Öz
20. yüzyılın başlarından itibaren gelişmiş kapitalist ülkelerin kamu
personel rejimleri Fordist bir nitelik kazanmıştır. Fordizm 1970’lerden
itibaren kriz yaşamaya başlamıştır. 1980’lerden itibaren ise Post-Fordizm
olarak nitelendirilen yeni bir aşamaya geçilmiştir. Türk kamu personel rejimi
de dünyadaki gelişmeleri takip ederek şekillenmiştir. 1980’lerden itibaren
Post-Fordist yönde değişim yaşayan Türk kamu personel rejiminde, bütüncül bir
reform yapılamamıştır. Sınırlı reformist düzenlemeler ise bir taraftan Anayasal
çatışmaya yol açmış, diğer taraftan reformların hızını düşürmüştür. Bu durum
ayrıca, bölük parçalı bir kamu personel mevzuatı oluşmasına yol açmıştır.
Post-Fordist yapılanma örneklerinden biri olan taşeron işçileri çalıştırılması
ise süreç içerisinde hızla yaygınlaşmış ve sayıları çok artmıştır. Ayrıca
taşeron işçi çalıştırılması bir yığın sorun yaşanmasına da yol açmıştır. Oluşan
sorunlara çözüm arayışları tartışılmış, nihayet taşeron işçilerinin önemli bir
kısmına kadro verilmiştir. Bu çalışmada Türk kamu personel rejiminin gelişimi
ve taşeron işçilerine kadro verilmesi analiz edilmiştir. Türk kamu personel rejiminde,
performansa dönük, çalışanların ve kamunun menfaatlerini birlikte gözeten köklü
reforma ihtiyaç olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akgüner, T. (2016). Kamu Personel Yönetimi, İstanbul: DER Yayınları,
- Al, H. (2007). Bilgi Toplumu ve Kamu Yönetiminde Paradigma Değişimi, Ankara: Bilimadamı Yayınları,
- Aslan, O. E. (2005). Kamu Personel Rejimi: Statü Hukukundan Esnekliğe, Ankara: TODAİE Yayın No: 326
- Aslan, O. E. (2007). Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında 1982 Anayasasına Göre Kamu Personel Rejimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık
- Avcı, M. ve Yavuzdoğan, S. (2016). Avrupa Birliği’ne Üye Ülkelerde Esnek Personel Rejimi ve Türkiye Uygulamalarının Kısmi Bir Analizi, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Sayı 28, ss. 29-56
- Canman, A. D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE Yayınları No: 260
- Chaplin, C. (Yönetmen). (1936). Modern Times, [Film], USA
- Dinçer, Ö. ve Yılmaz, C. (2003). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: 1 Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim, Ankara: T.C. Başbakanlık
- Drucker, P. F. (1993). Yeni Gerçekler, (Çev. Birtane Karanakçı), Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
- Efe, A. (2016). Türk İdari Yapılanma Geleneğinde Sıra Dışı Bir Kamu Personel Rejimi, Sayıştay Dergisi, Sayı 100, ss. 61-88
- Eraydın, A. (1992). Post-Fordizm ve Değişen Mekansal Öncelikler, Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yayını
- Eren, E. (2009). Personel Sisteminde Dönüşüm, Kamu Yönetimi: Yapı İşleyiş Reform, (Ed. Barış Övgün), Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayın No: 598, ss.175-186
- Eren, V. (2006). Personel Rejiminde Bürokratik Modelden İşletmeci Anlayışa Geçiş, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt 6, Sayı 11, ss. 131-153
- Eren, V. ve Eken, M. (2007). Kamu Personel Rejiminde Reform Arayışları-Bürokratik Başarı İlkeleri ve İşletmeci Ücretlendirme Anlayışı Bağlamında Bir Değerlendirme, Kamu Yönetimi Yöntem ve Sorunlar, (Ed. Şinasi Aksoy ve Yılmaz Üstüner), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, ss.173-193
- Ergun, T. (2015). Kamu Yönetimi Kuram/Siyasa/Uygulama, Ankara: TODAİE Yayın No: 385
- Eryılmaz, B. (2002). Bürokrasi ve Siyaset Bürokratik Devletten Etkin Yönetime, İstanbul: Alfa Yayınları,
- Güzelsarı, S. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, Kamu Yönetimi Gelişimi ve Güncel Sorunları, (Ed.
- Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen), Ankara: İmaj Yayınevi, ss. 85-137
- Harvey, D. (2010), Postmodernliğin Durumu, (Çev. Sungur Savran), İstanbul: Metis Yayınları
- Kalkınma Bakanlığı. (2013). Onuncu Kalkınma Planı, Ankara
- Kalkınma Bakanlığı. (2014). Onuncu Kalkınma Planı İstihdam Ve Çalışma Hayatı Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara
- Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.,
- Kumar, K. (2013). Sanayi Sonrası Toplumdan Post-Modern Topluma Çağdaş Dünyanın Yeni Kuramları, (Çev. Mehmet Küçük), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
- Mathis, R. L., Jackson, J. H. (1998). Personnel/ Human Resource Management, St. Paul: West Publishing Company, USA
- Murat, G. ve Bağdigen, M. (2008), Kamu İdarelerinde Stratejik Planlama ve Yönetim, Gazi Kitabevi, Ankara
- Pollard, M. (1996). Henry Ford ve Ford, (Çev. Ayşe Aydoğan), Ankara: İlkkaynak Kültür ve Sanat Ürünleri
- Saklı, A. R. (2013). Fordizm’den Esnek Üretim Rejimine Dönüşümün Kamu Yönetimi Üzerindeki Etkileri, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:12 Sayı:44 ss. 107-131, www.dergipark.gov.tr/download/article-file/70441, Erişim tarihi: 01.09.2018
- Sezen, S. (2003). Türk Kamu Yönetiminde Kurullar, Ankara: TODAİE Yayınları No: 316
- Şaylan, G. (2000). Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Yönetimine Geçiş, İstanbul: TESEV Yayınları 18
- Şaylan, G. (2002). Postmodernizm, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları
- Taylor, F. W. (2011). Bilimsel Yönetimin İlkeleri, (Çev. H. Bahadır Akın), Adres Yayınları, Ankara
- Yayman, H. (2008). Türkiye’nin İdari Reform Tarihi, Ankara: Turhan Kitabevi
- 5227 sayılı Kamu Yönetiminin Temel İlkeleri Ve Yeniden Yapılandırılması Hakkında Kanun (Birçok maddesi Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer tarafından tekrar görüşülmek üzere Türkiye Büyük Millet Meclisine geri gönderilmiş; Mecliste tekrar görüşülmemiş ve yürürlüğe girememiştir.), www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5227.html, Erişim tarihi: 01.09.2018
- 1982 Anayasası, www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2709.pdf, Erişim tarihi: 01.09.2018
- 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname, Resmi Gazete: 24.12.2017/30280
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Haziran 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 11 Sayı: 20 |
