@article{article_1464664, title={TÜRKİYE’DE ÇEVRE DİLBİLİM UYGULAMALARI}, journal={Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD)}, pages={65–76}, year={2025}, DOI={10.20427/turkiyat.1464664}, author={Tahir, Dilek and Şahin, Sedat}, keywords={Dilbilim, çevre, çevrebilim, çevre dilbilim, Fill}, abstract={Dilbilimde yapısalcılığın kurucusu olarak kabul edilen Saussure’nin yöntemleri sosyal bilimlerin yanı sıra doğa bilimleri ve fen bilimlerinde de kullanılmıştır. Uygulamalı dilbilimin alt dallarından biri olan çevrebilim kavramını ise ilk defa Ernst Haeckel biyoloji alanında kullanmıştır ve ardından sosyal bilimler alanında yerini almıştır. Einar Haugen ilk kez çevre dilbilim kavramını kullanmış, Alwin Fill ise bu soyut anlayışı geliştirerek ve çevrebilimi temel alarak kavramı çevre ile dil düzlemine aktarmıştır. Çevre dilbilim, bir yandan hayvanların, bitkilerin, su, toprak vb. yaşam kaynaklarının tahribatı ve korunması üzerinde dururken, öte yandan dillerin zarar görüp yok olması konusuna vurgu yapmıştır. Dil, dünyanın her yerinde insan ile birlikte yaşayan bir olgu olduğundan, dilin yanlış kullanımı, unutulması ya da yok olması o dile mensup kişilerin de etkilenmesi anlamına gelebilir. Bu etkileme ve zarar görme sürecini engellemek adına, çevre dilbilim hakkında farkındalık yaratmak önem arz etmektedir. Türkiye’de birçok alanda çevrebilim açısından yapılmış çalışmalar bulunmasına rağmen, okullarda çevre konusu, dolaylı olarak farklı ders kitaplarının içinde ünitelerle sınırlı kalmıştır. Çevre dilbilim ise Türkiye’de arka planda kalmış, pek bilinmeyen bir bilim dalıdır. Dilimizi, kültürümüzü, çevremizi, hayvanları, yaşam kaynaklarımızı korumak, bu konuda farkındalık yaratmak ve daha bilinçli nesiller yetiştirmek adına okullarda çevre dilbilim derslerinin konulması, Türk toplumuna çevre dilbiliminin ve amaçlarının tanıtılması önerilmektedir.}, number={42}, publisher={Hacettepe Üniversitesi}