Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 123 - 165, 31.01.2019
https://doi.org/10.30626/tesamakademi.528004

Öz

İntihar, insanın kendi isteğiyle ve bilinçli olarak yaşamını sonlandırması olayıdır. Dünyada her yıl yaklaşık bir milyon kişi yaşamını bilinçli olarak sonlandırmaktadır. İntiharların yaygınlığı, yöntemleri ve nedenleri; coğrafi mekân, siyasi düzen, iktisadi gelişmişlik, yaşanan zaman ve kültüre göre farklılaşmaktadır. 
Bu çalışmada, intihar kavramının kökeni ve tanımı, intihar davranışlarının nedenleri ve dinamikleri, intihar olgusunu tetikleyen etmenler ve küresel boyutta intiharların ortak özellikleri açıklanmıştır. Ayrıca çalışmada bir yandan intihar nedenleri, intihar tipleri ve bunların küresel coğrafi dağılışı irdelenmiş diğer yandan da intihar oranlarına göre ülkelerin gruplandırılması yapılmıştır. Çalışmada hem Türkiye’de hem de Bursa ilinde kullanılan yöntemlere, cinsiyete, yaşa ve eğitim durumuna göre intihar davranışlarının yaygınlığı irdelenmiştir.
1990 yılına kadar sosyalist sistem içinde yer alan postsosyalist ülkeler dünyada en yüksek intihar oranlarına sahip ülkelerdir. Avrupa’daki ülkelerle karşılaştırıldığında Türkiye’deki intihar oranlarının daha düşük olduğu gözlenmektedir.

Kaynakça

  • Ak, M., Gülsün, M. ve Özmenler, N. K. (2009). Özkıyım ve kişilik. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(1), 45-54.
  • Aktaş Günay, S. (2014). Türkiye’de İntihar (2000-2011). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Alptekin, K. ve Duyan, V. (2014). İntihar ve İntihar Girişimi. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
  • Apaydın, H., Özdemir, Ş., Zoroğlu Ünal, A. (2016). İntihar girişiminde bulunan bireylerde bazı değişkenlerle intihar girişimi ilişkisi. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(6), 7-46.
  • Arsel, C.O. (2010). İntihar Olasılığı ve Cinsiyet: İletişim Becerileri, Cinsiyet Rolleri, Sosyal Destek ve Umutsuzluk Açısından Bir Değerlendirme. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara)
  • Atasoy, E. ve Ertürk, M. (2014). İntiharlar coğrafyası: Rusya örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 19(31), 37-64.
  • Bulut, E. R., Küçüker, H. ve Bulut, N. S. (2012). İntiharın kısa tarihçesinden sebep ve yöntemlerine genel bir bakış. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 34, 128-137.
  • Çelik, G., Yıldırım, V., Metin, Ö., Tahiroğlu, A., Toros, F., Avcı, A., Öngel, A. ve Karayazı, İ. (2010). Özkıyım girişimi olan ergenlerde ruhsal bozukluklar benlik ve aile işlevselliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 280-286.
  • Çetin, Ö. ve Eker, S. S. (2011). Şizofreni ve özkıyım. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(4), 611-627.
  • Delice, M. ve Teymur, S. (2012). Güneydoğu Anadolu bölgesindeki intiharların incelenmesi: Batman ili örneği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 16(1), 57-80.
  • Demir, S., Eskin, M. ve Kaynak-Demir, H. (2005). Türkiye’de üniversite öğrencilerinin aynı cinsel yönelim, çocukluk cinsel istismarı ve intihar davranışı. Archives of Sexual Behavior, 34(2), 95-185.
  • Deniz, İ., Günindi Ersöz, A., İldeş, N. ve Türkarslan, N. (2001). 1995-2000 yılları resmi kayıtlardan Batman’da gerçekleşen intihar ve intihar girişimleri üzerine bir inceleme. Aile ve Toplum, 4(4), 27-48.
  • Durkheim, E. (2013). İntihar. İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Eskin, M. (2012). İntihar Açıklama, Değerlendirme, Tedavi ve Önleme. Ankara: HYB Yayıncılık.
  • Giray, S. ve Esin Gülel, F. (2014). Avrupa ülkelerinin intihar oranlarına göre sınıflandırılması. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 235-247.
  • Jamison, K. R. (2004). Erken Çöken Karanlık (E. Bademci, Çev.) İstanbul: Ayrıntı.
  • Mc Cullough, L. (1987). İntihar sebepleri nedir ve ona nasıl engel olunur?. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(2), 105-116.
  • Önsüz, M.F., Demir, F., Kaya Afşari, E., Şahin, A., Çatalbaş, Y. ve Bektaş, H. (2012). Sakarya ilinde gerçekleşen intihar girişimi vakalarının değerlendirilmesi. Türk Halk Sağlığı Dergisi, 10(3), 141-150.
  • Özel, A., Keser, N. ve Köksal, E. (2008). İntihar ve intihara teşebbüs eden bireylerin cinsiyeti, eğitim düzeyleri ve coğrafi dağılımları: Kütahya şehri örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 13(19), 231-250.
  • Paracıkoğlu, V., Sayıl, I. ve Özgüven, H.D. (2004). Ankara’da intihar girişimleri üzerine bir izleme çalışması: Dünya Sağlık Örgütü-Avrupa çok merkezli intihar davranışı izlem çalışması sonuçları. Kriz Dergisi 12(2), 1-17.
  • Sayıl, I. (2008). Krize Müdahale ve İntiharı Önleme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Şimşek, H., Dönmez, G., Binbay, T., Erkoyun, E. ve Uçku, R. (2014). Manisa ilinde özkıyım girişimlerine ilişkin özellikler: beş yıllık verinin değerlendirilmesi. Turk J Public Health, 12(1), 23-34.
  • Yakar, M., Temurçin, K. and Kervankıran, İ. (2017). Suicide in Turkey: its changes and regional differences. Bulletin of Geography. Socio–economic Series, 35, 123–143.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Erişim Tarihi: 10 Mayıs 2018 www.tuik.gov.tr.
  • Türk Dil Kurumu. (2018). Erişim Tarihi: 22 Nisan 2018 www.tdk.gov.tr.
  • Dünya Sağlık Örgütü. (2018). Erişim Tarihi: 21 Nisan 2018 www.who.int.

