İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Akıcı Okuma Düzeyleri İle Rutin Olmayan Problem Çözme Başarısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 57 - 70, 28.05.2019

İsa Boz Sevil Büyükalan Filiz

https://doi.org/10.32570/ijofe.524102

Cited By: 5

Öz

Bu
araştırmada ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma düzeyi ile rutin
olmayan matematik problemlerini çözme başarısı arasındaki ilişki incelenmiştir.
Araştırmanın örneklemini Kahramanmaraş İlinin Dulkadiroğlu İlçesinde bulunan
bir ilkokulun 4. sınıflarında öğrenim gören 90 öğrenci oluşturmaktadır.
Araştırmanın yöntemi karma yöntemdir. Verilerin analizinde akıcı okuma
düzeylerini ve problem çözme başarısını belirlemek için betimsel analiz,
aralarındaki ilişkiye bakmak için korelasyon analizi, akıcı okumanın rutin
olmayan problem çözme başarısını ne kadar yordadığına bakmak içinde çoklu
regrasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda doğru okuma ve okuma
hızının düşük olduğu, prozodik okumanın oldukça yüksek çıktığı, öğrenciler
problem çözme testinin çoğunu doğru cevapladıkları görülmektedir. Rutin olmayan
problem çözme ile doğru okuma 0.285 pozitif yönlü düşük düzeyde, okuma hızı ile
0,514 ve prozodik okuma ile 0.471 pozitif yönlü orta düzeyde ilişki
bulunmuştur. Ayrıca okuma hızının rutin olmayan problem çözme başarısını
anlamlı derecede yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akıcı Okuma, Rutin Olmayan Problem Çözme

