TY  - JOUR
T1  - YÜKSEK MAHKEME KARARLARINDA İHMALİ SUÇ
TT  - CRIME OF OMISSINON IN COURT OF CASSATION VERDICTS
AU  - Şare, Ersin
PY  - 2023
DA  - December
DO  - 10.51562/nkuhukuk.1306942
JF  - Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
JO  - NKU Hukuk Fakültesi Dergisi
PB  - Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2717-9621
SP  - 171
EP  - 218
VL  - 4
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Bir kişinin aktif bir eylemini ceza hukuku bağlamında hareket olarak açıklamak kolaydır. Ancak pasif kalmasını ceza hukuku bağlamında hareket olarak kabul edebilmek için “belli durumlarda hareket geç” emrini veren bir dayanak norma ihtiyaç vardır. İhmali suçlar esasında “yap” emrini veren normlara itaatsizliktir. Bir kişinin öldürülmesini yasaklayan norma uymak kolaydır; zira kişi ne yapmaması gerektiğini bilir. Ancak belli bir durum karşısında harekete geç emrini veren norma uyulması kişi bakımında güçlük arz edebilir. İhmali suçlar kendi arasında gerçek ihmali suçlar ile görünüşte ihmali suçlar olarak ayrıma tabi tutulmaktadır. Gerçek ihmali suçlar, kişinin kanunda tanımlanan ve emredilen icrai davranışı kasten yapmamasıyla oluşmakta olup suçun gerçekleşmesi için ayrıca neticenin de gerçekleşmesi aranmamaktadır. Kural olarak icrai bir hareketle işlenen suçun ihmali bir hareketle işlenmesine görünüşte ihmali suç denilmektedir. Örneğin kasten öldürme suçu böyledir. Görünüşte ihmali suçlar neticeli suçlardır. TCK’ya göre neticeyi önlemek için icrai davranışta bulunma yükümlülüğü kanundan, sözleşmeden ya da önceden gerçekleştirilen tehlikeli hareketten kaynaklanabilir.
KW  - İhmal
KW  - Hareket
KW  - Kasten Öldürme
KW  - Nedensellik Bağı
KW  - Neticeyi Önleme Yükümlülüğü
N2  - In the framework of criminal law, it is simple to define an active action of a person as an act. However, there must be a guiding rule that directs people to "act in certain circumstances" in order for the criminal justice system to acknowledge someone's inaction as an act. Omission are essentially acts of disobedience to rules that demand that one "do." A norm that forbids the murdering of a person is simple to follow because everyone is aware of what is improper. However, it could be challenging for someone to follow the rule dictating action in a particular circumstance. Omission offenses are divided into actual omission offenses and apparent omission offenses. Actual omission offenses occur when the person does not perform the executive behavior defined and ordered in the law, and for the occur of the crime, the realization of the result cannot be sought. As a rule,  a crime performed with an active action, if performed with omission is called apparent omission offenses. For example, the crime of willful murder is like this. Apparent omission offenses are consequential crimes. The Turkish Penal Code states that a duty to take action to avert a consequence may result from the law, a contract, or an earlier risky act.
CR  - Alacakaptan U, Suçun Unsurları (1. Baskı, Sevinç Matbaası 1975)
CR  - Artuk ME, Gökcen A, Alşahin ME ve Çakır K, Ceza Hukuku Genel Hükümler (11. Baskı, Adalet Yayınevi 2017)
CR  - Artuk ME, Gökcen A, Alşahin ME ve Çakır K, Ceza Hukuku Özel Hükümler (18. Baskı, Adalet Yayınevi 2019)
CR  - Aydın D, Türk Ceza Hukukunda Suça İştirak (1. Baskı, Yetkin Yayınları 2009)
CR  - Bayraktar K, ‘Kasten Öldürme’ (1. Baskı) Özel Ceza Hukuku Cilt II Kişilere Karşı Suçlar 1 (On İki Levha Yayıncılık 2017)
CR  - Centel N, ‘İhmali Davranışla Kasten Öldürme veya Yaralama Suçu (TCK. m. 83, 88/2)’ (2010) Alman-Türk Karşılaştırmalı Ceza Hukuku Cilt III Prof. Dr. Köksal Bayraktar’a Armağan, 75-91
CR  - Centel N, Zafer H ve Çakmut Ö, Kişilere Karşı İşlenen Suçlar (4. Baskı, Beta Yayınevi 2017)
CR  - Centel N, Zafer H ve Çakmut Ö, Türk Ceza Hukukuna Giriş (11. Baskı, Beta Yayınevi 2020)
CR  - Demirbaş T, Ceza Hukuku Genel Hükümler (8. Baskı, Seçkin Yayınevi 2012)
CR  - Dönmezer S, ‘İhmal Suretiyle İcra Suçları’ (1944) 9 (3-4) İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 473-494
CR  - Dönmezer S, Kişilere ve Mala Karşı Cürümler (15. Baskı, Beta Yayınevi 1998)
CR  - Dönmezer S ve Erman S, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Cilt II (14. Baskı, Der Yayınları 2019)
CR  - Erbaş R, Türk Ceza Kanunu’nda Görünüşte İhmali Suçlarda Garantörlük (1. Baskı, On İki Levha Yayınları 2019)
CR  - Erem E, Danışman A ve Artuk ME, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (14. Baskı, Seçkin Yayınevi 1997)
CR  - Gökcen A ve Balcı M, ‘Kasten Öldürme ve Yaralama Suçlarının İhmali Davranışla İşlenmesi (TCK m. 83, 88)’ 
(2012) 7 (18) Ceza Hukuku Dergisi, 7-30
CR  - Hakan Hakeri, Ceza Hukuku Genel Hükümler (19. Baskı, Adalet Yayınevi 2016)
CR  - Hakeri H, Ceza Hukukunda İhmal Kavramı ve İhmali Suçların Çeşitleri (1. Baskı, Seçkin Yayınevi 2003)
CR  - Heinrich B, Ceza Hukuku Genel Kısım II Editör Yener Ünver Çevirenler: Hakan Hakeri, Yener Ünver, Veli Özer Özbek,
CR  - Özlem Yenerer Çakmut, Koray Doğan, Ramazan Barış Atladı, Pınar Bacaksız, İlker Tepe, Gülsün A. Aygörmez
CR  - Uğurlubay, Erdal Yerdelen, Serkan Meraklı, Atacan Bozyel, Emine Kabak Yüce, Merve Selin Şohoğlu, İlhan Bulut (1. 
