TÜRKİYE’DE KENTSEL YAŞAM KALİTESİ İLE ULUSLARARASI GÖÇ İLİŞKİSİ

Year 2019, Issue: 43, 299 - 320, 27.03.2019

Hasan Yaylı Fatma Ökde

Abstract

Kentler
tarih boyunca yaşanan tüm süreçlerden etkilenen ve içinde yaşayan toplumu
etkileyen mekanlar olarak ele alınmaktadır. Kentlerin geçirdiği her sürece ayak
uydurmak durumunda kaldığı ve bu yüzden yenilenme, gelişme, değişim ya da
dönüşüm geçirdiği görülmektedir. Kentlerin dönüşümünde oluşan sorunları çözmek
ve mevcut duruma uyum sağlamak adına yapılan tüm çalışmalarda bu durumdan
etkilenen toplumun da göz önünde bulundurulması gerekmektedir.  Bu noktada, 
Kentsel dönüşüm uygulamalarının temel amaçlarından biri olan yaşam
kalitesinin arttırılması hususu önem kazanmaktadır.

Bu
çalışma kentsel dönüşüm uygulamalarının kentsel yaşam kalitesine olan etkisini
incelemektedir. Bu kapsamda, dönüşüm uygulamalarının temel amaçlarının başında
olması gereken yaşam kalitesini artırma amacını yaşam kalitesinin göstergeleri
çerçevesinde irdelenmektedir. Ayrıca kentsel dönüşüm ve kentsel yaşam
kalitesinin kavramsal çerçevesi ele alınmakta olup kentsel dönüşüm uygulamaları
ile kentsel yaşam kalitesi arasındaki ilişki teorik çerçevede
değerlendirilmektedir.  Dönüşüm
uygulamalının genelde ekonomik ve siyasi kaygılar etrafında gerçekleştirildiği
ancak fiziksel, sosyal, ekonomik ve çevresel gösterge setlerinde ele alınması
kentsel yaşam kalitesinin artması noktasında belirleyici olduğu görülmektedir.
Dönüşüm uygulamalarının kentsel yaşam kalitesinin artmasındaki payının önemi
üzerinde durularak bu hususta dikkat edilmesi gereken noktalar üzerinde
durulmaktadır. 

Keywords

Kentsel Dönüşüm, Kentsel Yaşam Kalitesi, Fiziksel Çevre, Ekonomik Çevre

References

• Akder, A. H. (2004). Türkiye’de İnsani Gelişme ya da Yaşam Kalitesi. Asomedya, 40-61. Akkayan, T. (1979). Göç ve Deime. İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fak. Yay. No. 2573. Aksoy, Z. (2012). Uluslararası Göç Ve Kültürlerarası İletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20), Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), (2015). UNHCR Türkiye Güncellemeleri, http://www.unhcr.org.tr/?page=3, Erişim tarihi: 22.08.2018. Campbell, A., P. E. Converse ve W. L. Rodgers (1976). The Quality of American Life: Perceptions, Evaluations, and Satisfactions. New York: Russell Sage Foundation. Cengiz, D. (2015). Zorunlu Göçün Mekânsal Etkileri ve Yerel Halkın Algısı; Kilis Örneği. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(2), 101-122. D.R.Evans (1994). Enhancing Quality Of Life In Population At Large. Social Indicators Research, 33(1-3), 47-88. Deniz, O. (2009). Uluslararası Göçler ve Türkiye'ye Yansıması. Sığınmacılar, Mülteciler ve Yasadşı Göçmenler. İstanbul: Çantay Kitabevi. Deniz, O. ve Etlan, E. (2009). Kırdan Kente Göç ve Göçmenlerin Uyum Süreci Üzerine Bir Çalışma: Van Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 6(2), 472- 498. Deniz, T. (2014). Uluslar Arası Göç Sorunu Perspektifinde Türkiye. TSA, 18(1), 175-204. Emür, S. H, Onsekiz, D. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, S.22, Yıl. 2007/1, 367-396. Erdoğan, M. M. (2014). Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi, Ankara, Eren, V. ve Aydın, A.(2016). Türkiye’deki Kentleşme Sürecinde Yeni Bir Durum: Suriyeli Kentliler. Çukurova Araştırma Dergisi, 2(1), 31-38. Gençler, A. (2004). Avrupa Birliği’nin Göç Politikası. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, S: 49, 173-197. Gülersoy, A. E., Çelik, M. A. ve Sönmez, M. E. (2014). Tarsus Şehrinin Alansal Gelişimine (1985-2011) Ekolojik Bakış. Turkish Studies, 9(2), 741-759. İçduygu, A. (2009). International Migration and Human Development in Turkey. UNDP Human Developments Research Paper 2009/52, http://hdr.undp.org/en/reports/global/hdr2009/papers/HDRP_ 2009_52.pdf, E.T.: 07.04.2018. Karaca, S. (2013). Kayıtdışı Mülteciler, Kayda Değer Sorunlar. İstanbul: Analist Kaypak, Ş. (2015). Güvenliğin Değişen Anlamı; Çevresel Güvenlik (Hatay Örneği), Hatay Çevre Sorunları ve Çözüm Önerileri Sempozyumu 28-30 Mayıs 2015, Powerpoint Sunumu, Antakya. Kaypak, Ş. Ve Bimay, M. (2016). Suriye Savaşı Nedeniyle Yaşanan Göçün Ekonomik ve SosyoKültürel Etkileri: Batman Örneği. Yaşam Bilimleri Dergisi, 6 (1), 84-110. Kemp, I., Leidelmeijer, K., Marsman, G. Ve Hollander, A. (2003). Urban Environmental Quality and Human Well-being Towards a Conceptual Framework and Demarcation of Concepts; A literature Study. Landscape and Urban Planning, 65, 5-18. Koyuncu, A. (2014). Kentin Yeni Misafirleri: Suriyeliler Konya Örneği. Konya: Çizgi Kitapevi. Lefebvre, H.(2014). Mekanın Üretimi. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık. Marans. R. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesinin Ölçülmesi. Mimarlık Dergisi, Sayı 335. Massam, B. H. (2002). Quality of Life: Public Planning and Private Living. Progress in Planning, 58, 141-227. Mutluer, M. (2003). Uluslararası Göçler ve Türkiye: Kuramsal ve Ampirik Bir Alan Araştırması-Denizli/Tavas, İstanbul: Çantay Kitabevi. Orsam (2014). Suriye’ye Komşu Ülkelerde Suriyeli Mültecilerin Durumu: Bulgular, Sonuçlar ve Öneriler. Ankara: Ortadoğu Stratejik Araştırmalar Merkezi. Oytun, O. ve Gündoğar, S. S. (2015). Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri Raporu. Ankara: ORSAM- TESEV Rapor No: 195. Öngör, S. (1980). Coğrafya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Polat, S. ve Dostoğlu, N.(2007). Kentsel Dönüşüm Kavramı Üzerine: Bursa’da Kükürtlü Ve Mudanya Örnekleri. Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, 12 (1), 61-76. Özdemir, E. (2017). Suriyeli Mülteciler Krizinin Türkiye’ye Etkileri. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 114-140. Sarı, V. İ.ve Kındap, A. (2018). Türkiye’de Kentsel Yaşam Kalitesi Göstergelerinin Analizi. Sayıştay Dergisi, Sayı 108, Ocak-Mart, 39-72. Shookner M. (1998). A Quality of Life Index for Ontario, CSLS Conference on the State of Living Standards and the Quality of Life in Canada. Ontario Social Development Council. October 30 – 31. Şahin, C. (2001). Yurt Dışı Göçün Bireyin Psikolojik Sağlığı Üzerindeki Etkisine ilişkin Kuramsal Bir İnceleme. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2), 57-67. Tekeli, İ. (2010). Mekansal Toplumsal Olanın Bilgibilimi Yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Tunç, A.Ş. (2015). Mülteci Davranışı Ve Toplumsal Etkileri: Türkiye’deki Suriyelilere İlişkin Bir Değerlendirme. TESEV Akademi Dergisi, 2015 (2), 29-63. TÜİK (2016), Bölgesel İstatistikler, https://biruni.tuik.gov.tr/bolgeselistatistik/degiskenlerUzerindenSorgula.do?durum=acKapa&menuNo=178&altMenuGoster=1&secilenDegiskenListesi= (Erişim Tarihi: 30.08.2018) TÜİK (2017), İllerde Yaşam Endeksi, 2015, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24561, (Erişim Tarihi: 22.02.2017). Türksever, N., E. (2001). Türkiye’de Büyük Şehir Alanlarında Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Yöntem Denemesi (Basılmamış Doktora Tezi). İstanbul: İTÜ. Urk, M. (2010). Göç Olgusu Bağlamında Mülteciler, Sığınmacılar ve İnsan Hakları. İstanbul. Wısh, N.B. (1986). Are We Really Measuring the Quality of Life? Well Being Has Subjective Dimensions, As Well As Objective Ones. American Journal of Economics and Sociology, 45 (1), 93-99. World Health Organization, QOL Group, (1995). The WHO Quality of Life Assessment Instrument (WHOQOL-Bref):The Importance of Its Items For Cross-Cultural Research (Shekhar Saxena, Dawn Carlson, Rex Billington & John Orley on behalf of the WHOQOL Group). Quality of Life Research, Vol 10, 711–721. Yıldız, Ö. (2013). Türkiye Kamplarında Suriyeli Sığınmacılar: Sorunlar, Beklentiler, Türkiye ve Gelecek Algısı. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 16(1),140-169.