The World, Turkey And The Province Of Bursa From The Perspective Of Suicide Geography

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 123 - 165, 31.01.2019
https://doi.org/10.30626/tesamakademi.528004

Öz

Suicide is the event of one’s own volition and intentional life. Every year, approximately one million people consciously end their lives. The prevalence, methods and causes of suicides; geographical location, political order, economic development, differentiated according to time and culture. 

In this study, the origin and definition of suicide concept, causes and dynamics of suicidal behavior, factors triggering suicide and common characteristics of suicides on a global scale are explained. In addition, suicidal causes, suicide types and their global geographical distribution were examined and grouped according to suicide rates. Working in both the methods used in both Bursa in Turkey, gender, age and prevalence of suicidal behavior was examined by education level. 

Post-socialist countries in the socialist system until 1990 were the countries with the highest suicide rates in the world. Compared with other countries in Europe it is observed to be lower than the suicide rate in Turkey.

Kaynakça

  • Ak, M., Gülsün, M. ve Özmenler, N. K. (2009). Özkıyım ve kişilik. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(1), 45-54.
  • Aktaş Günay, S. (2014). Türkiye’de İntihar (2000-2011). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Alptekin, K. ve Duyan, V. (2014). İntihar ve İntihar Girişimi. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
  • Apaydın, H., Özdemir, Ş., Zoroğlu Ünal, A. (2016). İntihar girişiminde bulunan bireylerde bazı değişkenlerle intihar girişimi ilişkisi. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(6), 7-46.
  • Arsel, C.O. (2010). İntihar Olasılığı ve Cinsiyet: İletişim Becerileri, Cinsiyet Rolleri, Sosyal Destek ve Umutsuzluk Açısından Bir Değerlendirme. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara)
  • Atasoy, E. ve Ertürk, M. (2014). İntiharlar coğrafyası: Rusya örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 19(31), 37-64.
  • Bulut, E. R., Küçüker, H. ve Bulut, N. S. (2012). İntiharın kısa tarihçesinden sebep ve yöntemlerine genel bir bakış. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 34, 128-137.
  • Çelik, G., Yıldırım, V., Metin, Ö., Tahiroğlu, A., Toros, F., Avcı, A., Öngel, A. ve Karayazı, İ. (2010). Özkıyım girişimi olan ergenlerde ruhsal bozukluklar benlik ve aile işlevselliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 280-286.
  • Çetin, Ö. ve Eker, S. S. (2011). Şizofreni ve özkıyım. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(4), 611-627.
  • Delice, M. ve Teymur, S. (2012). Güneydoğu Anadolu bölgesindeki intiharların incelenmesi: Batman ili örneği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 16(1), 57-80.
  • Demir, S., Eskin, M. ve Kaynak-Demir, H. (2005). Türkiye’de üniversite öğrencilerinin aynı cinsel yönelim, çocukluk cinsel istismarı ve intihar davranışı. Archives of Sexual Behavior, 34(2), 95-185.
  • Deniz, İ., Günindi Ersöz, A., İldeş, N. ve Türkarslan, N. (2001). 1995-2000 yılları resmi kayıtlardan Batman’da gerçekleşen intihar ve intihar girişimleri üzerine bir inceleme. Aile ve Toplum, 4(4), 27-48.
  • Durkheim, E. (2013). İntihar. İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Eskin, M. (2012). İntihar Açıklama, Değerlendirme, Tedavi ve Önleme. Ankara: HYB Yayıncılık.
