Beceri Eğitiminde Simülasyon Kullanımının Öğrencilerin Anksiyete, Öğrenme Tutumları ve Beceri Düzeylerine Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 17 - 22, 30.05.2019

Emine Didem Evci Kiraz Gülengün Türk Yıldız Denat Süreyya Bulut Muazzez Şahbaz Emel Tuğrul Emine Gerçek

Öz

Amaç: Bu araştırma beceri eğitiminde simülasyon kullanımının
hemşirelik öğrencilerinin öğrenme tutumları, anksiyete ve beceri düzeylerine
etkisini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Yöntem: Araştırma randomize kontrollü  deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim-öğretim yılı bahar
döneminde Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Hemşirelik
Esasları dersine kayıtlı 267 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini
ise güven aralığı %95 ve gücü %80 alınarak 64 öğrenci oluşturmuştur. Öğrenciler
deney ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Deney grubundaki
öğrencilere yüksek geçerlikli simülatör ile kontrol grubundaki öğrencilere task
trainer maketler ile beceri eğitimi yapılmıştır. Verilerin toplanmasında Birey
Tanıtım Formu, Öğrenmeye İlişkin Tutum Ölçeği, Durumluluk-Süreklilik Kaygı
Ölçeği (DKÖ-SKÖ) ve Beceri Kontrol Listeleri kullanılmıştır. Öğrencilerin
DKÖ-SKÖ ve öğrenme tutumları beceri eğitimi öncesi ve sonrasında, beceri eğitim
düzeyleri ise uygulama sonrasında OSCE ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 18.65±1.04’dır.
Araştırmada kontrol grubu öğrencilerinin girişim öncesi ve sonrası DKÖ puan
ortalamaları arasında, deney gurubu öğrencilerinin girişim öncesi ve sonrası
SKÖ toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark
saptanmıştır (p<0.005). Kontrol grubu öğrencilerinin girişim öncesi ve
sonrası Öğrenme Tutumları Ölçeğinin sadece öğrenmenin doğası alt boyutu puan
ortalamaları arasında anlamlı fark olduğu (p<0.005) bulunmuştur. Deney
grubundaki öğrencilerin girişim öncesi ve sonrası Öğrenme Tutumları Ölçeğinin
tüm alt boyutları puan ortalamaları arasında ise anlamlı bir fark
saptanmamıştır (p>0.005). 

Araştırmada deney ve kontrol
grubunda yer alan öğrencilerin DKÖ, SKÖ, ÖTÖ ve OSCE puan ortalamaları arasında
istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır (p>0.05).

Sonuç: Bu araştırmada yüksek geçerlikli simülatörle yapılan beceri
eğitiminin öğrencilerin sürekli kaygı düzeyini azalttığı, öğrenme kaygısını
azaltarak öğrenme tutumlarına olumlu bir etkisinin olduğu ve psikomotor beceri
öğrenme başarılarını arttırdığı saptanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

beceri eğitimi, yüksek gerçeklikli simülatör, simülasyon, beceri laboratuvarı

Destekleyen Kurum

Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi

Proje Numarası

HF-17018

Teşekkür

Bu araştırmanın yürütülmesinde destek olan Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Rektörlüğü’ne teşekkür ederiz. [Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri, HF-17018, 2017]

