@article{article_1717736, title={İNSAN, YAPISAL VE İLİŞKİSEL SERMAYE BOYUTLARIYLA ENTELEKTÜEL SERMAYE: LİTERATÜR TEMELLİ BİR ARAŞTIRMA}, journal={Uygulamalı Sosyal Bilimler ve Güzel Sanatlar Dergisi}, volume={7}, pages={202–213}, year={2025}, author={Balantekin, Abdullah Emir and Alkan, Merve}, keywords={Entelektüel, İnsan, Yapısal, İlişkisel, Sermaye.}, abstract={Bilgi toplumuna geçişle birlikte, ekonomik büyümenin ve rekabet avantajının temel kaynağı, maddi ve finansal varlıklardan ziyade bilgi temelli unsurlar haline gelmiştir. Bu bağlamda, örgütlerin sürdürülebilir başarısı için entelektüel sermaye önemli bir stratejik kaynak olarak ortaya çıkmaktadır. Entelektüel sermaye, organizasyonların sahip olduğu maddi olmayan varlıkları, yani bilgi, deneyim, ilişkiler ve yapısal unsurları ifade etmektedir. Bu kavram, ilk kez 1960’larda John Kenneth Galbraith tarafından tanımlanmış ve 1990’lı yıllarda bilgi teknolojilerinin gelişimiyle birlikte akademik literatürde daha derinlemesine incelenmeye başlanmıştır. Entelektüel sermaye, üç ana bileşenle değerlendirilir: insan sermayesi, yapısal sermaye ve ilişkisel sermaye. Üç bileşenin birbirleriyle etkileşimli bir yapıda olması, örgütlerin içsel gelişimini ve dış çevreye karşı rekabet avantajı elde etmelerini sağlar. İnsan sermayesinin, yapısal sermaye ile desteklenmesi ve ilişkisel sermayenin etkin bir şekilde yönetilmesi, örgütlerin sürdürülebilir rekabet avantajını elde etmesinde kritik rol oynamaktadır. Entelektüel sermayenin örgütler için önemi, yalnızca bilgi üretimiyle sınırlı kalmaz; aynı zamanda stratejik planlama, inovasyon kapasitesinin artırılması ve rekabetçi pozisyonların güçlendirilmesi gibi alanlarda da kendini gösterir. Sonuç olarak, entelektüel sermayenin yönetimi, modern organizasyonların stratejik başarısını şekillendiren temel unsurlardan biri haline gelmiştir.}, number={18}, publisher={Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi}