@article{article_1540999, title={BAĞLANMA STİLLERİ, ÇATIŞMA YÖNETİMİ ve İLİŞKİ BAĞLILIĞI: YATIRIM MODELİ ÇERÇEVESİNDE BİR İNCELEME}, journal={Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi}, volume={65}, pages={559–580}, year={2025}, DOI={10.33171/dtcfjournal.2025.65.1.23}, author={Can, Fatma}, keywords={Yetişkin bağlanma stilleri, Çatışma çözme startejileri, İlişkiye bağlılık, Yatırım modeli}, abstract={Bu araştırma, yetişkin bağlanma stilleri ile yatırım modeli bileşenleri (doyum, seçenekler ve yatırım) arasındaki ilişkide çatışma çözme stratejilerinin aracı rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmaya 237’si (%59.1) kadın ve 164’ü (%40.9) erkek olmak üzere flört ilişkisi olan, sözlü/nişanlı ve evli, toplam 401 kişi katılmıştır. Katılımcılara kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak ulaşılmış ve çevrimiçi ortamda hazırlanan anketi doldurmaları istenmiştir. Katılımcılardan Demografik Bilgi Formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II, İlişki İstikrarı Ölçeği ve Romantik Partner Çatışma Ölçeğini doldurmaları istenmiştir. Bulgular, hem kaygılı hem de kaçınmacı bağlanmanın, çatışma gibi stresli durumlara verilen tepkilerin farklılaşmasıyla ilişkili olduğunu ve bu farklı tepkilerin de ilişkideki doyum, yatırım ve alternatiflerin niteliği gibi ilişki sonuçlarını önemli ölçüde şekillendirdiğini göstermektedir. Kaygılı bağlanma stiline sahip bireylerin etkileşimsel tepkisellik, baskınlık gibi çatışmaya aktif katılımla ilişkili çatışma çözme stratejilerini tercih ettikleri ve bu durumun ilişki doyumunu olumsuz etkilerken, seçenekleri daha fazla değerlendirmeyle ilişkili olduğu görülmüştür. Kaçınmacı bağlanma stiline sahip bireylerin ise kaçınma ve boyun eğme gibi pasif stratejiler benimsediği ve bu stratejilerin ilişki yatırımı ve doyumu üzerinde olumlu etkiler yaratabileceği bulunmuştur. Bu sonuçlar, bağlanma stillerinin farklı çatışma çözme stratejileri aracılığıyla, romantik ilişkilerdeki dinamikler üzerindeki belirleyici rolünü ortaya koyarken, bağlanma teorisinin ilişki süreçlerinin anlaşılmasındaki önemini vurgulamaktadır. Bu bulgular, ilişki kalitesini artırmayı hedefleyen müdahale programlarının geliştirilmesine katkı sağlayabilir.}, number={1}, publisher={Ankara Üniversitesi}