Kaynakça

• - Alinier G., Hunt B., Gordon R., Harwood C (2006). Effectiveness of intermediate-fidelity simulation training tecnolgy in undergraduate nursing education. Journal Compilation,54(3):359-369.
• - Arkonaç SA (2005). Psikoloji (Zihin süreçleri bilimi). 4. Baskı. Alfa Yayınları. İstanbul.
• - Aydın S., Zengin B (2008) Yabancı Dil Öğreniminde kaygı: bir literatür özeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(1): 81-94.
• - Bordens, S. K, Horowitz AI (2002). Social Psychology (Third Edition), Freeload Press, united States.
• - Brannan J., White A., Bezanson J (2008). Simulator effects on cognitive skills and confidence levels. Journal of Nursing Education, 47(11):495-500.
• - Bremner MN., Aduddell K., Bennett DN., VanGeest JB (2006).The use of human patient Simulator. Nurse Educator, 31(4):170-174.
• - Dikmen M., Tuncer M., Şimşek M (2018). Öğrenme stilleri ile öğrenmeye yönelik tutum arasındaki ilişki. Uluslararası sosyal araştırmalar dergisi, 11(57):387-400.
• - Edeer AD., Sarıkaya A (2015). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı ve simülasyon tipleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 12(2):121-125.
• - Feldman SR (1996). Understanding psychology: Newyork:McGraw-Hill.
• - Göriş S., Bilgi N., Bayındır SK (2014).Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi,4(2):25-29.
• - Gürol A., Balcı Akpınar R., Ejder Apay S (2016).Simulasyon Uygulamalarının Öğrencilerin Beceri Düzeylerine Etkisi. Kocatepe Medical Journal, 17: 99-104.
• - Hoffmann R, O’Donnell J, Kim Y (2007). The effects of human patient simulators on basic knowledge in critical care nursing with undergraduate senior baccalaureate nursing students. Simulation in Healthcare, 2(2):110-114.
• - Kapucu S (2017). The effects of using simülation in nursing education: A thorax trauma case scenario. International Journal of Caring Science, 10(2):1069-1074.
• - Kara A (2010). Öğrenmeye İlişkin Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32): 49-62.
• - Karadağ M, Çalışkan N, İseri O (2016). Effecets of case studies and simulated patients on students’ nursing care plan. International Journal of Nursing Knowledge 27(2):87-94.
• - Kardong-Edgren S, Lungstrom N, Bendel B (2009). VitalSim versus SimMan: a comparison of BSN student test scores, knowledge retention and satisfaction. Clinical Simulation in Nursing, 5:e105-e111.
• - Levett-Jones T, Lapkin S, Hoffman K, Arthur C, Roche J (2011). Examining the impact of high and medium fidelity simulation experiences on nursing students’ knowledge acquisition. Nurse Education in Practice,11:380-383.
• - Liaw SY, Palham S, Chan SWC, Wong LF, Lım FP (2015). Using simulation learning through academic-practice partnership to promote transition to clinical practice: a qualitative evaluation. Journal of Advanced Nursing, 71(5):1044–1054.
• - Mcnett S (2012). Teaching Nursing Psychomotor Skills In a Fundamentals Laboratory: A Literature Review. Nursing Education Perspectives, 33 (5):328-333.
• - Nicholson AC (2010).Comparison Of Selected Outcomes Based On Teaching Strategies That Promote Active Learning İn Nursing Education. PHD Thesıs, Graduate College The University Of Iowa, Iowa City, Iowa.
• - Nunally JC, Bernstein IH (1994). Psychometric Theory. McGraw–Hill Publication.
• - Öner N, Le Compte A (1985).Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri el kitabı. İstanbul: İstanbul Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• - Park K, Ahn Y, Kang N, Sohn M (2016). Development of a simulation based assesment to evaluate the clinical competencies of Korean Nursing students. Nurse Education Today, 36: 337-341.
• - Sarmasoğlu Ş, Dinç L, Elçin M (2016). Using standardized patients in nursing education: effects on students’ pyschomotor skills development. Nurse Educator, 41(2):E1-E5.
• - Terry VR, Moloney C, Bowtell L, Terry PC (2016). Online intraveneus pump emulator: as effective as face to face simülation for training nursing student. Nurse Education Today, 40:198-203.
• - Türk G (2017 a). Sindirim Sistemi Uygulamaları, Hemşirelik Bakımında Temel Beceriler, Türk G, Denat Y (Ed.),Akademi Basın ve Yayıncılık, 127-133.
• - Türk G (2017 b) Yaşam Bulguları, Hemşirelik Bakımında Temel Beceriler, Türk G, Denat Y (Ed.),Akademi Basın ve Yayıncılık, 55-66.
• - Uslusoy EÇ (2018). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı: öğrencilerin görüşleri. Süleyman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(2):13-18.
• - Veltri L, Kaakinen JR, Shillaam C, Arwood E, Bell K (2016).Controlled posppartume- newborn simülation with objective evaluation exchanged for clinical learning. Clinical Simulation Nursing 12:177-186.
• - Yerdelen S, McCaffrey A., Klassen RM (2016). Longitudinal examination of procrastination and anxiety, and their relation to self-efficacy for self-regulated learning: Latent Growth Curve Modeling. Educational Sciences: Theory&Practice, 16(1): 5-22.
• - Yılmaz DU, Korhan EA (2017). Hemşirelik eğitiminde simülasyon eğitiminin etkinliği. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi, 9(3):218-226.