@article{article_1709345, title={Güftekârın Hakkı: Ahteri Düşkün Bir Şair Taşlıcalı Yahyâ Bey ve Murabbaının Bestelenmesi}, journal={Journal of Turkish Language and Literature}, volume={65}, pages={513–538}, year={2025}, DOI={10.26650/TUDED2025-1709345}, author={Tığlı, Fatih}, keywords={Hacı Ârif Bey, Mehmed Sadi Bey, Taşlıcalı Yahyâ Bey, murabba, güfte}, abstract={Türk müziğinde yer alan bazı eserlerin güftelerinin sahipleri hakkında tereddütler vardır. Bu tür durumlarda genellikle güfte, ya sahibinden başkasına atfedilir ya da sahibi meçhul olarak anılıp bir soru işareti (?) ile belirtilir. Klasik Türk müziğinin güfte kaynaklarından biri olan Klasik Türk edebiyatının eserleri (divanlar, mesneviler, mecmualar ve tezkireler) tetkik edildiğinde bazı metinlerin kulağımıza hiç de yabancı olmadıkları görülür. Bir edebî eserde yer alan şiirin -bazen ufak tefek değişiklik lerle- bestelenerek icra edildiğine şahitlik ederiz. İşte bu metinlerden biri de XVI. yüzyılın kıymeti yeterince takdir edilmemiş, şarkıda geçtiği üzere “ahteri düşkün” tabir edebileceğimiz şairlerinden biri olan Taşlıcalı Yahyâ Bey’e (ö. 990/1582-83) ait bir murabbadır. Hacı Ârif Bey tarafından nihavend makamında ağır aksak usulünde bestelenen “Ahteri düşkün garîb ü âşık ı âvâreyim” şarkısının asıl güfte sahibinin kim olduğu konusunda farklı bilgiler mevcuttur. Genellikle güfte sahibi olarak Mehmed Sadi Bey’in adı geçmektedir. Bu çalışmada öncelikle Türk müziği güfteleri ile ilgili kaynaklarda bu eserin güfte sahibinin kim olduğu konusundaki bilgiler ele alınmıştır. Daha sonra benzerliğini göz önünde bulundurularak Yahyâ Bey’in murabbaı ile karşılaştırıp güftenin Yahyâ Bey’e ait olduğu ortaya konacak, ardından zamanla ne gibi değişikliklere uğradığı ve Mehmed Sadi Bey’e nasıl yakıştırıldığı üzerinde durulmuştur. Son olarak Yahyâ Bey’in divanından hareketle metinde yapılan değişiklikler ve bunların dönemsel izleri takip edilmiştir.}, number={2}, publisher={İstanbul Üniversitesi}