KÜRESELLEŞME SÜRECİNDE ÇOK ULUSLU ŞİRKETLERİN EKONOMİK AÇIDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 81 - 92, 31.12.2018

Ahmet Kamacı

https://doi.org/10.24013/jomelips.490328

Cited By: 2

Öz

1980’den sonra
dünya ekonomisinde neoliberal politikalar ekseninde yaşanan değişim ve dönüşüm
süreci küreselleşme olarak tanımlanmaktadır. Küreselleşme, siyasi, ekonomik ve sosyo-kültürel boyutları içeren önemli
bir süreci ifade etmektedir. Küreselleşme sürecinde çok uluslu şirketler ise,
belli miktarda sermaye ve satış hâsılatına sahip, merkezi belli yerde
olan,  birçok yerde faaliyette bulunan ve
kâr amaçlı şubelerdir. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı, küreselleşme sürecinde
çok uluslu şirketlerin ekonomik açıdan bir değerlendirmesini yapmaktır. Bu
çalışmanın sonucunda, çok uluslu şirketlerin toplam gelirinin birçok ulus
devleti geride bırakarak ciddi boyutlara ulaştığı görülmektedir. Böylece çok
uluslu şirketlerin dünyadaki ticareti şekillendirerek dünya ekonomisine yön veren
en önemli aktörlerden biri olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Küreselleşme, çok uluslu şirketler, yatırım, GSYİH

Kaynakça

• Bourdieu, P. (1998). The essence of neoliberalism. Le monde diplometique, December 1998.Çalışkan, Ö. (2003). Dünya yatırım raporu-2002 çerçevesinde doğrudan yabancı yatırımlar üzerine değerlendirmeler. DTM Dergisi, sayı:27, s.80-106.Christiansen, H. ve Y. Kim (2014). State-Invested enterprises in the global marketplace: implications for a level playing field. OECD corporate governance, Working papers, No. 14, OECD publishing, Paris.Ekin, N. (1999). Küreselleşme ve gümrük birliği. İstanbul Ticaret Biriği Odası Yayın No: 47.Friedman, T. (2000). The lexus and the olive tree, First anchore books.Gedikli, A. (2011). Çok uluslu şirketler ve doğrudan yabancı yatırımların gelişmekte olan ülkelerin kalkınması üzerine. Kırklareli üniversitesi i.i.b.f. girişimcilik ve kalkınma dergisi, 6 (1).Giddens, A. (2012). "Sosyoloji" içinde, Giddens, Anthony (C. Güzel, Çev.). Kırmızı yayınları.Guan, J. ve Ma, N. (2003). Innovative capability and export performance of chinese firms. Technovation, Vol.23, Issue:9, pp.737-747.Harmancı, M. (2004). Çok uluslu şirketler ve doğrudan yabancı sermaye yatırımları. Türkiye Kalkınma Bankası A. Ş., GA-04-1-2, Mart 2004, Ankara.Hoştut, S. (2016). Çok uluslu şirketlerde halkla ilişkiler uygulamaları. Yönetim ve ekonomi araştırmaları dergisi , Cilt 14, Sayı.1.Jarblad, A. (2002). The global politic economy of transnational corporations: a theory of asymetric interdependence. Lulea university of technology,C. Extended essay, 47.Koçyiğit, S.Ç., Çına Bal, E. ve Bal, H. (2009). İMKB’de işlem gören şirketlerde türev ürünlerin risk yönetimi amacıyla kullanılma düzeyleri. Muhasebe ve denetime bakış, Sayı 28, Nisan 2009.Kwiatkowski, G. ve Augustynowicz, P. (2015). State-owned enterprises in the global economy – analysis based on Fortune Global 500 list. Management, Knowledge and learning joint conference, Italy, 27–29 May. Lefebvre, É., Lefebvr, L. A., ve Bourgault, M. ( 1998). R&D-related capabilities as determinants of export performance. Small business economics, 10(4), pp.365-377Mittleman, J. H. (1997). The dynamics of globalization. In globalization: critical reflections, pp.1-19.Mossolly, M. (2014). Global projects: a conceptual review on execution attitude in multinational corporations. 28th IPMA World Congress, IPMA 2014, 29 September – 1 October 2014, Rotterdam, Netherland.Wakelin, K. (1998). Innovation and export behaviour at the firm level. Research Policy, pp.829-871.