Effects on Correcting Writing Mistakes of Students with Special Learning Disability of Vertical Writing Studies

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 18, 501 - 529, 30.06.2019

Yahya Çıkılı Serdal Deniz Hüseyin Barış Kaya

https://doi.org/10.26466/opus.549544

Cited By: 4

Öz

Individuals with Specific Learning Disability were
placed to training environment which is suitable for their features at the end
of this educational assessment process. The individuals are generally placed to
inclusive education environment and they are liable to the programmes which are
applied in these educational environments to which they are placed. There are
academic skills mostly such as Maths, Literacy in these programmes. It is
necessary to be made essential educational regulations and to be offered
essential support services by considering students’ features for acquisition of
academic skills such as Literacy. Because one of the skills which the
individuals with learning disability have difficulty at the most is skills
about writing. This study aims to improve the upright writing
ability of a 5^th grade student with specific learning disability by
identifying his errors in upright writing and to find out whether he can
maintain and generalize this ability to different environments and texts. Study
is conducted through action research one of the qualitative research methods.
Texts suitable for the level of the student, student’s notebook which includes
his writings, observations of the implementer and “Wrong Writing Analysis
Inventory” are used to collect data. As a result of the study it is found that
upright writing ability of the student is improved. It is also seen that the
student can maintain the writing ability at the end of 1^st, 2^nd
and 3^rd months after.

Anahtar Kelimeler

Specific learning disability, writing, upright writing, action research

Dik Temel Yazı Çalışmalarının Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencinin Yazım Hatalarını Düzeltmesine Etkisi

Öz

Özel Öğrenme Güçlüğü
olan bireyler yapılan eğitsel değerlendirme süreci sonunda özelliklerine uygun
eğitim ortamlarına yerleştirilmektedir. Bu bireyler genellikle kaynaştırma
eğitimi ortamlarına yerleştirilmekte ve yerleştirildikleri eğitim ortamlarında
uygulanmakta olan programlara tabi olmaktadırlar. Bu programlarda ise
matematik, okuma-yazma gibi akademik beceriler öne çıkmaktadır. Okuma-yazma
gibi akademik becerilerin edinimi için öğrenci özelliklerine uygun şekilde
gerekli öğretimsel düzenlemelerin yapılması ve gerekli destek hizmetlerinin
sunumu gerekmektedir.  Çünkü Öğrenme
Güçlüğü olan bireylerin en çok sorun yaşadığı becerilerden birisini de yazma
ile ilgili beceriler oluşturmaktadır. Bu araştırmanın amacı, özel öğrenme
güçlüğü olan 5.sınıf öğrencisinin dik temel yazım çalışmalarındaki hatalarının
tespit edilerek, dik temel yazım becerilerinin geliştirilmesi ve öğrencinin
kazandıkları beceriyi öğretimden sonra sürdürüp sürdüremediğini, farklı ortam
ve metne genelleyip genelleyemediğini ortaya koymaktır. Araştırmada nitel
araştırma desenlerinden “eylem araştırması” kullanılmıştır. Araştırma
verilerinin toplanabilmesi için, öğrencinin seviyesine uygun metinler, öğrencinin
yazımlarını içeren defteri, uygulamacıların gözlemleri ve “Yanlış Yazım Analizi
Envanteri” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, öğrencinin
dik temel yazım becerisinin geliştiği izlenimi edinilmiştir. Ayrıca öğrencinin
kazandığı dik temel harflerle yazı yazma becerisini öğretim bittikten 1, 2 ve 3
ay sonunda da sürdürdüğü görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Özel öğrenme güçlüğü, yazma, dik temel yazı, eylem araştırması

