@article{article_1565340, title={Ekonomik Karmaşıklık ve Enerji Yoğunluğu Karbon Emisyonlarını Nasıl Etkiliyor? Çevresel Kuznets Eğrisi Yaklaşımına Dayalı Bir Model Uyarlaması}, journal={Bulletin of Economic Theory and Analysis}, volume={10}, pages={1263–1294}, year={2025}, DOI={10.25229/beta.1565340}, author={Şentürk, Canan}, keywords={Sürdürülebilir Kalkınma, Ekonomik Karmaşıklık, Çevresel Bozulma, Enerji Yoğunluğu, ARDL Sınır Testi}, abstract={Ülkelerin üretken yapılarının karmaşıklığına karşılık gelen bir gelir düzeyine yakınsama eğilimi, sürdürülebilir ekonomik büyüme sağlamak için daha yüksek karmaşıklığa yol açan koşullar yaratmaya odaklanmalarını gerektirmektedir. Bu durumda daha karmaşık bir üretken yapı, daha yüksek üretkenliğe ve daha yüksek büyüme oranlarına yol açmaktadır. Ayrıca karmaşıklık düzeyinin/katma değer yaratımının yüksek olduğu ürünlerde ihracat paylarının artması, gelir artışıyla pozitif olarak ilişkilendirilmektedir. Bununla birlikte, ekonomik karmaşıklığın artması, bir noktaya kadar daha yüksek kirlilik sebebi ile çevresel bozulmaya yol açabilmektedir. Bu noktada çalışmada ele alınan temel soru, Çevresel Kuznets Eğrisi (EKC) hipotezi temel formunda gelir üzerinden kurgulandığı gibi ‘ECI’nın da belirli bir düzeyin üzerine çıkması halinde, eğilimi tersine döndürerek çevresel iyileşmeye yol açıp açmadığı’dır. Bu bağlantı sebebiyle çalışmada EKC modelinin uyarlamasıyla, gelir yerine, ekonomik karmaşıklık endeksi esas alınmaktadır. Çevresel bozulmanın kontrolünün enerji yoğunluğunun azaltılmasıyla başlayacağı düşüncesinden hareketle, modele enerji yoğunluğu da dahil edilmektedir. Bu bağlamda çalışmada Türkiye için 1995-2021 dönemine ait veriler kullanılarak ARDL Sınır Testi yaklaşımıyla ekonomik karmaşıklık ve enerji yoğunluğunun karbon emisyonlarını nasıl etkilediği araştırılmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre hem uzun dönemde hem de kısa dönemde değişkenler arası anlamlı istatistiksel ilişki söz konusudur. Türkiye için temiz enerji gelişimi; toplam birincil enerji tüketimi ve fosil yakıt payını azaltmanın bir yolu olarak kredi ve enerji sübvansiyonları; enerji geçişi teşvikinin arttırılması gibi iyi uygulama örneklerini içeren politikaların geliştirilmesi ve önceliklendirilmesinin yerinde olacağı düşünülmektedir.}, number={3}, publisher={Mehmet SONGUR}