Perception of Syrian refugees in Turkey: Case of Gaziantep City

Yıl 2017, Cilt: 16 Sayı: 3, 797 - 807, 31.07.2017

Mehmet Sönmez Fatih Adıgüzel

https://doi.org/10.21547/jss.307333

Cited By: 11

Öz

Due to the
increasing of violence and war, the number of refugees in the world is rapidly
increasing in recent years. Among countries, Turkey is the most affected one
from this situation. The Syrian civil war has led a rapid refugee influx to
major cities of Turkey’s border. As Syrian refugees, this case is closely
related to the people live in Turkey. Refugees in Turkey are seen as a problem
on their own and it is only focused on refugees for the solution. Due to
sharing the same place, refugees and interaction of local people must be dealt
with an entirely. As a matter of fact, refugees as well as local people have
great responsibility in order to create a social cohesion and cultural
environment. In this case, there should be various scientific studies on the
local people and some policies should be improved at the same time in order to
solve the problems which are related to refugees. This study aims a scientific
contribution to this social issue and try to determine what the perception of
citizens of the Republic of Turkey about Syrian refugees is. Case of Gaziantep,
which mostly hosting refugees, is selected as the sample. In this context, by
random questionnaires and interviews with citizens of the Republic of Turkey
from the point of view of their differences of sex, age, job, district and
income levels were conducted.  Therefore,
both of quantitative and qualitative research methods were utilized. Thus, the
reliability of studying is enhanced a lot. In regard to the findings in this
study, perceptions about refugees have been determined that differentiation due
to differences in social, cultural, and economic levels in Gaziantep. Across
the city, the rate of negative thoughts for the presence of refugees is around
45 %.

Anahtar Kelimeler

Syrian Refugees, Gaziantep City, Cross Examination

Türkiye’de Suriyeli Sığınmacı Algısı: Gaziantep Şehri Örneği

Öz

Son
yıllarda artan şiddet ve savaş ortamından dolayı dünyadaki sığınmacı sayısı
hızla artmaktadır. Bu durumundan en fazla etkilenen ülkelerin başında ise
Türkiye gelmektedir. Özellikle Suriye iç savaşı Türkiye’nin sınır kentleri
başta olmak üzere büyük şehirlerine hızlı bir sığınmacı akını yaşanmasına neden
olmuştur. Bu durum Suriyeli sığınmacılar kadar Türkiye halkını da yakından
ilgilendirmektedir. Fakat Türkiye’de sığınmacılar kendi başlarına bir problem
olarak görülmekte ve sorunun çözümü için sadece sığınmacılar üzerine
odaklanılmaktadır. Hâlbuki aynı mekânı paylaşmalarından dolayı sığınmacı ve
yerel halkın etkileşiminin karşılıklı ele alınması gerekmektedir. Nitekim
uyumlu bir sosyal ve kültürel ortamın yaratılması için sığınmacılar kadar yerel
halka da büyük görevler düşmektedir. Bu durum sığınmacılar ile ilgili
sorunların çözümü için yerel halkla ilgili çeşitli bilimsel çalışma yapmayı ve
politikalar geliştirmeyi zorunlu kılmaktadır. Bu toplumsal konuya bilimsel
katkı sağlamak amacıyla yapılan bu çalışmada, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşların
Suriyeli sığınmacılar ile ilgili algılarının ne olduğu belirlenmeye
çalışılmıştır. Çalışmada önemli ölçüde sığınmacı barındıran Gaziantep şehri
örneklem alanı olarak seçilmiştir. Şehirde farklı cinsiyet, yaş, meslek,
mahalle ve gelir düzeyine sahip Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyla rastgele
örneklem yöntemiyle anket ve mülakat yapılmıştır. Dolayısıyla çalışmada hem
nicel hem de nitel araştırma yönteminden faydalanılmıştır. Böylece çalışmanın
güvenirliliği daha da arttırılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre Gaziantep
şehrinde sosyal, kültürel, ekonomik düzeydeki farklılıklara bağlı olarak sığınmacılar
ile ilgili algının da farklılaştığı belirlenmiştir. Şehir genelinde sığınmacıların
varlığını olumsuz karşılayanların oranı ise % 45 civarındadır. 

