Instruction Scale Based on ARCS Motivation Model: The Study of Validity And Reliability

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 4, 1821 - 1838, 15.09.2016

Kasım Karataş Tuncay Ardıç İsmet Kaya

Öz

It is a matter of interest whether teachers maintain teaching activities that increases
student motivation. The aim of this research is to develop an Instruction Scale Based on ARCS
Motivation Model for analysing students’ perception about whether classroom teachers carry
on teaching activities according to ARCS Motivation Model or not. The workgroup of the study
consists of 445 fourth grade students,213 of them are male and 232 of them are female, studying
in the city center of Diyarbakır. In order to test that the scale is coherent with determined factor
structure, DFA has been done. As a result, a four-dimensioned (attention, relevance, confidence,
satisfaction) and 22-item scale has been developed for learning whether classroom teachers
carry on teaching activities according to ARCS Motivation Model or not. As a result of DFA for
validity, fictionalised consruction has been verified and that there is a perfect coherence betwen
items and sub-dimensions has been seen. The results of reliablitiy has shown that the scale is a
reliable assesment ınstrument and has the sufficient psychometry features .

Anahtar Kelimeler

ARCS, Motivation, Scale Development

ARCS Motivasyon Modeli’ne Dayalı Öğretim Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Öğretmenlerin öğrencilerinin motivasyonlarını sağlayıcı öğretim etkinlikleriyle öğrenme-
öğretme sürecini yürütüp yürütmediği merak konusudur. Bu amaçla ARCS(AttentionRelevance-Confidence-Satisfaction)
Motivasyon Modeli’ne dayalı öğretim ölçeğinin geçerlik
ve güvenirlik çalışması yapılmıştır. Araştırma grubunu Diyarbakır merkeze bağlı ilkokullarda
öğrenim gören 213’ü erkek 232’si kız olmak üzere toplam 445 dördüncü sınıf öğrencisi
oluşturmaktadır. Ölçeğin araştırmacılar tarafından kurgulanmış olan faktör yapısının uyumlu
olup olmadığını sınamak amacıyla Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. DFA soncunda
“Dikkat”, “Güven”, “İlişki”, “Memnuniyet” olmak üzere toplam 4 boyutlu 22 maddelik bir
ölçek elde edilmiştir. Birinci ve ikinci düzey DFA sonucunda kurulan modellerden elde edilen
uyum indeks katsayılarına göre, ölçeğin boyutlarının mükemmel uyum gösterdiği saptanmıştır.
Ayrıca, güvenirlik ölçümlerinin de yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmanın bu bulgularından
hareketle, ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

