@article{article_1238616, title={Path analysis, Genetic Variability and Correlation Studies of Related Characters for Forage Soybean (Glycine max (L.) Merill)}, journal={Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi}, volume={6}, pages={1513–1528}, year={2023}, DOI={10.47495/okufbed.1238616}, author={Hızlı, Hatice and Çubukçu, Pınar and Şahar, Ahmet Korhan}, keywords={Path analysis, Genetic variation, Soybean, Heritability, Correlation}, abstract={Bu çalışma, genetik değişkenliğin kapsamını ve modelini değerlendirmek, karakterler arasındaki genetik korelasyonu ortaya çıkarmak ve çeşitli karakterlerin yeşil ot verimi üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkilerini tahmin etmek için yapılmıştır. Deneme, 4 soya çeşidi ve hattı ile Tesadüf Blokları Deseninde ve altı tekerrürlü olarak yapılmıştır. Fenotipik varyasyon katsayısı (PCV) genotipik varyasyon katsayısından (GCV) daha yüksek bulunmuştur, ancak tüm karakterler için bu iki tahmin arasındaki fark değişkenliği bazılarında çok yakın, bazılarında çok büyük ve diğerlerinde orta düzeyde tespit edilmiştir. Genetik parametrelerle ilgili olarak, yeşil ot verimi, boğum sayısı, % 50 çiçeklenme gün sayısı ve kuru ot verimi için geniş anlamda kalıtım derecesi (h2), genetik ilerleme (GA) ve ayrıca genetik ilerleme yüzdesi (GAM%) için yüksek değerler kaydedilmiştir. Genotipik korelasyon katsayıları (rg), tüm karakterlerde fenotipik korelasyon katsayılarından (rp) daha büyük bulunmuştur, bu nedenle karakter çiftleri arasında güçlü bir doğal ilişki belirlenmiştir. Yem verimi ile genotipik, fenotipik ve çevresel korelasyon katsayılarının sonuçları ilk bakla yüksekliği, %50 çiçeklenme gün sayısı ve ham protein oranı dışında pozitif ve anlamlı bulunmuştur (P <0.05). Yol katsayısı analizi, olgunlaşma gün sayısı yem verimine maksimum doğrudan katkısı olduğunu ortaya çıkardı. Yol katsayısı analizlerine göre, yem verimi üzerinde en büyük doğrudan etki olgunlaşma gün sayısı tespit edilmiştir.}, number={2}, publisher={Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi}, organization={TAGEM}