@article{article_1634489, title={Kur’ân-ı Kerîm’de Şekāvet Teriminin Semantik Tahlili}, journal={Gümüşhane Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi}, volume={14}, pages={745–769}, year={2025}, DOI={10.53683/gifad.1634489}, author={Çelik Koç, Zeynep}, keywords={Tefsir, Kur’an, Hadis, Semantik, Şekāvet, Mutsuzluk.}, abstract={İnsanlar mutluluğun peşinden koşsalarda birçoğunu mutsuzluk kaplamıştır. Bu sebeple mutsuzluk nedir ve ne değildir, onun kaynağı nerededir, ondan kurtaracak çözüm yolları nelerdir soruları gündem yapılmalıdır. Mutsuzluğun Kur’an’daki en genel karşılığı şekāvet terimidir. Kur’an kavramlarını ele almada önemli bir metot olduğundan dolayı şekāvet kavramının semantik tahlili yapılmıştır. Şekāvet terimi “talih, sıkıntı, yorgunluk, kötülük, sapkınlık, suç, mutsuzluk, umutsuzluk” anlamına gelmektedir. Kur’an’da on iki yerde geçer ve “mutsuzluk, kötülük, azgın, zorluk çekmek, mahrum olmak” manasında kullanılır. Şekāvet terimi birçok farklı anlamı bünyesinde barındırmakla birlikte, kapsayıcı anlamı mutsuzluktur. Mutsuzluk, olumsuz ruh halini resmeder. Şekâvet teriminin altında yatan mana, çalışıp çabaladığı şeyin karşılığını alamamanın, emeğin boşa çıkmasının insanın içinde oluşturduğu mahrumiyet hissidir. Câhiliye döneminde şans ve talih anlamı öne çıkmaktadır. Bu devirde mutsuzluğun sebebi şans ve talihe bağlanmıştır. Kur’an ve hadislerde ise mutsuzluğun kaynağı insanın amellerinde görülmüştür. Mutsuzluk hem dünyada hem de ahirette olur. Ahiret mutsuzluğu, cennet fırsatını ebediyen kaybetmektir. Dünya mutsuzluğunun geniş yelpazesi vardır. Boşa giden emekler, sorumlu olmadığı işlerle yorulmak, geçim derdi, insanlara kötü davranmak, dua ederken umutsuz olmak, her şeyden şikâyet etmek insanı dünyada mutsuz eder. Mutsuzluğun reçeteleri ise Kur’an’da sunulmuştur.}, number={28}, publisher={Gümüşhane Üniversitesi}