Farklı Anız Yükseklikleri Kalacak Şekilde Yapılan Biçimlerin Arpanın Ot Verimi ve Kalitesine Etkileri

Yıl 2017, Cilt: 20 , 121 - 125, 26.12.2017

Ahmet Gökkuş Selçuk Birer Fırat Alatürk

https://doi.org/10.18016/ksudobil.349008

Cited By: 5

Öz

Bu araştırma, meralar üzerinde otlatma
baskısını azaltmak ve kaliteli kaba yem açığını kapatmak için arpadan oluşan
hasıl meralarda otlatmayı taklit etmek üzere yapılan farklı anız yüksekliklerinden
(5, 7.5, 10, 12.5 ve 15 cm) biçimin ot verimi ve kalitesi üzerine etkilerini
belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla deneme 2014-15 ve 2015-16 yetiştirme
dönemlerinde ÇOMÜ Dardanos Yerleşkesindeki Ziraat Fakültesi uygulama alanında
tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Biçimde
5, 7.5 ve 12.5 cm anız bırakılan parsellerde toplam 3 biçim, 10 ve 15 cm anız
kalacak şekilde biçilenlerde ise 4 biçim yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına
göre, en yüksek toplam ot verimi (yeşil ot
1206.4 kg da^-1
ve kuru ot 494.1 kg da^-1) 10 cm anız
kalacak şekilde yapılan biçimden elde edilmiştir. Otun besin maddesi üzerinde
anız yüksekliklerinin önemli etkisi olmamıştır. Biçim sayısının artışına bağlı
olarak ot verimi ile otun ham protein, sindirilebilir organik ve kuru madde
oranları azalmış; ham kül, NDF ve ADF oranları artmıştır. Genel olarak arpa meraları
ekimden itibaren 150-160 günde otlatma olgunluğuna ulaşabilmekte ve biçim
(otlatma) yüksekliği ve iklime bağlı olarak iki otlatma arasında 11-42 gün
geçmektedir. Çalışmada arpa ile oluşturulacak hasıl meraların 22.5 cm
boylanınca otlatmaya başlanıp, 10 cm anız kalınca son verilmesi gerektiği
sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Arpa merası, biçim yüksekliği, ot verimi, ham protein, sindirilebilirlik

Kaynakça

• AOAC 1990. Official Methods of Analysis (15th Ed.). Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA.
• Aydoğan S, Işık Ş, Şahin M, Göçmen Akçacık A, Hamzaoğlu S, Doğan Ş, Küçükcongar M, Ateş S 2014. Farklı Biçim Zamanlarının Yem Bitkilerinin Besin Maddesi Kompozisyonuna Etkisi. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi, 1(2): 45-49.
• Baytekin H, Yurtman İY, Savaş T 2005. Süt Keçiciliğinde Kaba Yem Üretim Organizasyonu. Süt Keçiciliği Ulusal Kongresi, 26-27 Mayıs 2005, İzmir.
• Can M, Ayan İ 2017. Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Popülasyonlarında Gelişme Dönemlerine Göre Verim ve Bazı Özelliklerin Değişimi. KSÜ Doğa Bil. Dergisi, 20(2): 160-166.
• Coşkun B, Keleş G, İnal F, Selçuk Alataş M, Özcan C, Ateş S 2014. Gebeleme ve Hamur Olum Döneminde Hasat Edilen Buğdaygil Hasıllarının Protein Fraksiyonları ve Ham Protein Üretimleri. Kafkas Univ. Vet. Fak. Dergisi, 20(3): 457-460.
• Gökkuş A, Hakyemez BH 2001. Buğdayın Mera Bitkisi Olarak Kullanımı ve Önemi. Tarım ve Köy, Sayı: 139: 24-27.
• Gökkuş A, Hakyemez BH, Yurtman İY, Savaş T 2005. Farklı Mera Tiplerinde Otlatma Yoğunluklarının Meranın Ot Verimi ve Bitki Kompozisyonu ile Keçilerin Verim ve Davranışlarına Etkileri (Kesin Rapor). TÜBİTAK, TOVAG, Proje No: VHAG-1884,55 s.
• Haddi ML, Filacorda S, Meniai K, Rollin F, Susmel P 2003. In Vitro Fermentation Kinetics of Some Halophyte Shrubs Sampled at Three Stages of Maturity. Anim. Feed Sci. and Tech., 104: 215-225.
• Joyce JP, Rattray PV, Parker J 1971. The Utilization of Pasture and Barley by Rabbits. I. Feed Intakes and Live-Weight Gains. New Zealand Journal of Agric. Res., 14(1): 173-179.
• Jung HG, Allen MS 1995. Characteristics of Plant Cell Walls Affecting Intake and Digestibility of Forages by Ruminants. J., Anim. Sci., 73:2774-2790.
• Kaya Ş 2008. Kaba Yemlerin Değerlendirilmesinde Göreceli Yem Değeri ve Göreceli Kaba Yem İndeksi. Türk Bilimsel Derlemeler Derg., 1(1): 59-64.
• Khorasani GR, Jedel PE, Helm JH, Kennelly JJ 1997. Influence of Stage of Maturity on Yield Components and Chemical Composition of Cereal Grain Silages. Can. J. Anim. Sci., 77: 259-267.
• Krenzer G 1994. Wheat for Pastures. Oklahoma State Univ. Coop. Ext. Serv., F-2586, 6 p.
• Lyons RK, Machen RV, Forbes TDA 1999. Why Range Forage Quality Changes. Texas Agric. Ext. Serv., B–6036, p: 7.
• Miller DA 1984. Forage crops. McGraw Hill Book Co., New York, N.Y.
• Ouédraogo-Koné S, Kaboré-Zoungrana CY, Ledin I 2006. Behaviour of Goats, Sheep and Cattle on Natural Pasture in the Sub-Humid Zone of West Africa. Livestock Science, 105: 224-252.
• Papachristou TG, Platis PD, Nastis AS 2005. Foraging Behaviour of Cattle and Goats in Oak Forest Stands of Varying Coppicing Age in Northern Greece. Small Ruminant Res., 59: 181-189.
• Pinchak WE, Hunt LJ, Worral WD, Green LW, Caldwell SP, Worral NJ, Hutcheson DP 1989. Herbage Production and Nutritive Value of Small Grain Forages. Forage Research in Texas, 46-49.
• Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA 1991. Methods for Dietary Fiber, Neutral Detergent Fiber, and Nonstarch Polysaccharides in Relation to Animal Nutrition. J. Dairy Sci., 74, 3583-3597.