YÖNETİMİN YENİ YAPI TAŞLARI BAĞIMSIZ İDARİ OTORİTELER: “YAVRU LEVİATHANLARA DOĞRU”

Yıl 2010, Sayı: 59, 25 - 49, 01.02.2011

Nagehan Arslan

Öz

1970’lerden sonra bütün dünya ülkelerini etkileyen ekonomik kriz,
devletin görevlerinin ne olması gerektiği konusunu yeniden tartışmaya
açmıştır. Yeni ekonomik yaklaşımlar bağlamında devletlerin görevleri
farklılaşmış ve neo–liberal politikalar doğrultusunda ülkelerin yönetim
yapılarında değişimler gerçekleşmiştir. Türkiye’de de bu değişim
özellikle 1980’lerden sonra ortaya çıkmıştır. Ülkemizde de “yeni kamu
yönetimi” olarak isimlendirilen anlayış çerçevesinde çeşitli yapısal
değişiklikler yapılmıştır. Bu düzenlemelerin en önemlilerden bir tanesi
de özellikle devletin faaliyetlerini terk ettiği alanlarda meydana gelecek
boşlukları doldurmak ve temel hak ve özgürlükleri düzenlemek
amacıyla kurulan bağımsız idari otoritelerdir. Bu çalışmada bağımsız
sıfatına sahip ve ceza verme yetkisiyle donatılmış “bağımsız idari
otoriteler” ele alınmaktadır. Çalışmada bu kuruluşların oluşumu,
görevleri, yetkileri gibi konuların yanında özellikle parlamenter sistem
içindeki konumları meşruluk açısından değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler

Bağımsız İdari Otoriteler, Yeni Kamu Yönetimi, Neo–Liberalizm, Parlamento

Kaynakça

• AKILLIOĞLU, Tekin (1999), Rekabet Politikası ve Özelleştirme Sempozyumu, Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları.
• AKINCI, Müslüm (2001), “Ekonomik Kamu Düzeni ve Rekabet Kurumu”, Rekabet Dergisi, Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları, S. 5.
• AKINCI, Müslüm (1999), Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, İstanbul, Beta Yayınları.
• ATİYAS, İzak (2002), “Bağımsız Düzenleyici Kurumların Ekonomik Gerekçeleri”, II. Bağımsız Kurumlar ve Piyasa Ekonomisi Arenası, 17 Aralık 2002. (Çevrimiçi): http://www.tk.gov.tr/Etkinlikler/Ulusal_ Etkinlikler/II% 20BKA.doc
• ATİYAS, İzak (2006), Elektrik Sektöründe Serbestleşme ve Düzenleyici Reform, Ankara, TESEV Yayınları.
• BOYNUKARA, Adan (2007), “Kamu Yönetimini Yeniden Yapılandırılmasında Yeni Bir Araç: Üst Kurullar”, http://www.yarindergisi.com, (10.07.2007). Yarın Dergisi, (Çevrimiçi): Üniversitesi İİBF Dergisi, Özel Sayı 2, Ankara.
• EMEK, Uğur (2002), “Türkiye Uygulaması”, Bağımsız Düzenleyici Kurumlar ve Türkiye Uygulaması (Ed. TÜSİAD), Yayın No: TÜSİAD–T/2002–12349, İstanbul.
• GÜNDAY, Metin (2001), Bağımsız İdari Otoriteler, (Sempozyum Sunumu), Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları.
• GÜNDAY, Metin (2002), İdare Hukuku, Beşinci Baskı, Ankara, İmaj Yayıncılık.
• KABOĞLU, İbrahim (1998), “Değerlendirme Bölümü” Bağımsız İdari Otoriteler (Ed. İbrahim Kaboğlu), İstanbul, Alkım Yayınları.
• KAHRİMAN, Hamza (2005), Türkiye’de Bağımsız ve Düzenleyici Kurumların İdari ve Mali Özellikleri”, Vergi Dünyası, Yıl: XXII, S. 282, Şubat.
• KARACAN, İhsan (2001), “Özerk Kurumların Özerkliği”, Rekabet Dergisi, Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları, S. 8.
• KARACAN, İhsan (2002), Özerk Kurumlar Üzerine Denemeler, İstanbul, Creaktive Yayıncılık.
• KUTLU, Önder (2006), Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi: Teorik Çerçeve ve Ülke Uygulamaları, Konya, Çizgi Kitabevi.
• MORANGE, Jean (1998), “Fransa’da Bağımsız İdari Otoriteler” (Çev. Cevdet Atay), Bağımsız İdari Otoriteler (Ed. İbrahim Kaboğlu), İstanbul, Alkım Yayınevi.
• ÖZAY, İlhan (2007), 2000 Yılında İdari Yargı Sempozyumu, (Çevrimiçi): http://www. danistay.gov.tr, (04.04.2007).
• ÖZAY; İl Han (2007), “İdari Yargının Güncel Sorunları ve Yeniden Yapılandırılması Bağlamında İdari Yargı Örgütü ve Reorganizasyonu”, 2000 http://www.danistay.gov.tr, (04.04.2007). Yargı Sempozyumu, (Çevrimiçi):
• ÖZDAĞ, M. Savaş (2002), “Özerk Kurullar”, Avrasya Stratejik Araştırmalar Merkezi, Ankara Çalışmaları Dizisi No: 13, Ankara.
• ÖZTÜRK, Ebru (2003), Türk İdare Sisteminde Rekabet Kurumunun Yeri ve Diğer Bağımsız İdari Otoritelerle Karşılaştırılması, Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları.
• PAULIAT, Héléne (1998), “Bağımsız İdari Otoritelerin Yaptırım Yetkisi” (Çev. Mahmut Göçer), Bağımsız İdari Otoriteler (Ed. İbrahim Kaboğlu), İstanbul, Alkım Yayınları.
• SARAN, Ulvi (1995), “Özerklik ve Mahalli İdareler Düzeyinde Denetim”, Türk İdare Dergisi, Ankara, İçişleri Bakanlığı Yayınları, S. 408.
• SEZEN, Seriye (2003), Türk Kamu Yönetiminde Kurullar Geleneksel Yapıdan Kopuş, Ankara, TODAİE Yayınları. TAN, Turgut (2002), “Bağımsız İdari Otoriteler”, (Çevrimiçi): http://www.tesev.org.tr/projeler2002/kamu_devlet_metin_teblig6.php, (02.02.2007).
• TAN, Turgut (2003), “Bağımsız İdari Otoriteler veya Düzenleyici Kurumlar”, Türkiye’de Kamu Yönetimi (Ed. Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman), Ankara, Yargı Yayınevi.
• ULUSOY, Ali (2003), Bağımsız İdari Otoriteler, Ankara, Turhan Kitapevi.
• ULUSOY, Ali (1999), “Bağımsız İdari Kurumlar”, Danıştay Dergisi, S. 100, Ankara.
• ULUSOY, Ali (2002), “Rekabet Kurumu ile Diğer Bağımsız İdari Kurumlar Arasında Çıkabilecek Uyuşmazlıklar ve Çözüm Perspektifleri”, Uluslararası Hukuk Kurultayı, Ankara, Ocak.
• ULUSOY, Ali (1999), “Türk İdare Sistemi İçinde Rekabet Kurumunun Yeri”, Perşembe Konferansları, Ankara, Rekabet Kurumu Yayınları, S. 2.
• YASİN, Melikşah (2002), Sermaye Piyasası Kurulu ve İşlemleri, Ankara, Seçkin Yayınevi.
• ZAMAN GAZETESİ, 26.11.2001.
• ZENGİN, Ozan (2004). “Düzenleyici Reform Üzerine”, Kamu Yönetimi Dergisi, S. 19, Yıl. 5, Temmuz–Eylül.