Anahtar Kelimeler

Suriyeli Sığınmacılar, Gaziantep Şehri, Çapraz Sorgulama

Kaynakça

• Agblorti, S.K.M. (2006), Refugee-Host Interaction: Case of Krisan Refugee Settlement in Ghana, Master’s Thesis, Department of Geography and Tourism, University of Cape Coast, Cape Coast.
• Aliyev , R., & Öğülmüş, S. (2016). Yabancı Uyruklu Öğrencilerin Kültürlenme Düzeylerinin İncelenmesi. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 89-124.
• Bakewell, O. (2001), Refugee aid and protection in rural Africa: Working In Parallel or Cross Purposes, New Issues in Refugee Research Working Paper, No. 35. http://www.unhcr.org/research/RESEARCH/3ae6a0d04.pdf (accessed 5 November 2004).
• Berry, J. W. (1997). Immigration, Acculturation, and Adaptation. Applied Psychology: An International Review, 46(1), 5-68.
• Clark, Bruce (2008), İki Kere Yabancı: Kitlesel İnsan İhracı Modern Türkiye’yi ve Yunanistan’ı Nasıl Biçimlendirdi?, Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Erbaş, H. (2007). Fark/Kimlik Sınıf. Ankara: Eos Yayınevi.
• IOM. (2016, 5 13). International Organisation og Migration . 5 13, 2016 tarihinde http://www.iom.int: http://www.iom.int/world-migration adresinden alındı
• Marfleet, P. (2006). Refugees in a Global Era. London: Palgrave Macmillan.
• Meşe, G. (1999). Sosyal Kimlik ve Yaşam Stilleri. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Montreuil, A., & Bourhis, R. Y. (2001). Majority acculturation orientations toward "valued" and "devalued" immigrants. Journal of Cross-Cultural Psychology, 32(6), 698-719.
• O'Neill, M. (2013). Re-imagining Diaspora Through Ethno-mimesis: Humiliation, Human Dignity and Belonging. O. G. Bailey, M. Georgiou, & R. Harindranath içinde, Transnational Lives and The Media: Re-Imagining Diaspora (s. 72-81). New York: Palgrave Macmillan.
• Romero, A. J., & Roberts, R. E. (2003). Stress Within a Bicultural Context for Adolescents of Mexican Descent. Cultural Diversity and Ethnic Minority Psychology, 9(2), 171–184.
• Sirkeci, İ., Yüceşahin, M. M., & Şeker, B. D. (2015). Uyum Çalışmalarına Giriş. B. D. Şeker, İ. Sirkeci, & M. M. Yüceşahin içinde, Göç ve Uyum (s. 1-10). London: Transnational Press London.
• Sönmez, M. E. (2016). Suriyeli Sığınmacıların Gaziantep Şehrindeki Mekânsal Dağılışı ve Geleceği, TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, 13-14 Ekim 2016, Ankara.
• Şeker, B. D. (2015). Göç ve Uyum Süreci: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme. B. D. Şeker, İ. Sirkeci, & M. M. Yüceşahin içinde, Göç ve Uyum (s. 11-26). London: Transnational Press London.
• Türker, D., & Yıldız, A. (2015). Göçmenlerde Sosyo-Psikolojik Entegrasyon Analizi. B. D. Şeker, İ. Sirkeci, & M. M. Yüceşahin içinde, Göç ve Uyum (s. 27-38). London: Transnational Press London.
• UNHCR. (2016, 5 13). The UN Refugee Agency. 5 13, 2016 tarihinde http://www.unhcr.org: http://www.unhcr.org/turkey/home.php?content=648 adresinden alındı
• Van Oudenhoven, J. P., Ward, C., & Masgoret, A. M. (2006). Patterns of Relations Between İmmigrants and Host Societies. International Journal of Intercultural Relations, 30(6), 637-651.
• Yaşar, R. (2014). Kilis'te Sığınmacı Algısı Toplumsal Otizm ve Ötekileştirme Sürecinin İlk Görünümleri. Kilis: Kilis 7 Aralık Üniversitesi Matbaası.