists, and institutions (such as link to the content or permission for its download, distribution, printing, copying, and reproduction in any medium, without any changing and except the commercial purpose), under the terms of Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported (CC BY-NC-ND3.0) License, provided the original work is cited. To get permission for commercial purpose please contact the publisher.