@article{article_1703616, title={ARANAN EVLAT: MÜLTECİ ÇOBANLARIN TÜRKİYE KIRSALINDAKİ SOSYO-MEKÂNSAL ROLLERİNİ ANLAMAK}, journal={Sosyolojik Düşün}, volume={10}, pages={88–120}, year={2025}, DOI={10.37991/sosdus.1703616}, author={Akay, Elif and Manap, Çiğdem}, keywords={Mülteci çobanlar, Ev içi hizmet, Hayvancılık, Kayıt dışı ekonomi}, abstract={Kırsal alanlarda yerli nüfusun azalması ve gençlerin tarım ve hayvancılıkla ilgilenmemesi nedeniyle çobanlık mesleğinde ciddi bir istihdam açığı oluşmuştur. Afgan ve Suriyeli göçmenler bu boşluğu doldurarak hayvancılık sektörünün sürdürülebilirliğine katkı sağlamaktadır. Günümüz şartlarında Türkiye’deki hayvancılığın devamı büyük ölçüde bu göçmen iş gücünün varlığına bağlıdır. Kırsal bölgelerde yerli nüfusun hayvancılıktan uzaklaşmasıyla birlikte çobanlık mesleği, göçmenler için hem geçim kapısı hem de yer edinme aracı haline gelmiştir. Türkiye’de göçmen varlığı tarihsel olarak uzun bir geçmişe dayanmaktadır. Literatürde sıkça rastlanan ’göçmen çoban’ olgusu, göçmenlerin ekonomik işlevlerinin ötesinde, kırsal toplumsal yapılarla kurdukları ilişkiler bağlamında da dikkat çekici bir analiz alanı sunmaktadır. Ancak bu noktada “mülteci çoban” kavramını farklı bir perspektiften ele almak gerekmektedir. Yatılı olarak çalışan mülteci çobanların işverenle kurdukları ilişki salt bir emek sözleşmesinin ötesine geçerek gündelik yaşam pratikleriyle iç içe geçmiş çok katmanlı bir toplumsal bağa dönüşmektedir. Bu bireyler yalnızca iş gücü arayışını karşılayan çobanlar olarak değil çalıştıkları hane içerisinde aidiyet duygusu geliştiren ve ev içi ilişkilerin bir parçası hâline gelen aktörler olarak konumlanmaktadır. Bu durum onların kırsal mekândaki yerlerini ekonomik üretim, toplumsal aidiyet ve mekânsal bütünleşme eksenlerinde yeniden düşünmeyi gerekli kılmaktadır.}, number={1}, publisher={Bekir KOCADAŞ}