@article{article_1589519, title={TÜRKİYE, İSVİÇRE, BELÇİKA VE NORVEÇ’İN GÖÇMENLERİN GÖNÜLLÜ GERİ DÖNÜŞLERİNE İLİŞKİN YAKLAŞIMLARI}, journal={Gaziantep Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi}, volume={6}, pages={75–86}, year={2024}, DOI={10.55769/gauniibf.1589519}, author={Bulut, Yakup and Bulut, Ayşegül}, keywords={Gönüllü Geri Dönüş, Türkiye, İsviçre, Belçika, Norveç}, abstract={Göç kavramı farklı nedenlerle olsa da bir şekilde insanların yer değiştirmesini içermektedir. İsteğe bağlı göçler belli ölçülerde istisna tutulursa, gönüllü geri dönüşler, çoğunlukla zorunlu göçe maruz kalanların kendi topraklarına geri dönme arzusunu dikkate almaktadır. Bu bağlamda, uluslararası hukukun ve yerel imkânların öngördüğü kriterler, geri dönmek isteyen göçmenler açısından çok önemlidir. Diğer bir ifade ile hayati tehlike ve güvenli yaşam açısından bir sorun olmadığı müddetçe, insanlar kendi ana topraklarında ve kendi kültürleri içinde yaşamayı istemekte, böylece gönüllü olarak geri dönmeyi arzu edebilmektedirler. Elbette ki, zorunlu göçe maruz kalanların, göç edilen ülkelerde kalış süreleri, yeni yaşam tarzları ve alışkanlıkların değişimi gönüllü geri dönüşleri etkilemektedir. Ancak insanların vatan algısı ve kendi topraklarında yaşama isteği, güçlü bir duygu olduğundan, “gönüllü geri dönüşlerin” her zaman mümkün olabileceğini söylemek yanlış olmayacaktır. Bugün birçok ülkenin, farklı isimlerle de olsa, geri dönüşe ilişkin benzer uygulamaları hayata geçirdiği görülmektedir. Geri dönüşler, “zorunlu” ve “gönüllü” şeklinde bir tasnife tabi tutulduğunda farklı uygulamalar olabilir. Ancak gönüllü geri dönüşlerde, bireyin iradesinin öne çıktığı söylenebilir. Örneğin Türkiye dahil, İsviçre, Belçika ve Norveç incelendiğinde, zorunlu geri dönüşler, politik, idari ve güvenlik nedenlerinden dolayı gerçekleşirken, gönüllü geri dönüşlerin, bireylerin kendi irade ve istekleri doğrultusunda gerçekleştiği görülmektedir. Gönüllü geri dönüş sürecinde, bireylere çeşitli alanlarda sağlanan destek hizmetleri, söz konusu ülkelerdeki geri dönüş uygulamalarının ortak ve baskın özelliğini oluşturmaktadır. Dolayısıyla, geri dönüşün gönüllülük temelli gerçekleştirilmesi için daha fazla çaba gösterildiği söylenebilir. Bu açıdan çalışma, bu dört ülkenin geri dönüşe ilişkin nasıl bir yaklaşım benimsediğini ve ne tür strateji ve uygulamaları hayata geçirdiğini ortaya koymaya çalışmaktadır.}, number={2}, publisher={Gaziantep Üniversitesi}