@article{article_1721850, title={Tıp Eğitiminde Klasik Yaklaşımdan Öğrenci Merkezli Yaklaşımlara Geçişin Tarihsel Dönüşümü}, journal={Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi}, volume={15}, pages={818–827}, year={2025}, author={Güç, Hülya}, keywords={Tıp Eğitimi, Tıp Eğitimi Tarihi, Öğrenci Merkezli Eğitim}, abstract={Tıp eğitiminde klasik yaklaşımlarda, daha çok eğitici merkezli ve öğrencinin daha pasif rolde olduğu eğitim modelleri kullanılmıştır. Bu modellerde, dersler genellikle eğitici tarafından tek yönlü sunulur. Ayrıca, teorik derslerle çoğunlukla ezbere dayalı öğrenmenin sınavlar yoluyla değerlendirildiği görülmektedir. Ancak, son yıllarda tıp eğitiminde önemli bir dönüşüm yaşanmış ve öğrencilerin aktif katılımını destekleyen öğrenci merkezli yaklaşımlar uygulanmaya başlanmıştır. Bu yeni yaklaşımlar ile öğrencilerin öğrenme süreçlerinde aktif rol alması hedeflenir. Bu şekilde, öğrenme süreci kalıcı ve derinlemesine bir şekilde güçlendirilir. Probleme dayalı öğrenme (PDÖ), akran destekli öğrenme, jigsaw (yapboz) öğrenme yöntemi ve refleksiyon tıp eğitiminde öğrenci merkezli yaklaşımların en belirgin örneklerindendir. Pandemi sonrası tıp eğitimi, dijital araçların kullanımı ve çevrimiçi eğitim yöntemlerinin kullanılması ile büyük bir dönüşüm yaşamıştır. Pandemi sonrasında tıp eğitimi, daha esnek ve erişilebilir hale gelirken; eğitimde klinik becerilerin geliştirilmesinde uygulamalı deneyim eksiklikleri ve yüz yüze etkileşimin azalması gibi zorluklar da ortaya çıkmıştır. Montessori yöntemi ise bu dönüşümde, öğrencilerin kendi öğrenme süreçlerini keşfetmelerini ve sorumluluk almalarını teşvik eden bir yaklaşım olarak, tıp eğitiminde bireysel öğrenme ve aktif katılımı destekleyen bir model sunabilir.}, number={3}, publisher={Mersin Üniversitesi}