Araştırmanın amacı Türkiye'deki iki farklı üniversitede uygulanan dışarıya açık sosyal girişimcilik programlarının yürütme süreçlerini ve sonuçlarını değerlendirmektir. Her iki girişim de kendi başlarına başardıklarından daha fazlasını elde etmek için birden fazla ortakla stratejik olarak bir araya gelmiştir. Bu araştırmada programların çalışma prensiplerini incelemek amacı ile "ortaklarla etkileşim, sosyal problemlerin niteliği ve program çıktıları" değişken olarak kullanılmıştır. Veri toplama süreçleri; web tabanlı verilerin toplanması, katılımcı gözlemleme, program ortakları ve yararlanıcılarla ile yarı yapılandırılmış görüşmeler ve saha ziyaretini içermiştir. Sosyal girişimcilik ekosisteminin genişlediği ancak ölçek büyütme projeleri için olan destek programlarının azlığı ve sosyal yatırımcıların eksikliği belirlenmiştir. Bulgular, iki programın ortaklık geliştirmekte, fonlamada, içerikte ve çıktılarda farklılıklar sergilediğini göstermektedir. Ekosistemdeki karşılanmamış ihtiyaçları belirlemek, platformların güçlü yanlarını tanımlayabilmek ve tamamlayıcı kaynaklara sahip ortaklarla eşleşmek, iki platformun geliştirdikleri etkili stratejiler olarak bulunmuştur. Çalışma, üniversitelerin konumlarını tam olarak etkin kullanmadıklarını; sosyal girişimcilik programlarını öğretim ve araştırma ile bütünleştirerek ve belirleyecekleri sosyal sorunlara odaklanarak ekosistemin gelişmesine daha fazla katkıda bulunabileceklerini vurgulamıştır.
Girişimci ekosistemi sektörler arası sosyal ortaklık sosyal girişimcilik Türkiye yükseköğretim
The study reports on the operationalization of social entrepreneurship programs that are implemented by two university-based platforms in Turkey. Both initiatives have strategically come together with multiple partners (e.g., for-profit and nonprofit businesses and local governmental agencies) in order to achieve more than what they can accomplish on their own. Resource sharing with the partners, nature of social problems, and program outputs and outcomes were used for exploring the working principles of the two programs. The data collection included secondary data, participant observations, semi-structured interviews with program partners and beneficiaries, and a site visit. The social entrepreneurship ecosystem in the given context was found to be growing yet with gaps in support systems for scale-up projects and impact investing. The findings suggest that the two programs varied in their partnership arrangements, funding, scope, and outputs consistent with their program goals. Identifying the unmet needs in the ecosystem, knowing the platforms' strengths and capabilities, and matching with partners that have complementary resources are found to be effective strategies of the platforms. The study argues that universities are not fully utilizing their vital position to contribute to the improvements of the ecosystem, and more can be achieved by integrating the programs with teaching and research and increasing their specialization in various social issues (e.g., gender equality).
Cross-sector social partnerships entrepreneurial ecosystem higher education social entrepreneurship Turkey
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Original Empirical Research |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 11 Issue: 2 Pt 1 |