@article{article_1581779, title={Çocukluk Çağı Travmalarının Ahlaki Olgunluk Üzerindeki Etkisi: Isparta Örneklemi}, journal={Türk Din Psikolojisi Dergisi}, pages={119–144}, year={2025}, DOI={10.59379/tdpd.1581779}, author={Çetinkaya, Melike Nur and Memiş, Mustafa}, keywords={Din psikolojisi, Çocukluk dönemi, Travma, Dindarlık, Ahlaki olgunluk}, abstract={Bu makalenin amacı, çocukluk çağı travmalarının bireylerin ahlaki olgunluk düzeylerine etkisini çok boyutlu olarak incelemektir. Araştırmanın örneklemini, Isparta ilinde ikamet eden ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 352 denek oluşturmuştur. Örneklemin demografik özellikleri, araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu aracı-lığıyla toplanmıştır. Çocukluk dönemine ilişkin travma düzeyleri, geçerlik ve güvenirliği sağlanmış Çocukluk Çağı Travma Ölçeği ile ahla-ki olgunluk düzeyleri ise Ahlaki Olgunluk Ölçeği ile ölçülmüştür. Araştırmada, mevcut durumu betimlemeye ve değişkenler arası ilişkileri analiz etmeye olanak tanıyan betimsel ve ilişkisel tarama modelleri tercih edilmiştir. Çalışmada, katılımcılara ait veriler, çevrim içi anket formlarıyla toplanmıştır. İkili grup karşılaştırmalarında bağımsız örneklem t-testi, üç ve daha fazla grup karşılaştırmalarında anova kullanılmıştır. Parametrik analizlerde grup farklarını belirlemek için Bonferroni yöntemiyle Post Hoc testi uygulanmıştır. Ahlaki olgunluk ile çocukluk çağı travmaları ve alt boyutları arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon analiziyle incelenmiştir. Çalışmanın bulguları, çocukluk çağı travmalarının belirli demografik değişkenlerle anlamlı düzeyde ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. İlkokul mezunu katılımcıların çocukluk çağı travma puanlarının, ortaokul, lise, ön lisans, lisans ve lisansüstü mezunu katılımcıların puanlarına oranla daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ebeveynleri boşanmış bireylerin, ebeveynleri birlikte olan bireylere göre daha yüksek düzeyde çocukluk çağı travması yaşadıkları belirlenmiştir. Aynı şekilde, “dindar olmayan” veya “az din-dar” olan katılımcıların çocukluk çağı travma puanlarının, “dindar” ve “çok dindar” olan bireylerin puanlarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Buna karşın, cinsiyet değişkeninin çocukluk çağı travmaları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin bulunmadığı görülmüştür. Ahlaki olgunluk düzeyine ilişkin bulgular ise farklı demografik değişkenlerle farklılık göstermiştir. Cinsiyet ve anne-baba birlikteliği değişkenlerinin, bireylerin ahlaki olgunluk düzeyleri üzerinde anlamlı bir etkisinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Eğitim düzeyine göre yapılan karşılaştırmalarda, ilkokul mezunu bireylerin ahlaki olgunluk düzeylerinin ortaokul, lise, ön lisans, lisans ve lisansüstü mezunlarına göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Algılanan dindarlık değişkenine göre ise “dindar olmayan” ve “az dindar” olan katılımcıların ahlaki olgunluk düzeylerinin, “dindar” ve “çok dindar” olan katılımcılardan daha düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır.}, number={11}, publisher={Mustafa KOÇ}