Kaynakça

• Akçin, N. (2009). Öğrenme güçlüğü gösteren çocukların yazma sürecinde gösterdiği özellikler. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 5-18.
• Akçin, N. (2013). Özel öğrenme güçlüğü olan çocuklar. (Ed. Vuran, S.). Özel Eğitim. Ankara: Maya Akademi.
• Aker, Z. (2009). Zihinsel engelli öğrencilere okuma yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle yöntemi ile cümle yönteminin etkililiğine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. (Yayınlanmamış Yük-sek Lisans Tezi) Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Akyol, H. (2011). Türkçe ilk okuma – yazma öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Akyol, H. ve Temur, T. (2008). Ses temelli cümle yöntemi ve cümle yöntemi ile okuma yazma öğrenen öğrencilerin okuma becerilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 79-95.
• Alyıldız, A. (2011). Ses temelli cümle yöntemi ile ilkokuma yazma öğretiminde öğrenci hatalarının incelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi) Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Arslan, D.,Aytaç A. ve Ilgın H. (2011) İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin yazı biçimlerine (Dik Temel Yazı Ve Bitişik Eğik Yazı) göre okuma düzeyleri. New World Sciences Academy Education Sciences, 6 (2), 1422-1434.
• Arslan-Armutçu, O. (2008). Zihinsel yetersizlikten etkilenmiş öğrencilere word belgesi üzerine yazı yazma becerisinin kazandırılmasında eşzamanlı ipucu işlem süreci ile yapılan öğretimin etkililiği. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi) Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aydın, O. ve Cavkaytar, A. (2018). Yazma güçlüğü görülen öğrencilerin el yazısı okunaklık düzeylerinin arttırılmasında ipucunun giderek artırılması uygulamasıyla sunulan öğretimin etkililiği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 1-23.
• Bay, Yalçın. (2010). Ses temelli cümle yöntemiyle ilk okuma-yazma öğretiminin değerlendirilmesi. Kuramsal Eğitim Bilim, 3 (1), 164-181.
• Bender, W. N. (2007). Learning Disabilities: Characteristics, identification, and teaching strategies. (Sixth Edition.) Pearson Education.
• Crouch, A. L. & Jakubecy, J.J. (2007). Dysgraphia: How it affects a student’s performance and what can be done about it. Teac-hing Exceptional Children Plus, 3(3). 22.04.2019 tarihinde https://files.eric.ed.-gov/fulltext/EJ967123.pdf adresinden ulaşılmıştır.
• Çakıroğlu, O. (2015). İlkokul Türkçe ders kitaplarındaki tetinlerin okunabilirlik düzeylerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrenciler açısından değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 14 (2), 671-681.
• Demirci, N., Toptaş Demirci, P. (2016). Özel Özel öğrenme güçlüğü olan çocukların kaba ve ince motor becerilerinin değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3 (1), 7-57.
• Erdem, M. (2010). Eğitilebilir zihinsel engelli öğrencilere okuma yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle ve cümle çözümleme yöntemlerine ilişkin öğretmen görüşleri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi) Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Tokat.
• İlker, Ö. ve Melekoğlu, M.A. (2017). İlköğretim döneminde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazma becerilerine ilişkin çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fa-kültesi Özel Eğitim Dergisi, 18, 1-27.
• Kaya, B. (2016). Yazma güçlüğü olan bir ilkokul 4. sınıf öğrencisine bitişik eğik yazı öğretimi. İnternational Periodical fort he Lenguages,Literatüre and History of Turkish or Turkic, 11 (3), 1407-1434.
• Kodan, H. (2016). Yazma güçlüğü olan üçüncü sınıf öğrencisinin el yazısı okunaklılığının geliştirilmesi: Eylem araştırması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 523-539.
• Kuşdemir, Y., Kurban, H. ve Bulut, P. (2018). Yazma güçlüğü yaşayan bir öğrenci ile ilgili eylem araştırması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı, 7 (2), 1190-1209.
• Memiş, A., Harmankaya, T. (2012). İlköğretim okulu 1.sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazısı hataları ile görsel algı düzeylerinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 136-150.
• Milli Eğitim Bakanlığı, (2005). “İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu” (1–5.sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Özçivit Asfuroğlu, B. ve Fidan, S.T. (2016). Özgül öğrenme güçlüğü. Osmangazi Tıp Dergisi, 38 (1), 49-54.
• Sarı, H. (2003). Özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitimleriyle ilgili çağdaş öneriler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Tok, Ş., Tok, T.N. ve Mazı, A. (2008). İlkokuma yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 53, 123-144.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, K. (2007). Yazılı program ve uygulanan program kavramları açısından ses temelli cümle yönteminin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 25-46.
• Yıldız, M. (2013). Yazma güçlüğü (Disgrafi) olan bir ilkokul 2. sınıf öğrencisinin el yazısı okunaklılığının geliştirilmesi: Eylem araştırması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 281-310.