@article{article_1695008, title={Kendi Heykelini Yontan Kadınlar Leyla Erbil’in Anlatılarında Kendilik Bilinci, “Aitsiz Kimlik”ler ve Kolektif Hafıza}, journal={KÜN Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi}, volume={5}, pages={83–88}, year={2025}, DOI={10.54281/kundergisi.59}, author={Arabacı, Sakine}, keywords={Leyla Erbil-Kendilik Bilinci-Aitsiz Kimlikler-Kolektif Hafıza}, abstract={Varoluş, insanın yaşam içindeki en önemli konularından biridir. Felsefeden, bilimden, sanata kadar üzerine sayısız üretimlerin yapıldığı bir olgudur. Var olmanın niteliği, yolu, biçimleri; ulaşılmak istenen varlık hedefi, benlik-kimlik tasarıları vb. sayısız metinler, oluşturur. Burcu Şahin de kitabında: kendi olmak, kendilik bilinci, kendiliğin temsili; kendi olmanın imkân ve imkânsızlıkları ile kendi olmanın günlük pratiklerini, inceler. Şahin, temel referans olarak Foucault’u rehber edinerek; Leyla Erbil’in anlatılarındaki kendi olmak isteyen kadın kahramanların, peşine düşer. Şahin, kitabının adını "Kendi Heykelini Yontan Kadınlar” olarak belirler. Bu isim, heykeltraş Bobbie Carlyle’nin “Kendini Yontan Adam” (Self Made Man) heykelinin adını çağrıştırır. Aynı sözcüklerin kullanılmasıyla fonetik benzerlik oluşturan kitabın adı, dikkat çekicidir. Elbette, sözcüklerin farklı dizilişiyle farklı bağlamlara sahiptir iki eser: Carlyle’nin adamı, ham bir kayadan kendini, kendi eliyle yontarak var ederken; Şahin’in kitabında, Erbil’in kadınları, ise bir şekilde var olan ancak bu oluştan memnun olmadıkları için arzuladıkları kendi olmanın heykelini, yontar. Bu düzlemde ilerlediğimizde Şahin, kitap kapağından itibaren Erbil’in romanlarındaki karakterleri, alelade varoluşun ötesinde, heykelin estetik anıtsallığını içeren, sıradanlığın ötesindeki karakterler olarak betimler.}, number={1}, publisher={Kapadokya Üniversitesi}