Pozitif Algı Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2019, Cilt: 20 , 691 - 704, 05.04.2019

Tuncay Yavuz Özdemir Aslı Yıldız

https://doi.org/10.17494/ogusbd.553855

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın
amacı pozitif algı ölçeği geliştirmektir. Bu amaçla 444 öğretmenden oluşan iki
farklı örneklemde araştırma gerçekleştirilmiştir. İlk olarak ölçeğin yapı
geçerliğini saptamak amacı ile 209 öğretmenden toplanan veriler ile açımlayıcı
faktör analizi yapılmıştır. Yapılan faktör analizi sonucunda ölçekte yer alan
15 maddenin üç alt boyutta toplandığı ve toplam varyansın %67.51’ini açıkladığı
tespit edilmiştir. Ölçeği oluşturan maddelerin faktör yükleri 0.45-0.82
değerleri arasında değişmektedir. Ölçeğin yapı geçerliliğini test etmek
amacıyla ikinci örneklemde yer alan 235 öğretmenden elde edilen verilerle
doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde üç
faktörlü yapısına ilişkin uyum değerlerinin iyi olduğu gözlemlenmiştir. Ölçeğin
güvenirliliği için ise Cronbach Alpha katsayısı hesaplanmış ve ölçeğin tamamı
için 0.90 olarak ölçülmüştür. Bu değer maddelerin istenilen ölçüde güvenilir
olduğunun göstergesidir. Yapılan analizler geliştirilen Pozitif Algı Ölçeği’nin
yeterli düzeyde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.

 

