@article{article_1670590, title={Yedi Uyurlar Anlatısının Bizans ve İslam Sanatındaki İzleri}, journal={Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi}, volume={7}, pages={198–210}, year={2025}, DOI={10.56574/nohusosbil.1670590}, author={Gümüştop, Ahmet and Yaşar, Fatma}, keywords={Yedi Uyurlar, Ashab-ı Kehf, İkonografi, Minyatür}, abstract={Bu çalışma, Hristiyanlık ve İslam inanç sistemlerinde ortak bir anlatı olarak yer alan Yedi Uyurlar (Ashâb-ı Kehf) kıssasını, metinsel ve ikonografik boyutlarıyla karşılaştırmalı olarak ele almaktadır. Hristiyan geleneğinde “Seven Sleepers” olarak bilinen bu kıssa, erken dönem Süryanî literatüründe ortaya çıkmış, zamanla Batı Hristiyanlığına aktarılmış ve Tourslu Gregory ile James de Voragine gibi isimlerin eserlerinde geniş yer bulmuştur. İslam geleneğinde ise kıssa, Kur’ân-ı Kerim’de Kehf Suresi’nde detaylı biçimde anlatılmış; Ashâb-ı Kehf olarak anılan gençlerin inançlarını korumak adına mağaraya sığınmaları, uzun bir uykuya dalmaları ve yıllar sonra uyanarak yeniden dirilişe tanıklık etmeleri vurgulanmıştır. Her iki gelenekte de bu anlatı, yalnızca teolojik bir içerik değil, aynı zamanda zaman, inanç, mucize ve ilahi kudret gibi temaların ifadesi olarak değerlendirilmiştir. Kıssanın görsel yansımaları Hristiyan ikonografisinde el yazmaları, ikonalar ve fresklerde; İslam sanatında ise minyatürlerde ve halk inançlarına dayalı pratiklerde güçlü şekilde temsil edilmiştir. Mağara, gençler ve köpek figürü her iki gelenekte de farklı sembolik anlamlar kazanmıştır. Bu bağlamda çalışma, ortak bir anlatının iki ayrı dinî ve kültürel yapı içerisinde nasıl dönüştüğünü, sanat yoluyla nasıl yorumlandığını ve halk belleğinde nasıl yaşatıldığını ortaya koymayı amaçlamaktadır.}, number={1}, publisher={Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi}