@article{article_1735846, title={Osmanlı’da İlmihal Geleneği: Kadızâde Mehmed Efendi (1045/1635) ve “Risâle-İ Kadızâde” Adlı Çalışması}, journal={İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi}, pages={553–574}, year={2016}, author={Özkan, Mehmet}, keywords={Osmanlı, İlmihal Geleneği, Kadızâde Mehmed Efendi, Risale}, abstract={Fıkıh ilminin tarihine bakıldığında fıkhî üretim, Hz. Peygamber ile başlayan ve müçtehid imamlar dönemini içine alan süreçte yapılmıştır. Duraklama ve taklit dönemlerinde ise daha çok önceki dönemlerde yazılan temel fıkıh kitaplarının ezberlenmesi, açıklanması ve anlaşılması amacıyla muhtasar, şerh, haşiye ve ta’lik türü kitap ve risaleler yazıldığı görülmektedir. Hicrî dördüncü asırdan başlayıp Mecelle’ye kadar (1286/1869) devam eden bu dönemde Osmanlı’da çok sayıda fıkıh çalışması yapılmıştır. Bunlardan bir kısmı Müslümanların bilmesi farz olan taharet, namaz, oruç hac, zekât gibi ibadet konularını esas almıştır. Özellikle 16. ve 17. Yüzyıllarda Müslüman Türklerin kolayca an lamaları ve öğrenmeleri amacıyla; iman, ibadet ve ahlak konularını içeren ve daha sonra adına “ilmihal” adı verilecek Türkçe kitap ve risaleler yazılmaya başlanmıştır. Söz konusu dönemde, Kadızâdeliler hareketinin önderi kabul edilen Kadızâde Mehmed Efendi (ö. 1045/1635) tarafından daha çok namaz konusunu ele alan bir ilmihal risalesi yazılmıştır. Bu çalışmada Kadızâde Mehmed Efendi ve onun “Risâle-i Kadızâde” adlı söz konusu risalesi tanıtılmış ve latinize edilmiştir.}, number={27}, publisher={Gençleri Evlendirme ve Mehir Vakfı}