TY  - JOUR
T1  - PRE-COLONIAL ANXIETIES: REASSESSING ORIENTALISM IN OTHELLO AND ANTHONY AND CLEOPATRA
TT  - SÖMÜRGECİLİK ÖNCESİ KAYGILAR: OTHELLO VE ANTONY VE CLEOPATRA’DA ORYANTALİZMİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ
AU  - Güven, Fikret
PY  - 2025
DA  - June
Y2  - 2025
DO  - 10.37999/udekad.1675556
JF  - Uluslararası Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi
JO  - UDEKAD
PB  - UDEKAD AKADEMİ YAYINCILIK
WT  - DergiPark
SN  - 2667-4262
SP  - 863
EP  - 872
VL  - 8
IS  - 2
LA  - en
AB  - This study offers a critical reassessment of Edward Said’s Orientalism by examining William Shakespeare’s Othello and Antony and Cleopatra. It challenges Said’s assertion that early modern Western representations of the East uniformly served to construct the Orient as irrational, inferior, and uncultured in contrast to a rational and superior Occident. Instead, this study argues that such a binary does not adequately account for England’s pre-colonial encounter with the powerful Ottoman Empire. During this period, English portrayals of the East were marked more by anxiety, fascination, and perceived vulnerability than by imperial dominance. In Othello, the protagonist’s racial and cultural ambiguity reflects English fears of “turning Turk”—the conversion to Islam and betrayal of Christian identity. In Antony and Cleopatra, Cleopatra embodies the destabilizing allure of the East, threatening Roman masculinity and imperial order. Antony’s symbolic “going native” and feminization express contemporary fears of cultural absorption. Moreover, Cleopatra subverts Orientalist stereotypes through her strategic manipulation of exoticism, overturning patriarchal hierarchies. By contextualizing both plays within early modern geopolitical tensions, this study argues for a more complex reading of Shakespeare’s representations of the East—one informed by ambivalence, awe, and political unease rather than simplistic notions of Western superiority.
KW  - Shakespeare
KW  - Othello
KW  - Antony and Cleopatra
KW  - Orient
KW  - Orientalism
N2  - Bu çalışma, William Shakespeare’in Othello ve Antony and Cleopatra adlı oyunlarını inceleyerek Edward Said’in Oryantalizm kuramına eleştirel bir yeniden değerlendirme sunmaktadır. Said’in erken modern dönemde Batı’nın Doğu’yu evrensel olarak irrasyonel, aşağı ve kültürsüz bir yapı olarak tasvir ederek kendini akılcı ve üstün bir konumda kurduğu yönündeki iddiasına karşı çıkılmaktadır. Bu çalışma, söz konusu ikiliğin, İngiltere’nin sömürgecilik öncesi dönemde güçlü Osmanlı İmparatorluğu ile yaşadığı karşılaşmayı yeterince açıklayamadığını savunur. Bu dönemde İngilizlerin Doğu tasvirleri, emperyal üstünlükten ziyade kaygı, hayranlık ve kırılganlık hissiyle şekillenmiştir. Othello oyununda başkahramanın ırksal ve kültürel belirsizliği, İngilizlerin “Türkleşme”ye—yani İslam’a geçiş ve Hristiyan kimliğini terk etme korkusuna—yansıyan endişelerini ortaya koyar. Antony and Cleopatra oyununda ise Kleopatra, Doğu’nun istikrarsızlaştırıcı cazibesini temsil ederek Roma erkekliği ve imparatorluk düzeni için tehdit oluşturur. Antonius’un sembolik olarak “yerelleşmesi” ve eril kimliğini yitirmesi, dönemin kültürel emilme korkularını dışa vurur. Ayrıca, Kleopatra, egzotizmi stratejik biçimde kullanarak Oryantalist kalıpları altüst eder ve ataerkil hiyerarşileri tersine çevirir. Bu çalışma, her iki oyunu da erken modern dönemdeki jeopolitik gerilimler bağlamında ele alarak, Shakespeare’in Doğu tasvirlerinin Batı üstünlüğü fikrinden çok, ikirciklilik, hayranlık ve politik huzursuzlukla şekillendiğini savunur.
CR  - Aldemir, N. (2025). In-between resilience of Self: Chaos within/without in Zadie Smith’s On Beauty. Bingöl University Journal of Social Sciences Institute, 29, 427–439. 	https://doi.org/10.29029/busbed.1634249
CR  - Belsey, C. (1985). Cleopatra’s Seduction. In T. Hawkes (Ed.), Alternative Shakespeares, 2 (pp. 38–62). Psychology Press, Routledge. 
	
Ben Zid, M., & Al-Amri, H. (2019). A fresh look at Shakespeare’s dramaturgy: Towards an Orientalist approach to Othello. European Journal of English Language and Literature Studies, 7(5), 15–30.
CR  - Burton, J. (2005). Traffic and Turning: Islam and English Drama, 1579–1624. University of Delaware Press.
CR  - Fadaei Heidari, N. (2019). Re-visiting Orientalism in Antony and Cleopatra. International Journal of English Literature and Social Sciences (IJELS), 4(1), 158–162.
CR  - Konstam, A. (2016). The Barbary Pirates: 15th–17th Centuries. Osprey Publishing.
CR  - Loomba, A. (1998). Colonialism/Postcolonialism. Routledge.
CR  - Loomba, A. (2002). Shakespeare, Race, and Colonialism. Oxford University Press.
CR  - Matar, N. (1999). Turks, Moors, and Englishmen in the Age of Discovery. Columbia 	University Press. https://doi.org/10.2307/1261900
CR  - Osmond, S. (2020). Colonial whiteness, Orientalism and representations of Cleopatra on the	Australian stage. Studies in Costume & Performance, 5(1), 25–40.
CR  - Panda, E. S., & Samantaray, R. N. (2022). Othello: A postcolonial play. PARIPEX – Indian Journal of Research, 11(5), 45–47.
CR  - Said, E. W. (1978). Orientalism. Pantheon Books.
CR  - Said, E. W. (1993). Culture and Imperialism. Knopf.
CR  - Shakespeare, W. (1603). Othello. ICON Group International.
CR  - Shakespeare, W. (1606). Antony and Cleopatra. ICON Group International.
CR  - Turgut, F. (2016). Orientalism and unfavourable positioning in Shakespeare’s Antony and Cleopatra. Humanitas – International Journal of Social Sciences, 4(7), 229–250.
CR  - Vitkus, D. J. (2003). Turning Turk: English Theatre and the Multicultural Mediterranean, 	1570–1630. Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1007/978-1-137-05292-6
UR  - https://doi.org/10.37999/udekad.1675556
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/4770863
ER  -