TY  - JOUR
T1  - Çankırı İl Merkezinde Birinci Basamak Sağlık Kuruluşlarında Çalışan Ebe ve   Hemşirelerdeİş Doyumu Düzeyi Ve Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi
AU  - Kaya, Nedret
AU  - Bilgin, Sonay
PY  - 2015
DA  - January
JF  - Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal
JO  - HUSBFD
PB  - Hacettepe Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2528-9918
LA  - en
AB  - Amaç: Bu araştırma, Çankırı il merkezi birinci basamakta çalışan ebe ve hemşirelerdeki iş doyum düzeyi ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot:  Tanımlayıcı tipte yapılan bu araştırma, Ekim 2013- Aralık 2013 tarihleri arasında, 15 ebe ve 22 hemşire olmak üzere, 37 kişiye uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak, tanıtıcı bilgi formu ve  Minessota İş Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler, SPSS 15.0 programı , T testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Ebe ve hemşirelerin Minnesota İş Doyum Ölçeği (MSQ)’ nden aldıkları, genel doyum puanı  61.81±12.79’dur. Minnesota İş Doyum Ölçeği içsel doyum alt boyutundan  21.81±6.27, dışsal doyum alt boyutundan ise 40.00 ±7.26 puan almıştır. Ebe ve hemşirelerin, içsel iş doyumunu, dışsal iş doyumuna  göre  yüksek yaşadıkları belirlenmiştir. Çocuğu olmayanların, diğer bireylere oranla iş doyumunun düşük olduğu görülmüştür. Bireylerin iş doyumu ölçeği ile kurumda toplam çalışma süreleri arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere yapılan korelasyon analizi sonucunda istatistiksel anlamlı ilişki bulunmuştur (p < 0.05). Bireylerin çalışma süresi arttıkça iş doyumu düzeyleri artmaktadır. Korelasyona bakıldığında aralarındaki etkileşimin düşük olduğu görülmektedir (r: 0.329). Ek görevi olmayanların, içsel doyum ölçeğinin (44.45±7.11), dışsal doyum ölçeğinin (25.90±4.15) diğer bireylerin ortalamasından  büyük olduğu görülmüştür.Sonuç: Bir çocuğu olanların, diğer bireylere oranla dışsal doyumunun  yüksek olduğu, çocuğu olmayanların, diğer bireylere oranla iş doyumunun düşük olduğu görülmüştür. Bireylerin toplamda çalışma süresi arttıkça iş doyumu düzeyleri artmaktadır. Ek görevi olmayanların, diğer bireylere oranla içsel, dışsal ve iş doyumunun yüksek olduğu görülmüştür. Nadiren sorun yaşayanların, sıklıkla sorun yaşayanlara göre içsel, dışsal ve iş doyumlarının yüksek olduğu görülmüştür.Anahtar kelimeler: Ebe, Hemşire, İş Doyumu
KW  - Midwives
KW  - nurses
KW  - Job Satisfaction
N2  - Amaç: Bu araştırma,Çankırı il merkezi birinci basamakta çalışan ebe ve hemşirelerdeki iş doyum düzeyi ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Tanımlayıcı tipte yapılan bu araştırma, Ekim 2013- Aralık 2013 tarihleri arasında, 15 ebe ve 22 hemşire olmak üzere, 37 kişiye uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak, tanıtıcı bilgi formu ve Minessota İş Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler, SPSS 15.0 programı , T testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Ebe ve hemşirelerin Minnesota İş Doyum Ölçeği (MSQ)’ nden aldıkları, genel doyum puanı 61.81±12.79’dur. Minnesota İş Doyum Ölçeği içsel doyum alt boyutundan 21.81±6.27, dışsal doyum alt boyutundan ise 40.00 ±7.26 puan almıştır. Ebe ve hemşirelerin, içsel iş doyumunu, dışsal iş doyumuna göre yüksek yaşadıkları belirlenmiştir. Çocuğu olmayanların, diğer bireylere oranla iş doyumunun düşük olduğu görülmüştür. Bireylerin iş doyumu ölçeği ile kurumda toplam çalışma süreleri arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere yapılan korelasyon analizi sonucunda istatistiksel anlamlı ilişki bulunmuştur (p < 0.05). Bireylerin çalışma süresi arttıkça iş doyumu düzeyleri artmaktadır. Korelasyona bakıldığında aralarındaki etkileşimin düşük olduğu görülmektedir (r: 0.329). Ek görevi olmayanların, içsel doyum ölçeğinin (44.45±7.11), dışsal doyum ölçeğinin (25.90±4.15) diğer bireylerin ortalamasından büyük olduğu görülmüştür.  Sonuç: Bir çocuğu olanların, diğer bireylere oranla dışsal doyumunun yüksek olduğu, çocuğu olmayanların, diğer bireylere oranla iş doyumunun düşük olduğu görülmüştür. Bireylerin toplamda çalışma süresi arttıkça iş doyumu düzeyleri artmaktadır. Ek görevi olmayanların, diğer bireylere oranla içsel, dışsal ve iş doyumunun yüksek olduğu görülmüştür. Nadiren sorun yaşayanların, sıklıkla sorun yaşayanlara göre içsel, dışsal ve iş doyumlarının yüksek olduğu görülmüştür
CR  - 1-Kuşdil M E, Bayram N, Aytaç S, Bilgel N. Çalışma yaşamında bireylerin yaptıkları işe ilişkin duygularının iş stres tepkileri üzerine etkisi. Endüstri İlişkileri Ve İnsan Kaynakları Dergisi,2005,6:15. www.İsguc.Org/Printout.Php?İd=184 - 67k -, 03/01/2014 2- Güneş Dağ D. Elazığ İli Fırat Tıp Merkezi, Devlet Hastanesi, SSK Hastanesi Ve Merkez
CR  - Sağlık Ocaklarında Görev yapan hemşirelerin iş doyumlarının değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi, 2006. 3- Çömezoğlu E. Ebelerin İş Doyumunu Etkileyen Faktörlerin Analizi. Sağlık Bilimleri
CR  - Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, 2007. 4- Çimen M, Şahin İ. Bir kurumda çalışan sağlık personelinin iş doyum düzeyinin belirlenmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 2000 (4):53-67. 5- Derin N. Devlet Hastanelerinde Çalışan Sağlık Personelinin İş Doyum Düzeyleri Ve Etkileyen Faktörler. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Eskişehir
CR  - Osmangazi Üniversitesi, 2007. 6- Yıldız N, Yolsal N, Ay P, Kıyan A. İstanbul Tıp Fakültesi’nde çalışan hekimlerde iş doyumu, İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası, 2003, 66(1):34-41. 7-Bodur S. Job Satisfaction Of Health Care Staffemployed At Health Centres İn Turkey.
CR  - Oxford Journal, Occupational Medicine, 2002, 52(6), 353-355. 8- Demircan D, Demirhan G. Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyum Düzeylerinin
CR  - Karşılaştırılması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,2004, 9(1):3-14. 9- Piyal Yb, Piyal B, Yavuz İ, Yavuz A. Sosyal Sigortalar Kurumu, Ankara Eğitim
CR  - Hastanesi’nde çalışanların iş doyumu. Kriz Dergisi, 2002, 10(1), 45-47.
CR  - Birgili F, Salış F, Özdemir S. Sağlık çalışanlarının iş doyumunu etkileyen bazı etmenlerin incelenmesi, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2010, 13 (2) 27-36.
CR  - Söylemez D. Sağlık Personelinin İş Doyumu İle İlgili Bir Metaanalizi Çalışması. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yöneticiliği Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, 2000.
CR  - Vara Ş. Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş Doyumu Ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Psikiyatri Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi, 1999.
CR  - Yavaş Ö. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyumu Ve Örgütsel Gereksinimlerine İlişkin Bir İnceleme. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Programı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi, 1993. 14- Erbil N, Bostan Ö. Ebe ve hemşirelerde iş doyumu, benlik saygısı ve etkileyen faktörler.
CR  - Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2004, Cilt: 7, Sayı: 3. 15- Çam O, Akgün E, Gümüş AB, Bilge A, Keskin GÜ. Bir Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları
CR  - Hastanesinde Çalışan Hekim Ve Hemşirelerin Klinik Ortamlarını Değerlendirmeleri İle İş Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Anatolian Journal Of Psychiatry, 2005; 6:213- 2 16- Cimete G, Gencalp Ns. Quality Of Life And Jobsatisfaction Of Nurses. Journal Of
CR  - Occupational Groups. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi, 1985. 22- Mercanlıoğlu Ç, Demografik değişkenler bazında iş tatmini boyutlarında oluşan farklılıklar: Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi personeline yönelik bir araştırma
CR  - Http://E-Dergi.Atauni.Edu.Tr/İndex.Php/Hyd/Article/Download/2760/2709.16.01.2014.
CR  - Oflaslı F. Denizli İlinde Sahada Çalışan Ebelerin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi, 2002. 24- Karlıdağ R, Ünal S, Yoloğlu S. Hekimlerde iş doyumu ve tükenmişlik düzeyi. Türk
CR  - Psikiyatri Dergisi, 2000, 11(1), 49-57. 25- Musal B, Ergin S. Pratisyen hekimlerde mesleki doyum. Toplum Ve Hekim Dergisi, 1993, 54, 26- Piyal Yb, Piyal B, Yavuz İ, Yavuz A. Sosyal Sigortalar Kurumu, Ankara Eğitim
CR  - Hastanesi’nde çalışanların iş doyumu. Kriz Dergisi, 2002, 10(1), 45-47. 27- Topçu M Ü. Malatya İl Merkezinde Çalışan Sağlık Personelinin İş Doyumu ve Etkileyen
CR  - Faktörler. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Malatya: İnönü Üniversitesi, 2009.
CR  - Aydın. Birinci Basamak Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik Ve İş Doyumunun Stresle Başa Çıkma Tarzları Ve Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Http://Sagliginbaskenti.Com/Theme/İmages/20/Files/Sagligin%20baskenti.Pdf#Page=4. 16/01/2014. 29-Aştı N. İstanbul Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanelerinde Çalışan
CR  - Hemşirelerin İş Günü Kaybı, Nedenleri, Sıklığı ve İş Doyumu İlişkisi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi,1993. 30- Dinç Sever A. Hemşirelerin İş Stresi İle Başa Çıkma Yolları ve Bunun Sonuçlarının
CR  - Araştırılması. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi,İstanbul: İstanbul Üniversitesi , 1997.
CR  - Aksayan S. Koruyucu ve Tedavi Edici Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyumu Etkenlerinin İrdelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi , 1990.
CR  - Şahan AG. Balıkesir İl Merkezinde Çalışan Ebelerin İş Doyum Düzeyleri ve Etkileyen Etmenler. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi,İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, 2010.
CR  - Aydın M. Mersin Belediye Sınırları İçinde Çalışan Ebelerin Mesleki Doyumu. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi; 2007.
UR  - https://dergipark.org.tr/tr/pub/husbfd/issue//103825
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/88803
ER  -