@article{article_1654633, title={Streptococcus mutans ve Enterococcus faecalis Üzerinde Propolis Ekstresi, Karadut Ekstresi, Klorheksidin Glukonat İçeren Üç Farklı Solüsyonun Antimikrobiyal Etkisinin Karşılaştırılması}, journal={Journal of International Dental Sciences (Uluslararası Diş Hekimliği Bilimleri Dergisi)}, volume={11}, pages={77–85}, year={2025}, DOI={10.21306/dishekimligi.1654633}, author={Taşkın, Mustafa and Tel, Yaşar}, keywords={S. mutans, E. faecalis, CHG propolis, Morus nigra, antibakteriyel etki}, abstract={Amaç: Bu çalışmanın amacı, propolis ekstrakti, karadut ekstrakti (Morus nigra) ve klorheksidin glukonat (CHG) bileşiklerinin Streptococcus mutans ve Enterococcus faecalis bakterileri üzerindeki antimikrobiyal etkilerini incelemektir. Gereç: Çalışma, Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda yapılmıştır. Kullanılan suşlar: E. faecalis (ATCC 29212) ve S. mutans (ATCC 25175). Çalışmada kullanılan bileşikler: Pervari propolisi, ticari propolis ekstraktı, M. nigra ekstraktı ve CHG. Yöntemler: Propolis Ekstraktı Hazırlanması: Ekstraksiyon, etanol ile maserasyon yöntemiyle yapılmıştır. Ekstrakt, etüvde inkübe edilip, etanol buharlaştırılarak -20°C’de saklanmıştır. Karadut Ekstraktı Hazırlanması: Karadut meyveleri ezildikten sonra metanol ile ekstrakte edilmiştir. Çözücüler uçurulup örnekler -20°C’de saklanmıştır. Antibiyotik Duyarlılık Testi (Disk Difüzyon Yöntemi): Antimikrobiyal solüsyonlar antibiyogram disklerine emdirilip 24, 48 ve 72 saatte inhibisyon zonları ölçülmüştür. Antibiyotik Duyarlılık Testi (Tüp Dilüsyon Yöntemi): E. faecalis ve S. mutans için CHG’nin minimal inhibitör konsantrasyonu (MIC) ve minimal bakteriyosidal konsantrasyonu (MBC) belirlenmiştir. Bulgular: Disk Difüzyon Testi: CHG, E. faecalis üzerinde 24 saatte 18 mm çapında inhibisyon oluşturmuş, 48 ve 72 saatte bu çap 16 mm’ye inmiştir. S. mutans’ta 23 mm çapında bir inhibisyon oluşturulmuş ve bu değer 72 saatte 22 mm’ye inmiştir.
Propolis ekstraktları E. faecalis üzerinde dar bir inhibisyon zonu oluşturmuş (Pervari propolis 7.5 mm, ticari propolis 8 mm), ancak M. nigra ekstraktı ve çözücüler (etanol, metanol) inhibisyon etkisi göstermemiştir.
S. mutans üzerinde ticari propolis 13 mm, Pervari propolis ise 12 mm çapında inhibisyon oluşturmuştur.
Tüp Dilüsyon Testi: E. faecalis için CHG’nin MIC değeri %0,625 olarak belirlenmiştir. MBC değeri, üreme gözlemlenemediğinden hesaplanamamıştır.
S. mutans için CHG’nin MIC değeri %0,078, MBC değeri ise %0,3125 olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Bu çalışma, CHG, M. nigra ekstraktı ve propolis’in E. faecalis ve S. mutans üzerinde antimikrobiyal etki gösterdiğini ortaya koymuştur. CHG, özellikle S. mutans üzerinde yüksek etki göstermiş, ancak E. faecalis’e karşı daha sınırlı bir etki sergilemiştir. Propolis ekstraktları farklı kaynaklardan elde edilen örneklerde değişen etkiler göstermiştir. M. nigra ekstraktı ise etkisiz kalmıştır. Bu sonuçlar, doğal bileşiklerin mikroorganizmalar üzerindeki etkilerinin, kullanılan yöntemlere ve mikroorganizmanın türüne bağlı olarak değişebileceğini göstermektedir. Bu bulgular, doğal bileşiklerin tedavi edici özelliklerini daha detaylı incelemek için gelecekteki çalışmalara ışık tutabilir.}, number={2}, publisher={Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi}