@article{article_1686404, title={ESKİ ANADOLU TÜRKÇESİ METİNLERİNDE ALIŞKANLIK YAPISI}, journal={HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi}, volume={13}, pages={315–326}, year={2025}, DOI={10.20304/humanitas.1686404}, author={Özgür, Uğur}, keywords={Alışkanlık, Eski Anadolu Türkçesi, Karmaşık fiiller, Terk edilmiş alışkanlık.}, abstract={Batı Türkçesinin ilk dönemi olarak kabul edilen Eski Anadolu Türkçesi, Orta Asya’dan batıya göç eden Oğuzların Anadolu’da oluşturduğu yazı dilidir. Türk dilinin söz varlığını oluşturan deyimler, atasözleri, ilişki ve nezaket sözleri, ikilemeler vb. Eski Anadolu Türkçesi metinlerinde sıklıkla kullanılmıştır. EAT dönemine ait Yûnus Emre, Ahmet Fakih, Gülşehri, Âşık Paşa, Hoca Mes’ud, Şeyyad Hamza, Ahmed-i Dai, Hatipoğlu ve Şeyhoğlu Sadru’d-dîn Mustafâ gibi önemli şair ve yazarların eserleri incelendiğinde; bu dönemin araştırmacılar için çeşitli dil malzemesi sunduğu görülmektedir. Bu çalışmada, Eski Anadolu Türkçesi metinlerinde dikkat çeken {-(V)r ol-, -mAz ol-} yeni edinilmiş alışkanlık ve terk edilmiş alışkanlık kullanımı ele alınmıştır. Öncelikle gramer kitaplarında alışkanlık kullanımı {-(V)r ol-, -mAz ol-} nasıl değerlendirilmiş ve bu kullanım için hangi adlandırma ve terimlerin kullanıldığı üzerinde durulmuştur. Araştırmacıların yaklaşımına yer verildikten sonra alışkanlık yapısının Eski Anadolu Türkçesi metinlerindeki kullanımını ortaya koymak için Marzubân-nâme Tercümesi, Dede Korkut, Yûnus Emre Dîvânı, Süheyl ü Nev-bahār, Yûsuf-ı Meddâh Varka ve Gülşah, Kenzü’l-Küberâ ve Mehekkü’l-Ulema, Bahrü’l-Hakâyık, Ali’nin Kıssa-yı Yûsuf’u, Ahmed-i Dâ’i Dîvânı, Ḳâbûs-nâme Tercümesi ve Garib-nâme metinleri taranmış ve bu metinlerde tespit edilen örnekler metin içi kullanımlarıyla verilmiş ve bu örnekler üzerinde değerlendirmelerde bulunulmuştur.}, number={26}, publisher={Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi}