@article{article_1708585, title={Estetik Muhalefet: İbnülemin Mahmut Kemâl İnal’ın Edebiyat-ı Cedîde Eleştirileri}, journal={Dil ve Edebiyat Araştırmaları}, pages={219–236}, year={2025}, DOI={10.30767/diledeara.1708585}, author={Biçer, İsmail Alperen}, keywords={Servet-i Fünun, Edebiyat-ı Cedîde, şiir, edebî eleştiri, hiciv, polemik.}, abstract={Bu makale, İbnülemin Mahmut Kemâl İnal’ın Resimli Gazete’de “Cemîl Sâtı” ve “Hüznî” müstear adlarıyla yayımladığı şiirler üzerinden, Edebiyat-ı Cedîde hareketine yönelik eleştirilerini içerik ve biçim açısından çözümlemeyi amaçlamaktadır. Servet-i Fünûn topluluğunun bireyci, biçimci ve Batı merkezli estetik anlayışına karşı, İbnülemin’in geleneksel şiir mirasına yaslanarak geliştirdiği poetik duruş, bu çalışmanın merkezindedir. Makalede, metin merkezli çözümleme yöntemiyle dört şiir (“Zehre-i Şi‘r”, “Takdîr”, “Teberrüd-i Sütûh” ve “Âlâm-ı Şitâ”) biçimsel yapı, tema, dil ve üslup yönlerinden ayrıntılı olarak incelenmektedir. Şiirlerdeki aruz vezni, klasik nazım şekilleri, telmih, hiciv ve parodi gibi unsurlar, Servet-i Fünûn estetiğinin ironik biçimde yeniden üretilerek eleştirilmesine hizmet etmektedir. “Cemîl Sâtı” şiirlerinde zarif ironi, “Hüznî” imzasıyla yazılanlarda ise doğrudan alay ve ideolojik eleştiri ön plandadır. Bu şiirler, hem geleneksel şiir anlayışının modern şiire karşı savunusunu hem de şiirle yürütülen estetik ve kültürel bir muhalefeti yansıtmaktadır. Araştırmanın temel katkısı, İbnülemin’i yalnızca bir biyografi yazarı olarak değil, şiiri estetik ve ideolojik müdahale aracı olarak kullanan aktif bir edebî özne olarak konumlandırmasıdır. Bu bağlamda çalışma, geç Osmanlı şiirinde modernleşme ve gelenek eksenli çatışmaları şiirsel düzlemde görünür kılmaktadır.}, number={32}, publisher={Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği}