A DILEMMA EXPERIENCED BY BUSINESSES: ETHICS AND COST

Yıl 2019, Sayı: 1, 25 - 39, 01.04.2019

Aylin Yılmaz Ahmet Diken

https://doi.org/10.35344/japss.529584

Öz

In today's business world, competition is the most
important thing. On the other hand, it became quite difficult to survive and
ensure a sustainable development for the businesses. Achieving success in the
global world requires not only to be productive and creative, but also to give
importance to ethical values. While conducting ethical behaviors in business
life provides profitability and competitive advantage, unethical behaviors add
additional costs to businesses. However, ethical values sometimes vary from one
society to another. While the behavior of a firm is unethical according to one
society, it may be considered as normal according to another. In such cases,
firms may have difficulties in making decisions. In this study, when there is a
dilemma between making a profit and behaving ethically, which of the
enterprises should be preferred is evaluated in terms of ethical and cost
relation. Moreover, the reasons behind the decision are explained. In addition,
the types of unethical behaviors of firms and the effects of these behaviors on
the costs were investigated. As far as it is known, this study is expected to
contribute significantly to the literature because there is no study linking
ethical behaviors of businesses to their costs in the current literature. According
to the results of this theoretical literature review, the reasons such as
political structure, economic situation and legal regulations affect the needs
of the enterprises. For this reason, enterprises should first follow through
the objectives of cost minimization and profit maximization, then consider
ethical values. In other words, the costs incurred by enterprises not behaving
ethically are better than the profit loss by behaving ethically.

Anahtar Kelimeler

ethics, cost, ethics and cost relationship

Kaynakça

• Akgeyik, T. (2009), “Türkiye’de iş Etiği: İnsan Kaynakları Yönetimi Boyutuyla”, Editörler: Sabri Osman ve Zeki Parlak, İşletmelerde İş Etiği, Ticaret Odası Yayınları, s. 284–300.
• Atakan, S. ve İşçioğlu, T. E. (2009). Türk Tüketicilerinden Bakış Açısıyla İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetleri. Öneri Dergisi, Cilt 8, Sayı 32, s. 125-133.
• Aydın, İ. P. (2002). Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik, 3. Baskı, Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Balı, S. ve Cinel, M. O. (2011). Bir Rekabet Aracı Olarak Kurumsal Sosyal Sorumluluk, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, Cilt2, Sayı 4, s.45-60.
• Barca, M. (2015). Stratejik Yönetim, Ankara,Nobel Akademik Yayıncılık
• Boone, L. ve Kurtz, D. (2016). Çağdaş İşletme, 14. Basım, Editör: Azmi Yalçın, Nobel Akademik Yayıncılık Eğitimi Danışmanlık Tic. Ltd. Şti., Ankara.
• Çelikkol, M. Ş. (2017). Etik, İş Etiği, Özel Sektörde ve Kamu Sektöründe İş Etiği, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi ABD, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• De George, R. T. (1987), “The Status of Business Ethics: Past and Future”,Journal of Business Ethics, Vol. 6, s. 201-211.
• Demirci, K. ve Aydemir, M. (2006). “Örgütsel Değerlerin İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Anlayışlarını Belirlemedeki Rolü: Bursa İlinde Gerçekleştirilen Bir Araştırma”, Atatürk üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:20, Sayı: 2, Eylül, s. 311-326.
• Doğan, N. (2009). İş Etiği ve İşletmelerde Etik Çöküşü, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt 8, Sayı 16, s. 179-200.
• Erdem, F. (2003). Sosyal Bilimlerde Güven, 1. Baskı, Ankara: Vadi Yayınları.
• Eren, E. (2011). Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta Yayınevi
• Ferrell,O. C., Fraedrich, J. ve Ferrell, L. (2008). Business Ethics: Ethical Decision Making and Cases, Seventh Edition, Houghton Mifflin Company, U.S.A.
• Gül, H. ve Gökçe, H. (2008). Örgütsel Etik ve Bileşenleri, Süleyman Demirel Üniversitesi, İİBF Dergisi, Cilt 13, Sayı 1, s.377-389.
• Güven, M. ve diğerleri (2004), “KOBİ Yöneticilerinin İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk Algılaması: KahramanMaraş KOBİ’lerinde Bir Araştırma”, I.Kobiler ve Verimlilik Kongre Kitabı (11-12 Aralık 2004), İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 43,s.799-809.
• Hitt,W. D. (1990) Ethics and Leadership, Putting Theory into Practice, Colombus, Batelle Press, s. 98
• Hurn, B. , J. (2008). Ethics in International Business, Industrial and Commercial Training, Cilt 40, Sayı 7, s. 347–354.
• McNamara, C. (2003). “Complete Guide to Ethics Management: An EthicsToolkit for Manager”, http://managementhelp.org/ethics/ethxgde.htm, s.1-20. Erişim Tarihi: 13.06.18
• Morgan, R. C. ve Thiagarajan, P. (2009), “The Relationship Between Ethics, Common Sense and Rationality”, Management Decision, Cilt. 47, Sayı 3, s. 481–490.
• Öncel, M. ve Çınar, H. (2008). Büro Yönetimi Sekreterlik Programı Öğrencilerinden Meslek Etiğine Yönelik Duyarlılıkları: Dumlupınar Üniversitesi Örneği, Ulusal Büro Yönetimi ve Sekreterlik Kongresi, s.111-122.
• Örselli, E. (2010). Türkiye’de Toplumsal ve Yönetsel Etik Değerler İle İkilemler: Uygulamalı Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi, SBE, Kamu Yönetimi ABD, Doktora Tezi, Konya.
• Özdevecioğlu, M. ve Aksoy, S. (2005). Organizasyonlarda Sabotaj: Türleri, Amaçları, Hedefleri ve Yöntemi, Cumhuriyet Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, s. 95-109.
• Pınnıngton, A., Macklin, R. ve Campbell, T. (2007), “İntroduction: Ethical Human Resource Management”, Editörler: Ashly Pınnıngton, Rob Macklin ve Tom Campbell, Human Resource Management: Ethics and Employment, , Oxford University Press, New York, s. 1-20.
• Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde Halkla İlişkiler, Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa.
• Selik, M. (1982). Marksist Değer Teorisi, Ankara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara.
• Shahriari, M. ve Diken, A. (2016). “Business Ethics, Decision and Cost Relations, Ethical and Social Perspectives on Global Business İnteraction in Emerging Markets”, Ed: Minvir Al-Shammari ve Hatem Masri, Advanced in Business Strategy and Competitive Advantage Book Series, Chapter 10, s. 165-185.
• Steinberg, S. ve Austern, D. (1996). Hükümet, Ahlak ve Yöneticiler, TODAİE Yayını, No. 264, Ankara, s. 140.
• Taşçı, K. (2010). Özel Sektör ve Kamu Sektöründe İş Etiği Algısı ve Karşılaştırılması, Atılım Üniversitesi(AÜ), Sosyal Bilimler Enstitüsü, YYLT, Ankara.
• Tavmergen, I. P. (2000). Yönetimde Etik ve Turizm Uygulamaları,İstanbul, TUGEV Yayınları, https://www.researchgate.net/publication/309533311.
• Tonus, Z. ve Oluç, İ. (2012). İnsan Kaynakları Yönetiminde Etik Dışı davranışlar ve Yönetimi: Bir İşletmenin Personel Yönetmeliği İçerik Analizi, İş Ahlakı Dergisi, Cilt 5, Sayı 10, s.149-181.
• Ülgen, H. ve Mirze, K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim, 2.Baskı, İstanbul, Literatür Yayıncılık.
• Ünlü, A. (2005). Örgütsel Etik ve Sosyal Sorumluluk: Konya Sanayi Bölgesinde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Wells, B. ve Spinks, N. (1996), “The Context of Ethics in the Health Care Industry”, Health Manpower Management, Cit 22, Sayı 1, s. 21–29.
• Wood, D. J. (1991). Corporate Social Performance Revisited, Academy of Management Review, Cilt 16, Sayı 4,s. 691-718.
• Yıldırım, E. (2009), “Endüstri İlişkileri ve İş Etiği”, Editörler: Sabri Osman ve Zeki Parlak, İşletmelerde İş Etiği, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, s. 114–130.
• Yılmaz, S. E. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimindeki İş Etiği Uygulamaları ile Örgüt Performansı Arasındaki İlişki: Fortune Türkiye En Büyük 500 Şirket Örneği, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Sakarya.