  • Giray, S. ve Esin Gülel, F. (2014). Avrupa ülkelerinin intihar oranlarına göre sınıflandırılması. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 235-247.
  • Jamison, K. R. (2004). Erken Çöken Karanlık (E. Bademci, Çev.) İstanbul: Ayrıntı.
  • Mc Cullough, L. (1987). İntihar sebepleri nedir ve ona nasıl engel olunur?. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(2), 105-116.
  • Önsüz, M.F., Demir, F., Kaya Afşari, E., Şahin, A., Çatalbaş, Y. ve Bektaş, H. (2012). Sakarya ilinde gerçekleşen intihar girişimi vakalarının değerlendirilmesi. Türk Halk Sağlığı Dergisi, 10(3), 141-150.
  • Özel, A., Keser, N. ve Köksal, E. (2008). İntihar ve intihara teşebbüs eden bireylerin cinsiyeti, eğitim düzeyleri ve coğrafi dağılımları: Kütahya şehri örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 13(19), 231-250.
  • Paracıkoğlu, V., Sayıl, I. ve Özgüven, H.D. (2004). Ankara’da intihar girişimleri üzerine bir izleme çalışması: Dünya Sağlık Örgütü-Avrupa çok merkezli intihar davranışı izlem çalışması sonuçları. Kriz Dergisi 12(2), 1-17.
  • Sayıl, I. (2008). Krize Müdahale ve İntiharı Önleme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Şimşek, H., Dönmez, G., Binbay, T., Erkoyun, E. ve Uçku, R. (2014). Manisa ilinde özkıyım girişimlerine ilişkin özellikler: beş yıllık verinin değerlendirilmesi. Turk J Public Health, 12(1), 23-34.
  • Yakar, M., Temurçin, K. and Kervankıran, İ. (2017). Suicide in Turkey: its changes and regional differences. Bulletin of Geography. Socio–economic Series, 35, 123–143.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Erişim Tarihi: 10 Mayıs 2018 www.tuik.gov.tr.
  • Türk Dil Kurumu. (2018). Erişim Tarihi: 22 Nisan 2018 www.tdk.gov.tr.
  • Dünya Sağlık Örgütü. (2018). Erişim Tarihi: 21 Nisan 2018 www.who.int.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emin Atasoy

Mustafa Kösle Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Atasoy, E., & Kösle, M. (2019). İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ. TESAM Akademi Dergisi, 6(1), 123-165. https://doi.org/10.30626/tesamakademi.528004
AMA Atasoy E, Kösle M. İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ. TESAM Akademi Dergisi. Ocak 2019;6(1):123-165. doi:10.30626/tesamakademi.528004
Chicago Atasoy, Emin, ve Mustafa Kösle. “İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ”. TESAM Akademi Dergisi 6, sy. 1 (Ocak 2019): 123-65. https://doi.org/10.30626/tesamakademi.528004.
EndNote Atasoy E, Kösle M (01 Ocak 2019) İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ. TESAM Akademi Dergisi 6 1 123–165.
IEEE E. Atasoy ve M. Kösle, “İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ”, TESAM Akademi Dergisi, c. 6, sy. 1, ss. 123–165, 2019, doi: 10.30626/tesamakademi.528004.
ISNAD Atasoy, Emin - Kösle, Mustafa. “İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ”. TESAM Akademi Dergisi 6/1 (Ocak 2019), 123-165. https://doi.org/10.30626/tesamakademi.528004.
JAMA Atasoy E, Kösle M. İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ. TESAM Akademi Dergisi. 2019;6:123–165.
MLA Atasoy, Emin ve Mustafa Kösle. “İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ”. TESAM Akademi Dergisi, c. 6, sy. 1, 2019, ss. 123-65, doi:10.30626/tesamakademi.528004.
Vancouver Atasoy E, Kösle M. İNTİHARLAR COĞRAFYASI PERSPEKTİFİNDEN DÜNYA, TÜRKİYE VE BURSA İLİ. TESAM Akademi Dergisi. 2019;6(1):123-65.