Anahtar Kelimeler

Pozitif algı, yönetsel etkililik

Kaynakça

• Aksu, A. ve Baysal, A. (2005). İlköğretim Okulu Müdürlerinde Tükenmişlik. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 41, 7-24. Alice M. Isen, A.M. & Reeve, J. ( 2006). The Influence of Positive Affect on Intrinsic and Extrinsic Motivation: Facilitating Enjoyment of Play, ResponsibleWork Behavior, and Self-Control. Motivation and Emotion, 29(4), 297-325. Baktaş, H. (2015). İkili Değişkenler İçin Faktör Analizi: Çalışma Yaşamı Kalitesi Üzerine Bir Uygulama. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Balyer, A. ve Gündüz, Y. (2010). Yönetici ve Öğretmenlerin Okullarında Farklılıkların Yönetimine İlişkin Algılarının İncelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32, 25-43.
• Baş, T. (2013). Anket: anket nasıl hazırlanır? Anket nasıl uygulanır? Anket nasıl değerlendirilir? Ankara: Seçkin Yayınevi. Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (22).Ankara, Pegem Akademi. Boniwell, I., & Heffron, K. (2014). Pozitif Psikoloji Kuram, Araştırma ve Uygulamalar. (Çev.: tayfun Doğan) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (22).Ankara, Pegem Akademi. Büyüköztürk, Ş. , Kılıç Çakmak, E. , Akgün, Ö. E. , Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (20). Ankara, Pegem Akademi. Can, A. (2013). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. (1). Ankara, Pegem Akademi. Can, A. (2014). Spss İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. (2). Ankara, Pegem Akademi. Cemaloğlu, N. ve Erdemoğlu Şahin, E. (2007). Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 465-484. Cüceloğlu. D. (2006). İnsan Ve Davranışı. (15). İstanbul, Remzi Kitapevi. Çokluk, Ö. , Şekercioğlu G. ve Büyüköztürk Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS Ve LISREL Uygulamaları.(2). Ankara, Pegem Akademi. Dağlı, A., ve Baysal, N. (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanmasi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalişmasi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59). Demir, Y., ve Kutlu, M. (2016a). The Relationship between Loneliness and Depression: Mediation Role of Internet Addiction. Educational Process: International Journal, 5(2), 97- 105. DOI: 10.12973/edupij.2016.52.1 Demir, Y., ve Kutlu, M. (2016b). Üniversite öğrencilerinde sosyal etkileşim kaygısı ile mutluluk arasındaki ilişki: yalnızlığın aracı rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 195-210. DeVellis, R.F. (2017). Ölçek Geliştirme Kuram ve Uygulamalar– ScaleDvelopment. Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık. Dogan, T., ve Totan, T. (2013). Psychometric properties of Turkish version of the Subjective Happiness Scale. The Journal of Happiness & Well-Being, 1(1), 21-28. Dönmez, O. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Çocukların Karşılaştığı Çevrimiçi Risklere Yönelik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Eccles S. J. & Wigfield, A. (2002). Motıvatıonal Belıefs, Values, And Goals. Annu. Rev. Psychol, 53:109–32. Eryılmaz, A. (2015). Positive Psychology in the Class: The Effectiveness of a Teaching Method Based on Subjective Well-Being and Engagement Increasing Activities. International Journal of Instruction, 8(2). Erzen, E. ve Çikrikci, Ö. (2014). The Turkish Positive Perception Scale: A Contribution to its Validity and Reliability. Journal Of Education And Human Development September, 3(3), 197-203. Eva Kyndt, E. , Elisabeth Raes, E., Dochy, F. & Janssens, E. (2012). Approaches to Learning at Work: Investigating Work Motivation, Perceived Workload and Choice Independence. Journal of Career Development ,40(4) , 271-291. Fishbach, A. , Eyal, T. & Finkelstein S. R. ( 2010). How Positive and Negative Feedback Motivate Goal Pursuit. Social and Personality Psychology Compass , 4(8), 517–530. Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe- Yöntem- Analiz. (3). Ankara, Seçkin Yayıncılık. Hefferon, K. & Boniwell, I. (Edt. Tayfun Doğan). (2014). Pozitif Psikoloji Kuram Araştırma ve Uygulamalar. (1). Ankara. Nobel Yayıncılık. Icekson, T., & Pines, A.M. (2013). Positive perception: A threedimensional model and a scale. Personality and Individual Differences, 54(1), 180-186. Isen, A.M. (2000). Positive affect and decision making. In M. Lewis & J. Haviland-Jones Handbook of emotions, 2nd Edition , s: 417–435. NY: Guilford. Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamalı İstatiksel Analizler. (1). Ankara. Nobel Yayıncılık. Kayabaşı, Y. (2008). Bazı Değişkenler Açısından Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 20. 191-212. Kelekçi, H. (2015). Öğretmenlerin Pozitif Psikolojik Sermayeleri İle Yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya. Kepekcioğlu, E.S. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Öğretim Elemanlarının İnanılırlığı Algısı ve Sınıfta Adalet Algısı Arasındaki İlişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
• Kurt, F. (2014). Orta Öğretim Kurumlarındaki Öğretmenlerin Kurum İçi İletişim Algılarının Kurumsal İtibar Algıları Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma. Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli. Kwanghyun, K., Oh, I., Chiaburu, D. S. & Brown, K. G. (2012). Does Positive Perception of Oneself Boost Learning Motivation and Performance?. International Journal of Selection and Assessment,20 (3). Oruç, E. (2015). Pozitif Psikolojik Sermayenin Politik Davranışlara Etkisi: Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. Özasma, H.İ. (2016). Pozitif Psikoloji ve İslam Düşünürlerinde Erdemler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Peterson, C.Y., Ramamoorthy, S., Andrews, B., Horgan, S., Talamini, M., & Chock, A. (2009). Women’s positive perception of transvaginal NOTES surgery. Surgical endoscopy, 23(8), 1770-1774. Philip A. Gable, P.A. & Poole, B.D. (2012). Time Flies When You’re Having Approach-Motivated Fun: Effects of Motivational Intensity on Time Perception. Psychological Science, 23(8), 879–886. Piff, P.K., Purcell, A., Gruber, J., Hertenstein, M.J., & Keltner, D. (2012). Contact high: mania proneness and positive perception of emotional touches. Cognition & Emotion, 26(6), 1116-1123. Reaves, S.J. ve Cozzens, J.A. (2018). Teacher Perceptions of Climate, Motivation, and Self-Efficacy: Is There Really a Connection. Journal of Education and Training Studies, 6 (12). Seligman, M.E.P., Ernst, R.M., Gillham, J. ,Reivich, K. & Linkins, M. (2012). Positive education: positive psychology and classroom interventions. Oxford Review of Education, 7, 31-41. Sezgin, F. ve Kılınç A.Ç. (2012). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri İle Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Arasındaki İlişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13 (3), 103-127. Sipahi, B., Yurtkoru, E.S., & Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım. Sütlü, T. (2007). Örgütsel Çatışma ve İşgören Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Taştan, Ç. (2012). Bir Pozitif Psikoloji Kavramı Olarak Örgütle Özdeşleşmenin Psikolojik Güçlendirme Algısı ve Gönüllü Performans Davranışı Arasındaki İlişkide Ara Değişken Rolünün Değerlendirilmesi: Gıda Sektöründe Yapılan Bir Araştırma. Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), 1309-8039. Tuzgöl, M.D. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (23), 103-111. Uz Baş, A. (2015). Assesment Of PozitivePsychology Course AccordingToCommentsAnd Life SatisfactionLevels Of CounselorCandidates. Journal Of EducationAnd Training Studies , 4(3). Yavuz, C. (2019). Does internet addiction predict happiness for the students of sports high school? International Online Journal of Educational Sciences, 11(1), 91-99.