Kaynakça

• Akyol, M. (2014). Yapılandırılmış Akıcı Okuma Yönteminin Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Akıcı Okuma İle Okuduğunu Anlama Becerilerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.Akyol, H. (2015). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi (14. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara.Altun, M. (2013). Matematik Öğretimi Eğitim Fakülteleri ve İlkokul Öğretmenleri İçin (18. Basım). Aktüel Alfa Akademi Basım Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Bursa.Atılgan, H. (Ed.) (2013). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (6. Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara. Baki, A. (2014). Kuramdan Uygulamaya Matematik Eğitimi (5. Baskı). Harf Eğitim Yayıncılığı, Ankara.Başaran, M. (2013). Okuduğunu Anlamanın Bir Göstergesi Olarak Akıcı Okuma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2277-2290.Baştuğ, M. ve Akyol, H. (2012). Akıcı Okuma Becerilerinin Okuduğunu Anlamayı Yordama Düzeyi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(4), 394-411.Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2012). Akıcı Okuma Becerileri ile Anlama Düzeyleri (Basit ve Çıkarımsal) Arasındaki İlişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD),13(3), 227-244Baştuğ, M. ve Kaman, Ş. (2013). Nörolojik Etki Yönteminin Öğrencilerin Akıcı Okuma ve Anlama Becerilerine Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 13, Sayı 25, 291 – 309.Baştürk, Ş. (2014). Çoktan Seçmeli Testler “Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme”. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.Baştürk, Ş. (2014a). Ölçme Araçlarının Taşıması Gereken Nitelikler “Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme”. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.Baykul, Y. (2014). Ortaokulda Matematik Öğretimi 5–8 Sınıflar İçin (Yeni Programa Uygun Geliştirilmiş 2. Baskı). Pegem Yayıncılık, Ankara.Büyükalan Filiz, S. ve Abay, S. (2017). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Rutin Olmayan Problemlerdeki Problemi Anlama Durumları. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(3), 97-118.Büyüköztürk, Ş. ve vd. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Geliştirilmiş 13. Baskı). Pegem Akademi A Yayıncılık, Ankara.Çayır, A. ve Ulusoy, M. (2014). Akıcılığı Geliştirme Programının İlkokul İkinci Sınıf Öğrencilerinin Okuma ve Anlama Becerileri Üzerindeki Etkisi. Cumhuriyet International Journal of Education-CIJE, 3 (2), 26 – 43.Dinç Artut, P. ve Tarım, K. (2009). Öğretmen Adaylarının Rutin Olmayan Sözel Problemleri Çözme Süreçlerinin İncelenmesi. Eğitim Fakültesi Dergisi XXII (1), 53-70.Dündar, S. (2014). Öğretmen Adaylarının Seriler Konusuyla İlgili Alıştırmaları Ve Rutin Olmayan Problemleri Çözme Becerilerinin İncelenmesi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3), 1293-1310.Dündar, S., Akgün, L. ve Gündüz, N. (2015). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Çoklu Çözüm İçeren Problemleri Çözebilme Becerileri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(4), 437-453.Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2003). How to Design And Evaluate Research in Education (5th Edition). NY: McGraw-Hill.Gök, M. ve Erdoğan, A. (2017). Sınıf Ortamında Rutin Olmayan Matematik Problemi Çözme: Didaktik Durumlar Teorisine Dayalı Bir Uygulama Örneği. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, XIV(I),140-181.Gök, T. ve Sılay, İ. (2009). İşbirlikli Öğrenme Gruplarında Problem Çözme Stratejileri Öğretiminin Öğrencilerin Başarı Güdüsü Üzerindeki Etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 821-834.Güneş, F. (2007). Ses Temelli Cümle Yöntemi ve Zihinsel Yapılandırma (1. Baskı). Nobel Yayıncılık, Ankara.Güneş, F. (2017). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller (5. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara.Haylock, D. ve Cockburn, A. D. (2014). Küçük Çocuklar İçin Matematiği Anlama (Çeviri Editörü: Zuhal Yılmaz). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.Işık, C. ve Kar, T. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Sayı Algılama ve Rutin Olmayan Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-72.Kabakçı Yurdakul, I. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri “Veri Toplama Araçlarında Bulunması Gereken Nitelikler”. Anadolu Üniversitesi Yayını, Ankara.Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi:'' Kavramlar, İlkeler, Teknikler'' (21. Basım). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.Kaya, D. (2016). Akıcı Okuma Gelişiminin Değerlendirilmesine Yönelik Boylamsal Bir Çalışma. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 4 (2), 14-25.Kaya, S. ve Kablan, Z. (2018). Rutin Olmayan Problemlerle İlgili Yapılan Araştırmaların Analizi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 12(1), 25-44.Kaya, D. ve Yıldırım, K. (2016) Dördüncü Sınıf Öğrencilerin Akıcı Okumalarının Basit ve Çıkarımsal Anlama Düzeylerine Göre Değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(3), 416-430.Kayapınar, A. (2015). Matematiksel Problem Çözme Stratejileri Öğretiminin İlkokul 4.Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Performanslarına ve Özdüzenleyici Öğrenmelerine Etkisi. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.Keskin, H. K. ve Akyol, H. (2014). Yapılandırılmış okuma yönteminin okuma hızı, doğru okuma ve sesli okuma prozodisi üzerindeki etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(4), 107-119.Keskin, H. K. ve Baştuğ, M. (2012). Geçmişten Günümüze Akıcı Okuma. Bu çalışma, 24 -26 Mayıs - 2012 tarihleri arasında Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi tarafından düzenlenen “11. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sözlü bildiri olarak sunulmuştur.Keskin, H, Baştuğ, M, Akyol, H . (2013). Sesli Okuma ve Konuşma Prozodisi: İlişkisel Bir Çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 168-180. Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi (5. Baskı). Eğiten Kitap Yayıncılık, Ankara.Senemoğlu, N. (2012). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya (22. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara.Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2017). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 5. Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara.Sperry Smith, S. (2009). Erken Çocuklukta Matematik (Çeviri Editörleri: Serap Erdoğan, Hande Arslan Çiftçi). Eğiten Kitap, Ankara.TDK (2018). Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bd6c34cca7729.62158070 (29. 10.2018 tarihinde alınmıştır.).Tekin, H. (1984). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Has-soy Matbaacılık, Ankara.Tekin, H. (2010). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (20. Baskı). Yargı Yayınevi, Ankara.Temiz, D. ve Ev Çimen, E. (2017). Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Farklı Türde Verilmiş Problemleri Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6(4), 297-310.TTKB, (2018). 1-8. Sınıflar Türkçe Dersi Öğretim Programı. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.Ulu, M. (2016). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Akıcı Okuma, Basit Anlama ve Çıkarımsal Anlama Düzeylerinin Problem Çözme Başarısına Etkilerini Açıklayan Bir Yapısal Eşitlik Modeli. Eğitim ve Bilim, 41(186), 93-117.Ulu, M., Tertemiz, N. ve Peker, M. (2016). Okuduğunu Anlama ve Problem Çözme Stratejileri Eğitiminin İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Rutin Olmayan Problem Çözme Başarısına Etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 303-340.Ulusoy, M., Dedeoğlu, H. ve Ertem, İ. S. (2012). Öğretmen Adaylarının Akıcı Okumanın Öğretimi ve Değerlendirilmesine Yönelik Algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(40), 46-58.Üçgül Öcal, İ. (2011). İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi Sayılar Öğrenme Alanı İçin Bilişsel Hazırbulunuşluk Testinin Geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yazgan, Y. (2007). Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Rutin Olmayan Problem Çözme Stratejileriyle İlgili Gözlemler. İlköğretim Online, 6(2), 249-263.Yıldırım, K., Çetinkaya, Ç. ve Ateş, S. (2013). Akıcı Okumaya Yönelik Öğretmen Bilgisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 10(22), 263-281.Yıldız, M. (2013). Okuma Motivasyonu, Akıcı Okuma ve Okuduğunu Anlamanın Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarındaki Rolü. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature And History of Turkish, 8(4), 1461-1478.Yıldızlar, M. (2018). Yapılandırmacı Öğretimde Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri (4. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara.Yılmaz, M. (2008). Kelime Tekrar Tekniğinin Akıcı Okuma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 323-350.