@article{article_1305569, title={DİVAN ŞAİRLERİNİN BİRBİRLERİYLE İLGİLİ MANZUM DEĞERLENDİRMELERİ}, journal={Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi}, pages={87–128}, year={2005}, author={Coşkun, Menderes}, keywords={Osmanlı Türk şairleri, değerlendirme, övgü, eleştiri, divan}, abstract={Bu yazının konusunu, klâsik Türk şairlerinin birbirleriyle ilgili manzum sözleri ve değerlendirmeleri oluşturmaktadır. Şairler fahriye içerikli beyitlerinde kendilerini zihinlerindeki üstat şairlerle kıyaslamış-lar ve çoğu kere etkileyici veya sanatlı bir ifade oluşturma hatırına kendilerini onlardan üstün görmüşlerdir. Ayrıca nazire olarak yazılan gazel ve kasidelerde, kendisine nazire yazılan şair, çoğunlukla övgüyle anılmıştır. Türk şairleri 15. asırdan sonra kendi şairliklerini övmek için klâsik Fars ve Arap şairlerinin yanı sıra Nevâyî, Bâkî, Nâbî, Nef’î, Neşâtî, Sâbit, Sâlim ve Nedîm gibi Türk şairlerini de üstat sembolü olarak kullanmaya başlamışlardır. 18. yüzyılda sayısı oldukça kaba-rıklaşan şairleri değerlendirmek maksadıyla Osmanzâde Tâ’ib, Seyyid Vehbî ve Erzurumlu Zihnî gibi şairler tarafından toplu şair değerlen-dirmeleri yapılmıştır.}, number={13}, publisher={Kültür Ocağı Vakfı}