Öğretmenlerin Çocuk İstismar ve İhmali Konusunda Bilgi ve Risk Tanıma Düzeylerinin Tespit Edilmesi

Yıl 2015, Uluslararası Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı, - , 24.06.2015

Habibe Dilsiz Duyan Mağden

Öz

AMAÇ: Bu araştırmanın amacı,   öğretmenlerin çocuk istismar ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma düzeylerinin saptanmasıdır.

GEREÇ VE YÖNTEM: Bu araştırma genel tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma grubunu, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı, Ankara İli Mamak İlçesi’ndeki iki ilköğretim okulunda çalışan 38 öğretmen oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında;  alanyazın taranması sonucu elde edilen bilgiler ve klinik deneyim ile birlikte Uysal ve Erefe (1999) tarafından hemşirelerin çocuk istismar ve ihmali konusundaki bilgi düzeylerinin tespit edilmesi amacı ile geliştirilmiş olan ölçek maddelerinden yararlanılarak oluşturulan likert tipi bir anket kullanılmıştır.

BULGULAR VE SONUÇ: Anket genelinde, öğretmenlerin hepsinin birden doğru olarak işaretlemiş oldukları tek bir madde bile yoktur. On madde ise hiçbir öğretmen tarafından doğru olarak işaretlenememiştir. Çalışmamıza katılan öğretmenlerin tümü çocuğa cinsel eğitim verilmesi gerektiğini düşünmektedir. Öğretmenlerin çoğu (%81.6) çocuk istismar ve ihmali konusunda eğitim almak istemektedir.

Anahtar Kelimeler: Çocuk istismarı, çocuk ihmali, öğretmen,  bilgi düzeyi,  risk tanıma düzeyi.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Arıkan, D., Yaman, S. ve Çelebioğlu, S.(2000). Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Hemşirelerin Bilgileri.
• Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, (3) 2, 29 -35.
• Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N.B. ve Güneysu, S. (1986) 4-12 Yaşları Arasında 16-100 Çocukta Örselenme
• Durumları İle İlgili Bir İnceleme. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1, 7- 14.
• Bozkurt, G., Çam, O. (2004). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanıma Konusundaki Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi. 14. Ulusal Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Kongresi Özet Kitabı, 55-56, 21-24 Nisan 2004, Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınları.
• Çatık, A.E., Çam, O. (2006). Hemşire Ve Ebelerin Çocuk İstismarı Ve İhmalinin Belirti Ve Risklerini Tanıma
• Düzeylerinin Saptanması. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 22 (2), 103-119.
• Çok F. (1999).Türkiye’de Çocuk ve Gençlerin Cinsel Gelişim ve Eğitimlerine Genel Bakış, II. Ulusal Çocuk
• Kültürü Kongresi, 4-6 Kasım, A.Ü. ÇOKAUM Yayınları.
• Demirci, N. (2004).Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmali Hakkında Bilgi Düzeylerinin Saptanması. III.
• Ulusal Hemşirelik Öğrencileri Kongresi, 29 –30 Nisan 2004. Edirne:Öncü Basımevi, 81 - 82. Dubowitz, H. (2002). Preventing child neglect and physical abuse. Pediatr Rev, 23, 191-196.
• Erol, D.(2007).Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin, Çocuklardaki Fiziksel İstismar Belirtilerine İlişkin Farkındalıkları (Eskişehir İl Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Hıdıroğlu, S., Topuzoğlu, A., Ay, P. ve Karavuş, M. (2006). Kadın Ve Çocuklara Karşı Fiziksel Şiddeti Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi: İstanbul’da Sağlık Ocağı Tabanlı Bir Çalışma. New /Yeni Symposium Journal, 44 ( 4),196–202.
• Irmak, T.Y.(2008).Çocuk İstismarı ve İhmalinin Yaygınlığı ve Dayanıklılıkla İlişkili Faktörler.Ege Üniversitesi
• Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi, İzmir.
• İnsan Hakları Derneği (2008). Çocuk İhmali ve İstismarını Önleme Öğretmenler Ve Aileler İçin Eğitim
• Kılavuzu. Ankara: Berkay Ofset
• Johnson, C. (1996).Abuse and neglect of children. In: Nelson WE, Behrman RE, Kliegman RM, Arvin AM eds.
• Textbook of Pediatrics.15 th ed. Philadelphia: WB Saunders Company.
• Kara, Ö.(2010).Ankara İlinde Görev Yapan Pediatri Asistanları, Uzmanları ve Pratisyen Hekimlerin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.
• Kozcu, Ş. (1991). Çocuk İstismarı ve İhmali. Aile Yazıları. 3. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Bilim Serisi,
• (3), 379-390.
• Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ateş, N., Çetin, G., Miral, S., Hancı, H., Erşahin, Y., Tepeli, N., Bulguç, A.G. and Tıraş, B. (2001). Child abuse in Turkey: An Experience in Overcoming Denial and A Description of 50 Cases. Child Abuse Neglect, 25 (2), 279-290.
• Pala, B.(2011).Geleceğin Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Bilgi ve Farkındalık Düzeyleri.
• Aile Hekimliği Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi. Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Eskişehir. Polat, O. (1997a). Çocuk Hakları Raporu. Çocuk Hakları Bülteni. İstanbul: ÇİKORED Yayınları.
• Polat, O. (1997b) .Çocuk Hakları Nedir? İstanbul: Analiz Yayınları.
• Polat, O. (2007).Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı-1 Tanımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Runyan D, Corrine W, Ikeda R, et al.(2002).Child abuse and neglect by parents and other caregivers. In: World report on violence and health. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA.(eds). World Health Organization, Geneva,page.57-86.
• Şahin, F., Beyazova, U. ( 2001). Çocuğun Şiddetten Korunma Hakkı. Milli Eğitim Dergisi, 151, 90-94. Şimşek, F., Ulukol, B. ve Bingöler, B. (2004). Çocuk İstismarına Disiplin Penceresinden Bakış. Adli Bilimler
• Dergisi / Turkish Journal Of Forensic Sciences, 3 (1), 47 - 52.
• Tercier, A. (1998). Child abuse. In: Maer JA (ed). Emergency Medicine (4th ed). St. Louis: Mosby Press. Tugay, D. (2008). Öğretmenlerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Yayımlanmamış
• Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Uysal A., Erefe İ. (1999). Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılamada Hemşire ve Ebelerin Bilgi Düzeylerinin Saptanması. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, 22-24 Haziran 1999, Erzurum,383-394. (Poster).
• Ünal F. (2008). Çocuk İstismar ve İhmali. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (12) 1, 9-18.
• Yertürk, M. (1995) . Çocuk İstismar ve İhmali Konusunda Hemşirelerin Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi.
• Mezuniyet Tezi, İzmir, 1 -26.
• Yurtcan, E.Yeni Türk Ceza Kanunu Ve Yorumu (2006). İkinci Baskı. İstanbul: Kazancı Kitap.