@article{article_1588114, title={İbn Useymin’in Tefsirinin Arap Dilbilimine Göre İncelenmesi}, journal={Amasya Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi}, volume={2}, pages={64–91}, year={2025}, DOI={10.70869/asbad.1588114}, author={İncel, Saim}, keywords={Tefsir, Arap Dili, Meâni’l-Kurân, Müfredâtü’l-Kur’ân, İbn Useymin.}, abstract={İbn Useymîn’in rivâyet ve dirayet unsurlarını bir araya getirerek gerçekleştirdiği Kur’an tefsirinde, meâni’l-Kur’ân’ın klasik Arap edebiyatı kurallarına göre dilbilimsel analizlerine ayrı bir önem verilmiştir. Onun tefsir metodolojisinde, âyetlerdeki kelimelerin dizimine tefsir -Arap dilbilimi bütünlüğü içerisinde lügat anlamı, köken, morfoloji, kavramsal anlam, sentaks, bağlam, belagat ve kıraat unsurları çerçevesinde analiz edildiği görülmektedir. İbn Useymîn’in tefsir metodolojisinde, Kur’an’ın doğru bir şekilde anlaşılması için Arap dilbilgisinin öğrenilmesi ve bu kaidelere göre tefsir yapılması temel bir ilkedir. Bu doğrultuda, kelimelerin semantik açıdan detaylı analizini değinilmekte; söz konusu kelimenin siyak içerisinde kazandığı anlamları ve şer‘î anlamları kavramsal olarak açıklanmaktadır. Özellikle, Kur’an metninde yer alan anlamdaş ve sesteş kelimelerin tefsirinde detaylı analizlere girişir. Tefsirlerinde, zaman zaman dilbilgisel ihtilafları ele alarak, bunlar arasında kuvvetli gördüğü delile göre tercih yapar. Bunun yanı sıra, müfredâtü’l-Kur’ân’ı Arap şiir divanlarından isitişhâd yaparak kelimelerin edebi ve dilsel bağlamlarını güçlendirmektedir. Kur’an’ın anlamını aktarmada Arap dilbiliminin önemini vurgulayarak, Kur’an’ın ilk muhatapları olan Arapların dil yapısına göre tefsir metodolojisini kurgulamıştır. Bu çalışma İbn Useymîn’in Kur’an tefsirinde Arap dili ve anlam bilimlerine yaklaşımını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmamızın kapsamı müfessirin Kur’an tefsirinde Kur’an kelimelerini Arap dilbilimi açısından tefsiri ile sınırlıdır. Çalışmada nitel araştırma yöntemleri kullanılarak veriler toplanıp, analiz edilmektedir. Şüphesiz, Arap dilbilimin tefsir üzerindeki etkisi, özellikle kelimelerin morfolojik yapılarına ve âyetlerde kullanılan dilsel özelliklere yapılan vurgularda öne çıkar. Bu bağlamda, tefsir ilmini doğuşundan itibaren klasik dönemden asrımıza kadar meâni’l-Kur’ân, müfredâtü’l-Kur’an ve müşkilü’l-Kur’ân gibi ulûmü’l-Kur’ân ilimleri Kur’an kelimelerinin yorumlanmasında önemli bir yer tutmaktadır. Bu bağlamda, dilbilim ve tefsir ilişkisini İbn Useymîn’in dil bilgisine yaklaşımı üzerinden ele almak, onun tefsir metodolojisini anlamak açısından çalışmaya değer kazandıracaktır.}, number={1}, publisher={Amasya Üniversitesi}