        TY  - JOUR
T1  - TÜRKİYE’DE ŞİRKETLERİN YATIRIM ARACI OLARAK SANAT
TT  - ART AS INVESTMENT TOOL OF COMPANIES IN TURKEY
AU  - Yağcı, Umut
AU  - Küpeli, Ali Ertuğrul
PY  - 2022
DA  - July
JF  - Uluslararası Disiplinlerarası ve Kültürlerarası Sanat
JO  - IJIIA Journal
PB  - Sibel KILIÇ
WT  - DergiPark
SN  - 2548-0634
SP  - 104
EP  - 121
VL  - 7
IS  - 14
LA  - tr
AB  - Günümüzde birçok özel şirket ve kuruluş yatırımlarını sanat alanına yöneltmeye, sergisponsorluklarından, sanatsal yarışmalara kadar pek çok alanda isimlerini göstermeye başlamışlardır.Şirketler bu tür yatırımlar yaparak sanatın özelleştirilmesi gerçekleştirilmeye çalışılır. Sanatı kendimenfaatlerine göre kullanarak hem reklamlarını yapmaya hem de adını temize çıkarmayaçalışmaktadırlar aslında. Şirketler, karşılarına ancak iyi bir oranda kar getirecek bir iş çıktığındayatırım yapmayı tercih ederler. Bu bağlamda ülkemizde özellikle büyük şirketlerin yaptıklarıyatırımlarla sanata yön verdiği gözlenmektedir. Bu yatırımların şirketlerce boşa çıkmayacağıdüşünüldüğünden günümüzde de bütün ekonomik olumsuzluklara rağmen devam etmektedir. Çünkütoplumu yönlendirme ihtiyacı her zaman önemini korumaktadır. Şirketlerin açtığı sergilerden,düzenlediği yarışmalardan ve kurduğu müzeler aracılığıyla, çeşitli sanatçıların eserlerine oldukçauygun bir bütçeyle doğrudan sahip olma imkanına kavuşması tesadüf değildir. Ayrıca yapılanyarışmalarla, ya da satın alınan koleksiyonlarla sanatçının eserlerinin piyasadaki değeriniarttırabildiği, bunun da zaten şirketlerin daha önceden elinde bulundurdukları koleksiyonlarındeğerine değer kattığı da şirketlerin sanat politikasının şaşırılmaması gereken doğal bir sonucudur.Böylece, şirketler yatırım yaptığı sanat alanında, sanatı hem kendi amaçlarına göre yönlendirdiğihem de sanat piyasasında edindikleri koleksiyonlar aracılığıyla yatırımlarına değer üstüne değerkattıkları görülmektedir.
KW  - Sanat
KW  - Şirketler
KW  - Yatırım Aracı
KW  - Sanat Piyasası
KW  - Ekonomi
KW  - Sergi
N2  - Today, many private companies and organizations have started to direct their investments in the fieldof art and show their names in many fields from exhibition sponsorships to artistic competitions.Companies try to privatize art by making such investments. In fact, they are trying to both advertiseand clear their name by using art for their own benefit. Companies prefer to invest only when theycome across a business that will generate a good profit. In this context, it is observed that especiallylarge companies direct the arts with their investments. Since it is thought that these investments willnot be wasted by the companies, they continue today despite all the economic negativities. Becausethe need to direct the society always maintains its importance. It is not a coincidence that companieshave the opportunity to directly own the works of various artists with a very affordable budget,through the exhibitions they organize, the competitions they organize, and the museums they haveestablished. In addition, it is a natural result of the art policy of the companies that the artist canincrease the value of his works in the market with the competitions held or the collections purchased,which adds value to the collections already held by the companies. Thus, in the field of art in whichcompanies invest, it is seen that they both direct the art according to their own purposes and addvalue to their investments through the collections they acquire in the art market.
CR  - Ashenfelter, Orley ve Kathryn Graddy (2003). “Auctions and the Price of Art”, Journal of
Economic Literature, Vol. 41, pp.763-786.
CR  - Bayındır, H. (2017). “Sanat Raporu 2017”. Forbes Türkiye, No.2.
CR  - Bozoğlu Demirdöven, J., &amp; Ödekan, A. (2009). Müzayedelerin sanat piyasalarındaki rolü ve
Türkiye&#039;deki yansımaları. İTÜ Dergisi/b, 5(1).
CR  - Calhoun, C. (2007). “Bourdieu Sosyolojisinin Ana Hatları”, çev. Güney Çeğin, Ocak ve Zanaat:
Pierre Bourdieu Derlemesi içinde, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 107.
CR  - Çildir, Ç., &amp; Fettahlıoğlu, H. S. (2019). SANAT VE PAZARLAMA İLİŞKİSİ. Kahramanmaraş
Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 47-61.
CR  - Demirel, E. Ü. (2017). Finansal Bir Yatırım Aracı Olarak Sanat ve Türk Sanat Piyasası.
DPT, Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977).
CR  - Edwards, Sebastian. (2004). “On the Economics of Latin American Art: Creativity Patterns and
Rates of Return”, Economia (Journal of the Latin American and Caribean Economics
Association), Spring Issue, pp.1-35.
CR  - Kanat, K. B., Diptaş, S., Hannon, J., &amp; Dudden, L. K. (2018). Trump’ın Bir Yılı. SET Vakfı
İktisadi İşletmesi.
CR  - Kösemen, İ. Begüm (2012). s. 165. “Türkiye’de Özel Sektörün Kültür ve Sanat Alanında Artan
Görünürlüğü”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,
Sayı:2(145-172), s. 159.
CR  - Octavian Esanu (2013). “Neoliberal Dönemde Çağdaş Sanatın Örgütlenmesi I/IV: ‘Postmodern’e
Karşı ‘Çağdaş’”, Çev. Nursu Örge, E-skop: http://www.e-skop.com
CR  - Ödekan, A., ve diğ., (2007). Modern Türk 2: Özel Koleksiyonlardan 1950-1970 Dönemi Resim
Sanatı (Cecan – Taviloğlu – Kabakçı – Bilge- Saka Koleksiyonları), İSMV, İBB ve MSÜ
ortak yayını, İstanbul.
CR  - Seçkin, Aylin ve Erdal Atukeren (2006). “Art and the Economy: A First Look at the Market for
Paintings in Turkey”, Economics Bulletin, Vol. 26, No. 3, pp.1-13.
[http://economicsbulletin.vanderbilt.edu/2006/volume26/EB-06Z10130A.pdf]
CR  - Stallabrass, J. (2009). s. 165. Contemporary art in a neoliberal climate. 현대미술사연구, 20, 125-
144.
CR  - Worthıngton, A.C. Ve Hıggs, H. (2003). “Art as an Investment: Short and Long-Term
Comovements in Major Painting Markets”. Empirical Economics, 28(4), p.649-668
CR  - Wu, Chin-Tao (2005). Kültürün Özelleştirilmesi: 1980 Sonrasında Şirketlerin Sanata Müdahalesi,
İstanbul: İletişim Yayınları, s. 23. s. 36.
UR  - https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijiia/issue//1170729
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2631371
ER  -