ARCS, Motivasyon, Ölçek geliştirme

Kaynakça

• Acat, M.B. ve Demiral, S. (2002). Türkiye’de yabancı dil öğreniminde motivasyon kaynakları ve sorunları. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi, 8 (31), 312-329.
• Bacanlı, H. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
• Cengiz, E. (2009). ARCS Motivasyon Modeli’nin fen ve teknoloji dersinde öğrenci-lerin başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Chang, M.M., & Lehman, J. (2002). Learning foreign language through an interacti-ve multimediaprogram: An experimental study on the effects of the relevance com-ponent of the ARCS Model. CALICO Journal, 20(1), 81–98.
• Chyung, Y., Winiecki, D., & Fenner, J.A. (1999). Evaluation of effective interventi-ons to solve thedropout problem in adult distance education. In B. Collis & R. Oliver (Eds.), Proceedings of EDMEDIA99, Eleventh World Conference on Educational Multimedia, Hypermedia & Telecommunications.Charlottesville, VA: Association for the Advancement of Computing in Education(AACE). 1 Kasım 2014 tarihinde http://www.editlib.org/p/17397/ adresinden erişilmiştir.
• Çelik, E.H. & Yılmaz, V.(2013). Lısrel 9.1 ile Yapısal Eşitlik Modellemesi Temel Kavramlar, Uygulamalar, Programlama (2.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık
• Çetin, Ü. & Mahiroğlu, A. (2008). ARCS Motivasyon Modeli Uyarınca Tasarlanmış Eğitim Yazılımının Öğrencilerin Akademik Başarısına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.9(3), 101-112.
• Dede, Y. (2002). ARCS Motivasyon Modeli Destekli Öge Gösterim Teorisi (Com-ponent Display Theory) Yaklaşımının Değişken Kavramının Öğretimine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Demirel Ö. ve Yağcı E. (2007). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. 2. Baskı, Pegem Yayınları, Ankara.
• Driscoll, M. (1993). Psychology of Learning for Instruction. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
• Feng, S., & Tuan, H. (2005). Using ARCS Model to promote 11th graders’ motiva-tion and achievement in learning about acids and bases. International Journal of Science and Mathematics Education, 3(3), 463–484
• Gençay, A., ve Gençay, S. (2007). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyon düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 241-253.
• Keller, J. M., & Suzuki, K. (1988). Use of the ARCS Motivation Model in Cour-seware Design. In D. H. Jonassen (Ed.), Instructional Designs for Microcomputer Courseware. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Keller, J.M. (1979). Motivation and Instructional Design: A Theoretical Perspective. Journal of Instructional Development, (pp. 26-34). 4 Mayıs 2014 tarihinde http://link.springer.com/article/10.1007%2FBF02904345# page-1 adresinden edi-nilmiştir.
• Keller, J.M. (1987). Development and Use Of The ARCS Model Of İnstructional Design. Journal of Instructional Development, 10(3), 2-10.
• Köymen, Ü. (2000). Güdüleyici öğrenme. İçinde Şimşek, A. (Ed.), Sınıfta demokrasi. Ankara: Eğitim Sen.
• Kutu, H. & Sözbilir, M. (2011). Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeliyle 9. Sınıf Kimya Dersi “Hayatımızda Kimya” Ünitesinin Öğretimi. Ondokuz Mayıs Üniversi-tesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 26-62.
• Martin, B.L. & Briggs, L.J. (1986). The Affective and Cognitive Domains: Integra-tion for Theory and Research. Educational Techonology Publications, Englewood Cliffs, New Jersey.
• Murphy, K. R., & Davidshofer, C. O. (1998). Psychological testing (4th ed). New Jersey: Prentice Hall
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed). New York: McGraw-Hill.
• Ocak, M.A., Topal, A.D., Ağca, R.K. ve Akçayır, M. (2011). Öğretim Tasarımı Kuramlar, Modeller ve Uygulamalar. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Oppenheim, A. N. (2001). Questionnaire design. interviewing and attitude measu-rement (New Ed.). London: Continuum International Publishing Group Ltd.
• Eggen, P.,D. & Kauchaki, D. (1994). Educational psychology: classroom connecti-ons. The United States: Macmillan. 6 Mayıs 2014 tarihinde http://books.google.com.tr/books?id=gIg1a7kkMZcC&dq=editions:UOM39015027295891&hl=tr adresinden edinilmiştir.
• Pintrich, P. R., & Schunk, D. H. (2002). Motivation in education: Theory, research, and applications (2nd ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Rigby, C.S., Deci, E.L., Patrick, B.C., ve Ryan, R.M. (1992). Beyond the intrinsic – extrinsic dichotomy, self – determination in motivation and learning. Motivation and Emotion, 16(3), 165 – 185.
• Seçer,İ. (2013). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık
• Skinner, E.A., & Belmont, M.J. (1993). Motivation in the classroom: Reciprocal effects of teacher behavior and student engagement across the school year. Journal of Educational Psychology, 85(4), 571–581.
• Small, R.V. (1997). Motivation in instructional design. ERIC Reproduction Servi-ceNo. ED 409895.
• Song, S. H., & Keller, J. M. (2001). Effectiveness of motivationally adaptive com-puter-assisted instruction on the dynamic aspects of motivation. Educational Tech-nology, Research & Development, 49, 5-22.
• Şimşek, Ö.F.(2009) Yapısal eşitlik modellemesine giriş; Temel İlkeler ve LİSREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık
• Wolters, C.A., & Rosenthal, H. (2000). The relation between students’ motivational beliefs and their use of motivational regulation strategies. International Journal of Educational Research, 33 (78), 801-820.
• Yılmaz, H. & Çavaş, H.P. (2007). “Reliability and validity study of the students’ motivation toward science learning (smtsl) questionnaire”. İlköğretim Online, 6(3), 430-44.