Baskı, Adalet Yayınevi 2015)
CR  - Hilgendorf E ve Valerius B, Alman Ceza Hukuku Genel Kısım, Çeviren: Salih Oktar (1. Baskı, Yetkin Yayınları 2021)
CR  - İçel K, Ceza Hukuku Genel Hükümler (1. Baskı, Beta Yayınevi 2016)
CR  - İçel K, Suçların İçtimaı (1. Baskı, Sermet Matbaası 1972)
CR  - Jescheck H-H, Alman Ceza Hukukuna Giriş, Çeviren: Feridun Yenisey (1. Baskı, Beta Yayınevi 2007)
CR  - Katoğlu T, Ceza Hukukunda Hukuka Aykırılık (1. Baskı, Seçkin Yayınevi 2003)
CR  - Kunter N, Suçun Maddi Unsurları Nazariyesi (1. Baskı, İsmail Akgün Matbaası 1954)
CR  - Önder A, Ceza Hukuku Genel Hükümler Cilt II-III (2. Baskı, Beta Yayınevi 1992)
CR  - Önder A, Şahıslara ve Mala Karşı Cürümler ve Bilişim Alanında Suçlar (1. Baskı, Filiz Kitabevi 1994)
CR  - Öntan Y, Ceza Hukukunda Davranış ve Netice (1. Baskı, Seçkin Yayınevi 2021)
CR  - Özen M, Ceza Hukuku Özel Hükümler Dersleri (5. Baskı, Adalet Yayınevi 2020)
CR  - Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (10. Baskı, Seçkin Yayınevi 2019)
CR  - Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (17. Baskı, Seçkin Yayınevi 2022)
CR  - Öztürk B ve Erdem MR, Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku (13. Baskı, Seçkin Yayınevi 2013)
CR  - Palazzo F, Corso Di Diritto Penale Parte Generale (Ottava Edizione, G. Giappichelli Editore 2022)
CR  - Pisapia G D, İtalyan Ceza Hukuku Müesseseleri Genel Kısım Çeviren: Atıf Akgüç (1. Baskı, Yarı Açık Cezaevi 
Matbaası 1971)
CR  - Soyaslan D, Ceza Hukuku Genel Hükümler (7. Baskı, Yetkin Yayınevi 2016)
CR  - Soyaslan D, Ceza Hukuku Özel Hükümler (13. Baskı, Yetkin Yayınevi 2020)
CR  - Şare E, ‘Yüksek Mahkeme Kararlarında Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Neden Olma Suçu (TCK m. 87/4)’ 
(2020) 25 (43) Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 279-334
CR  - Taner T, Ceza Hukuku Umumi Kısım (3. Basım, İsmail Akgün Matbaası 1953)
CR  - Taşkın OE, ‘Akıl Hastası Üzerindeki Bakım ve Gözetim Yükümlülüğünün İhlali Suçu’ (2016) 65 (4) Ankara 
Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2471-2485
CR  - Tezcan D, Erdem MR ve Önok RM, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (17. Baskı, Seçkin Yayınevi 2019)
CR  - Toroslu H, Ceza Hukukunda İsnat Yeteneği (1. Baskı, Savaş Yayınevi 2015)
CR  - Toroslu N, Ceza Hukuku Genel Kısım (18. Baskı, Savaş Yayınevi 2012)
CR  - Tozman Ö, ‘İhmal Suçlarında Teşebbüs ve Gönüllü Vazgeçme’ (2009) 22 (84) Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 160-
187
CR  - Yüce TT, Ceza Hukukunun Temel Kavramları (1. Baskı, Turhan Kitabevi 1985)
CR  - Yenisey F ve Plagemann G, Alman Ceza Kanunu (1. Baskı, Beta Yayınevi 2009)
CR  - Zafer H, Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m. 1-75 (4. Baskı, Beta Yayınevi 2015)
UR  - https://doi.org/10.51562/nkuhukuk.1306942
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3176404
ER  -