@article{article_1183688, title={Denizli İli Doğal Mera Alanlarının Bazı Vejetasyon Özellikleri}, journal={Journal of Agricultural Biotechnology}, volume={3}, pages={74–88}, year={2022}, author={Öten, Mehmet and Erdurmuş, Cengiz and Kiremitci, Semiha and İnal, İlker and Avcı, Mustafa and Yücel, Celal and Kabaş, Önder and Soysal, Mustafa}, keywords={Mera, Tekerlekli nokta metodu, Botanik Kompozisyon, Mera sınıfı ve sağlığı}, abstract={Bu çalışma Denizli ilinin 7 ilçe ve 12 köyden seçilen yüksek kesim meralarının vejetasyon özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2015 yılında yürütülmüştür. Ölçümler modifiye edilmiş tekerlekli lup metoduyla yapılmıştır. Vejetasyon etüdü sonucunda toplam 234 farklı türün varlığı tespit edilmiştir. Bu türlerden 51 adedi buğdaygil, 56 adedi baklagil ve 127 adedi ise diğer familyalara aittir. Meralarda bitki ile kaplılık oranları % 41.0 ile % 50.3 arasında değişmiştir. Mera alanlarında en sık rastlanan baklagil, buğdaygil ve diğer familyalara ait türler sırasıyla Vicia sativa, Cynodon dactylon ve Carduus pycnocephalus’tur. Tüm mera alanlarına ait botanik kompozisyonda azalıcılar, çoğalıcılar ve istilacı türlerin oranları sırasıyla % 13.0, % 22.0 ve % 65.0 olarak belirlenmiştir. İncelenen 1 merada mera durum sınıfının riskli ve 11 merada ise zayıf olduğu tespit edilmiştir. Mera sağlığı açısından yapılan sınıflamada Acıpayam İlçesi Karahöyük merası, Tavas Solmaz, Garipköy ve Kızılca meraları “iyi” olarak diğer meralar ise “orta” olarak belirlenmiştir. İhtiva ettiği bitki kompozisyonu, mera durum ve sınıfı ile mera sağlığı dikkate alındığında 12 mera içerisinde Tavas ilçesi Solmaz köyü ve Acıpayam İlçesi Karahüyük meraları en iyi meralar olarak belirlenmiştir.}, number={2}, publisher={Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi}, organization={Bu çalışma; T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı, Tarımsal Araştırma ve Politikalar Genel Müdürlüğü (TAGEM) ile Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünce (BUGEM) desteklenmiştir.}