@article{article_1624291, title={Din Eğitiminin Temelinde Yatan Dört İlke}, journal={Amasya İlahiyat Dergisi}, pages={506–525}, year={2025}, translator={Bilecik Karacan, Sümeyra}, keywords={Din Eğitimi, İlke, Ahlak, Yöntem, Pedagoji}, abstract={Bu eser, Clyde Weber Votaw tarafından kaleme alınmış ve 1910 yılında yayımlanmıştır. Çalışmada Votaw, din eğitimine temel olan dört temel prensip belirleyerek açıklamaktadır. Birinci ilke, din yaşamın temel unsurudur. Buna göre, din yalnızca itikadi bir olgu değildir. Yazar, bu ilkeyle dinin hayatın tüm alanlarında yaşama yansıyan bir inanç, ibadet, ahlak ve davranış bütünü olduğunu açıklamakta ve din eğitiminde de bu bütünlüğün gözetilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. İkinci ilke, eğitim sisteminin tümünde ahlaki ve dini amaçların bulunması gerektiğidir. Dinin amaçladığı ahlaki değerlere sahip insan modelini yetiştirmede bilimsel düşünceyle iş birliği içerisinde hareket edilerek modern çağın gerektirdiği kazanımlara ulaşmanın mümkün olacağı belirtilmektedir. Din eğitiminin temelinde yatan üçüncü ilke, din eğitimi kaynakları kapsayıcı olmalıdır. Yazar, burada düşüncelerini İncil üzerinden ifade etmektedir. Ancak metin okunurken, kutsal kitaplara genellenerek, kutsal kitapların din eğitiminde yorumlayıcı bir yaklaşımla günümüz problemlerine cevap verebilecek önemli kaynaklar olduğu yorumuyla okunabilir. Din eğitiminin temelinde yatan son ilke, din eğitiminde çocuğun ihtiyaçlarının gözetilmesidir. Burada, çocuğun gelişimsel özelliklerini bilerek buna uygun eğitim içeriği oluşturulması, ahlaki-dini prensipleri telkin etmekten ziyade yaşayarak örnek olunması ve hikayelerden kıssalardan faydalanılarak ahlaki-dini davranışların öğretilmesi tavsiye edilmektedir. Çalışma, incelendiğinde din eğitiminin temelinde yatan dört ilkenin, yalnızca eserin kaleme alındığı döneme hitap etmediği, günümüzde de geçerliliğini koruduğunu ve bu durumun eseri kıymetli kıldığını söylemek mümkündür.}, number={25}, publisher={Amasya Üniversitesi}