TY  - JOUR
T1  - Heidegger’in Descartes Eleştirisi
TT  - Heidegger's Critique of Descartes
AU  - Ağtaş, Sevil
PY  - 2025
DA  - September
Y2  - 2025
DO  - 10.20981/kaygi.1674053
JF  - Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi
JO  - Kaygı
PB  - Bursa Uludağ Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2645-8950
SP  - 710
EP  - 724
VL  - 24
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Bu makalenin amacı Heidegger'in Descartes’a yönelttiği eleştiriyi ortaya koymaktır. Her şeydenönce Heidegger için Descartes varlık sorusunun unutuluşunun en vahim örneklerinden biri olarakkarşımıza çıkar. Çünkü Descartes’la birlikte felsefe özne üzerine kurulu bir nitelik kazanır.Dolayısıyla varlık yerine bilgi öne çıkar ve varlık gerçek anlamıyla ele alınmaz. Bu nedenle Heidegger,varlık sorusunun gerçek anlamda düşünülebilmesi için Descartes felsefesini yıkma ve yenidenyapılandırma amacı taşır. Heidegger’in eleştirisi özellikle, Descartes’ın düşünen şeyin varlık tarzınıbelirsiz bırakması, tözselliği önceleyen felsefesi, öznellik düşüncesi ve dünya fenomenini göz ardıetmesi üzerine temellenir. Heidegger, Descartes ile bireysel bir düşünür olarak değil, kendi zamanınakadar devam eden bir geleneğin kaynağı ya da başlıca örneği olarak ilgilenir. Kartezyenizmi kalıcı birgelenek olarak ele alma eğilimi onun Kartezyen karşıtı düşüncesinden kaynaklanır.
KW  - Heidegger
KW  - Descartes
KW  - Düşünüyorum Varım
KW  - Ego
KW  - Töz
KW  - Dünya-İçinde-Varolma
N2  - The purpose of this article is to present Heidegger’s critique of Descartes. First of all, for Heidegger, Descartes appears as one of the gravest examples of the oblivion of the question of being. Because with Descartes, philosophy acquires a quality based on the subject. Therefore, knowledge comes to the fore instead of existence, and existence is not considered in its true sense. For this reason, Heidegger aims to overthrow and reconstruct Descartes' philosophy so that the question of being can be truly thought. Heidegger's criticism is based in particular on Descartes' failure to clarify the mode of existence of the thinking thing, his philosophy that prioritizes substance, his concept of subjectivity, and his neglect of the phenomenon of world. Heidegger is interested in Descartes not as an individual thinker, but as the source or prime example of a tradition that has continued until his own time. His tendency to treat Cartesianism as an enduring tradition stems from his anti-Cartesian thinking.
CR  - Abrams, T. (2015). “Heidegger, Subjectivity, Disability”, Subjectivity, 8(3),  224-242.
CR  - Angelova, E. (2013). “Heidegger and Descartes”, The Bloomsbury Companion to Heidegger, Edited François Raffoul & Eric S. Nelson, London: Bloomsbury Academic, 97-103.
CR  - Descartes, R. (2004). Felsefenin İlkeleri, (çev. M. Akın). İstanbul: Say Yayınları.
CR  - Descartes, R. (2021). Meditasyonlar, (çev. E. Sunar). İstanbul: Say Yayınları.
CR  - Dreyfus, H. L. (1990).  Being-in-the-World: A Commentary on Heidegger’s Being and Time, London: Mit Press.
CR  - Gjesdal, K. (2010), “Heidegger, Husserl and the Cartesian Legacy in Phenomenology”, Acta Philosophica Fennica, 88, 117-143.
CR  - Guignon, C. B. (1983). Heidegger and the Problem of Knowledge, Indianapolis: Hackett Publishing.
CR  - Heidegger, M. (1984). The Metaphysical Foundations of Logic, (çev. M. Heim). Bloomington: Indiana University Press.
CR  - Heidegger, M. (1988). The Basic Problems of Phenomenology, (çev. A. Hofstadter). Bloomington: Indiana University Press.
CR  - Heidegger, M. (2001). Phenomenological Interprettions of Aristotle, (çev. R. Rojcewicz). Bloomington: Indiana University Press.
CR  - Heidegger, M. (2009). History of the Concept of Time: Prolegomena, (çev. T. Kisiel). Bloomington: Indiana University Press.
CR  - Heidegger, M. (2021). Varlık ve Zaman, (çev. K. Ökten). İstanbul: Alfa Yayınları.
CR  - Inwood, M. (2025). A Heidegger Dictionary, (çev. B. Çakır). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
CR  - Kearney, R. (1986). Modern Movements in European Philosophy, Manchester & New York: Manchester University Press.
CR  - Lewis, M., & Staehler, T. (2019). Fenomenoloji, (çev. O. B. Kaplan ve Diğerleri). Ankara: Fol Yayınları.
CR  - Macann, C. (2005). Four Phenomenological Philosophers: Husserl, Heidegger, Sartre, Merleau-Ponty, New York: Roudledge.
CR  - Mansbach, A. (1998). “Heidegger’s Critique of Cartesianism”, Edited Alan M. Olson, The Paideia Archive: Twentieth World Congress of Philosophy, Volume 6, 182-188, 10-15 August Boston.
CR  - Marion, J. (1992). “Heidegger and Descartes”, Martin Heidegger: Critical Assessments (Vol II), Edited Christopher Macann, New York: Roudledge, 178-207.
CR  - Martin, W. M. (2008). “Descartes and The Phenomenological Tradition”, A Companion to Descartes, Edited Janet Broughton, Oxford: Blackwell, 496-512.
CR  - Shockey, R. M. (2012). “Heidegger’s Descartes and Heidegger’s Cartesianism”, European Journal of Philosophy, 20(2),  285-311.
CR  - Solomon, R. C. (2020). Akılcılıktan Varoluşçuluğa, (çev. R. Kuldaşlı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
CR  - Spiegelberg, H. (2021). Fenomenolojik Hareket: Tarihsel Bir Giriş, (çev. S. Bayazit). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
CR  - Taylor, K. (2009). “Phenomenological Interpretation of Descartes”, UW-L Journal of Undergraduate Research, 12, 1-9.
UR  - https://doi.org/10.20981/kaygi.1674053
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/4764204
ER  -